“Από την Ελλάδα έχουν φύγει τελευταία μόνο, περίπου 15.000 Πακιστανοί”, μου αναφέρει μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της Κοινότητας τους,Τζαβέντ Ασλάμ. Η ζωή μου παρόλα αυτά δεν έχει βελτιωθεί στο ελάχιστο. Εξακολουθώ να λαμβάνω “απειλητικά” μηνύματα από εταιρεία κινητής τηλεφωνίας για τους απλήρωτους λογαριασμούς, εξακολουθώ να κοιτάζω καχύποπτα το κάθε ευρώ που γλιστράει από το πορτοφόλι μου και καταλήγει στο ταμείο κάποιου άλλου, ενώ οι ερωτήσεις δίνουν και παίρνουν.
Αξίζει άραγε να το πάρω αυτό; Μήπως είναι πολυτέλεια; Μήπως πρέπει να το κρατήσω για τα δύσκολα; Ποια δύσκολα όμως; Ποια είναι αυτά τα δύσκολα που ακούμε και λέμε συχνά πυκνά;
Μήπως δεν είναι δύσκολο να ζεις με 200 και 300 ευρώ; Μήπως δεν είναι δύσκολο να μην έχεις καν δουλειά; Μήπως δεν είναι δύσκολο να σου κόβουν τη σύνταξη; Μήπως δεν είναι δύσκολο να αγνοείς την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ακόμα και αν είσαι καρκινοπαθής ή άνθρωπος με αναπηρία; Μήπως δεν είναι δύσκολο να αναγκάζεσαι να στείλεις το παιδί σου χωρίς κολατσιό και να λιποθυμά στο σχολείο; Μήπως δεν είναι δύσκολο να βλέπεις τη μάνα σου στην ουρά για κάποια τρόφιμα που φιλοτιμήθηκαν κάποιοι να μοιράσουν;
Μήπως δεν είναι δύσκολο να ξέρεις πως το χειμώνα θα τον βγάλεις… με 4-5 κουβέρτες και η θέρμανση θα αποτελεί μόνο ανάμνηση από το παρελθόν; Μήπως δεν είναι δύσκολο να χάνεις το σπίτι σου; Μήπως δεν είναι δύσκολο να ζητιανεύεις; Μήπως δεν είναι δύσκολο να αντιμετωπίζεσαι σαν σκουπίδι από μια κυβέρνηση, που στο κάτω-κάτω εσύ εξέλεξες; Μήπως δεν είναι δύσκολο να αναγκάζεσαι να μεταναστεύσεις; Μήπως δεν είναι δύσκολο να απαριθμείς όσους έβαλαν τέλος στη ζωή τους επειδή δεν άντεχαν άλλο;
Ποιο είναι το επόμενο βήμα;
Όπως είχε πει και ο Θανάσης Μικρούτσικος, δεν βρισκόμαστε στο δρόμο για την κόλαση, αλλά βρισκόμαστε ήδη σε αυτή. Την έχουμε ζήσει όλη, μας τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Παρόλα αυτά ακόμα τζογάρουμε σε λάθος επιλογές. Και τζογάρουμε, διότι στην πραγματικότητα ο Νεοέλληνας κάνει βουτιά σε βόθρο με εικόνες κατά τον Τζίμη Πανούση. Υπάρχει μιας εμφανής κλίση στις επιφανειακές λύσεις, στην γέννηση αποδιοπομπαίων τράγων και στην εξόντωση των αδύναμων. Η Χρυσή Αυγή πληροί όλα τα κριτήρια.
Συμφωνώ με τον φίλο μου τον Κώστα Σωτηρόπουλο ότι πρόκειται για μία επικίνδυνη μόδα, που μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα. Όταν όμως όλοι οι μετανάστες θα έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους, όταν όλοι (λέμε τώρα) οι κλέφτες πολιτικοί συναντήσουν τον Τζοχατζόπουλο στη στενή, όταν πάψουν να υφίστανται όλοι οι φανεροί λόγοι που ορισμένοι «δημοκράτες» στήριξαν και στηρίζουν την Χρυσή Αυγή, τότε αυτό που θα μείνει είναι η αλήθεια. Αν δεν την κοιτάξουμε κατάματα, αυτό που περιγράφει ο Μπέρτολ Μπρεχτ, θα αποτελέσει μια σκληρή πραγματικότητα, την οποία έχουμε βιώσει και στο παρελθόν.
«Όταν ήρθαν να πάρουν»
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.