Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους κι επειδή δεν θέλω να αφήσουμε εκκρεμότητες ενόψει 2015, ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε την πεντάδα (συν έναν) με τους πιο εκνευριστικούς Έλληνες τραγουδιστές. Και δεν θέλω γκρίνιες. Εσείς φαγωθήκατε με τα σχόλια στο προηγούμενο κείμενο (με τις εκνευριστικές γυναίκες) να φτιάξουμε και αντρική λίστα.
Όπως θα παρατηρήσετε από τη λίστα απουσιάζει ο Γιώργος Νταλάρας, αλλά τα χρόνια πέρασαν. Ο Τζιμάκος φρόντισε να κάνει με απόλυτη επιτυχία αυτή τη… βρώμικη δουλειά κι έτσι εδώ θα ασχοληθούμε με τη νεότερη φουρνιά.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να δώσουμε το χρίσμα του «Νταλαροειδούς» στον Φίλιππο Πλιάτσικα, ο οποίος, όπως και η Μόνικα, έπαιξε στο Ηρώδειο το καλοκαίρι που μας πέρασε! Με τη φιλαρμονική της Πράγας! Άλλη μία… σύνδεση του Φίλιππα με τον Ακατανόμαστο, που είχε ένα κολληματάκι με τις φιλαρμονικές του Ισραήλ.
Κάτσε να τα γράψω γρήγορα για να μην πλατειάσει το κείμενο: Οι Πυξ Λαξ αποτέλεσαν για χρόνια τη Λερναία Ύδρα του ελληνικού τραγουδιού. Κάθε τρεις και λίγο ξεπετάγονταν στο «πεντάγραμμο» τα άσχημα κεφάλια της. Συγγενείς και φίλοι του Πλιάτσικα (βλέπε Όναρ, Σύννεφα με Παντελόνια και άλλα τέτοια περίεργα), projects που προέκυψαν (και προκύπτουν ακόμη) από τη διάλυση του συγκροτήματος.
Έκαναν δύο δίσκους με τον Νταλάρα και παράλληλα αποτελούν το μοναδικό συγκρότημα σε ολόκληρο τον πλανήτη Γη, που έχει βγάλει δίσκο με τίτλο «Τέλος», ο οποίος δεν ήταν ο τελευταίος τους! (Ούτε οι Scorpions μιλάμε). Σε αυτή την «υποτίθεται» τελευταία τους δουλειά δείτε με ποιους συνεργάστηκαν: Νταλάρας, Αλεξίου, Καρράς, Μαχαιρίτσας, Όναρ και Ντομένικα! Μπλιάξ!
Και ύστερα ήρθε η επανασύνδεση… Το 2011. Με τον απειλητικό τίτλο του δίσκου που προέκυψε από την περιοδεία επανασύνδεσης του γκρουπ. «Έι Μαν, κοίτα μπροστά»! Η απόλυτη δηθενιά που προσωπικά με τρομάζει και νομίζω πως ακόμη δεν τελειώσαμε με δαύτους.
Ας περάσουμε, όμως, στην πεντάδα μας…
Τσακνής – Μαχαιρίτσας
Μην το πάρετε προσωπικά… Οι δύο τραγουδοποιοί, που για καιρό ήταν «ένα» (σα να λέμε σήμερα Μποφίλιου – Ελεονώρα), χρησιμοποιούνται στο κείμενό μας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα καλλιτεχνών που βύθισαν την ελληνική μουσική για χρόνια σε βαθιά χασμουρητά. Δεν είναι φυσικά οι μόνοι. Μέχρι και σήμερα, όμως, φρικάρω όποτε ακούω το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» και το «Πόσο σε θέλω». Πόσο ν` αντέξω το ίδιο ρεφρέν;!; (Τύφλα να `χουν τα σκυλάδικα) Και ακόμη προσπαθώ να καταλάβω γιατί τα άκουγα στο γυμνάσιο… Πρέπει να ήμουν πολύ απελπισμένος για γκόμενα. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Και αυτός ο Μαχαιρίτσας… Μα τι μιζέρια Θεέ μου. Καλά λέει ο Ζουγανέλης: «Πληρώσανε ρε οι άνθρωποι να διασκεδάσουν. Τι βγαίνεις στη σκηνή με μια μούρη μέχρι το πάτωμα;» Αυτός βέβαια παίζει μαζί τους, αλλά τέλος πάντων… Χαρά στο κουράγιο του.
Ο Τσακνής από την άλλη έχει ψιλοχαθεί τελευταία, αλλά είμαι σίγουρος πως ακόμα με το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» θα κλείνει τις συναυλίες του. Και μαζί με αυτούς πόσοι άλλοι έρχονται από τα `80s με ένα – δύο μόνο καλά τραγούδια σε ολόκληρη τη δισκογραφία τους και μας ταλαιπωρούν μέχρι και σήμερα. Και μου `λεγε η μάνα μου! Γράψε ένα τραγούδι να σωθείς… Δεν είχα μυαλό τότε. Ήθελα να γίνω μπασκετμπολίστας. Τελικά έμεινα στο 1,75 και έγινα δημοσιογράφος. Shit happens!
Γιάννης Κότσιρας
Με τα χασμουρητά του Μαχαιρίτσα και την… κουλτούρα του Πλιάτσικα που σκιαγραφείται υπέροχα στο «Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά» φτάσαμε στο σήμερα. Με αυτό το… background λοιπόν είναι φυσιολογικό να θεωρείται καλός τραγουδιστής ο Κότσιρας. Μόνο που δεν είναι. Sorry. Και δεν θα σταθώ στο μαλλί, που ok, είναι απαράδεκτο…
Ο Κότσιρας είναι από τους πιο «θέλω να γίνω Νταλάρας» τραγουδιστές αυτής της γενιάς. Τώρα διπλάρωσε και τον Θάνο Μικρούτσικο, αλλά στάθηκε άτυχος γιατί «Σταυρός του Νότου» δεν ξαναγράφεται. Βέβαια τον… επανεκτέλεσε και μάλιστα στο Μέγαρο, αλλά κι εκεί γλυκανάλατος ήταν. Σα να ακούς το «Καραντί» από τον Τσαλίκη, απλά όχι τόσο χάλια. Ας μην ανοίξω το στόμα μου καλύτερα…
Κωστής Μαραβέγιας
Θα μπορούσα να γράψω πολλά για τον Κωστή, αλλά τον βλέπω συχνά εδώ στη γειτονιά και δεν θέλω να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Επίσης, είμαι κατά της λογοκρισίας και των απαγορεύσεων στην τέχνη, ωστόσο, καμιά φορά σκέφτομαι πόσο καλά θα ήταν να ίσχυε αυτό το «ilegal» που έχει κοτσάρει δίπλα στο όνομά του. Θα γλιτώναμε από αρκετά μεγάλη ταλαιπωρία. Από τα τραγούδια του, τις εκπομπές στη ΝΕΡΙΤ, τις συχνές εμφανίσεις στο «Στην υγειά μας» και το ντουέτο με τη Μόνικα (το… έσκισαν το Δίχτυ τα παλιόπαιδα).
Μάριος Φραγκούλης
Αγαπητέ κύριε Μάριε, καλησπέρα. Έχω μία απορία. Γιατί μπλέκεστε εσείς με τη λαϊκή μουσική; Τι σας έφταιξε ο Τσιτσάνης; Εντάξει, ο Πάριος τραγουδάει τελευταία τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» σαν τον Παβαρότι, αλλά είναι γέρος, έχει μαλάκυνση και δεν καταλαβαίνει. Θέλει να κάνει τον τενόρο. Εσείς που είστε κανονικός τενόρος γιατί δεν αρκείστε στον Κατσαρό με το σαξόφωνο, τις όπερες και τα μιούζικαλ; Απ` όσο ξέρω έχει καλά λεφτά. Και λέτε ότι κάνετε και διεθνή καριέρα. Βέβαια, ξέρω κι εσάς ο Νταλάρας σας παρέσυρε, αλλά έπρεπε να μας κατσικωθείτε; Δεν νομίζω. Ευχαριστώ για την προσοχή σας. Να πάτε στην ευχή του Θεού.
Γιάννης Χαρούλης
Άφησα για το τέλος τον λεβέντη από την Κρήτη και ξέρω θα υπάρξουν αντιδράσεις… Ειδικά τα κορίτσια, θα πέσετε να με φάτε… Τι να σας πω όμως; Εμένα πολύ μου τη σπάει έτσι που τραγουδάει με το βιμπράτο καρφωμένο στο λαιμό και κάπως νιώθω πως με κάλυψε ο Ξυλούρης ο πρώτος. Δεν χρειάζομαι το νούμερο 2, σε μοντέρνα έκδοση. Απορώ πραγματικά γιατί τέτοιος μεγάλος χαμός με αυτό το άτομο. Να δεις που οι Κρητικοί έκαναν μόδα τα ρακόμελα για να αλλοιώσουν το dna μας!
Η «Σαλαμάνδρα» θα μείνει σταθερή σε ρακί, λάδι, ντάκο, απάκι και Καζαντζάκη σύντεκνοι. Χαρούλη δεν θα πάρει…
ΥΓ1: Επειδή είμαι σίγουρος πως θα υπάρξουν αντιδράσεις θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως ο Μιχάλης Χατζηγιάννης απουσιάζει από τη λίστα γιατί δεν είναι «κανονικός» τραγουδιστής.
ΥΓ2: Στον… πάγκο έμειναν αρκετοί. Ένα μυαλό έχει η «Σαλαμάνδρα» και η λίστα χωράει μόνο πέντε. Παρακαλώ (feel free) συμπληρώστε, αφαιρέστε και προσθέστε!
* Τη «Σαλαμάνδρα» του Σπύρου Πολυχρονόπουλου μπορείτε να τη βρίσκετε πλέον και στο facebook.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.