Τάδε έφη ταξιτζής γύρω στα 40. Ούτε οι άμυαλοι νέοι, ούτε τα γερόντια μας κάνουν πάντα τη ζημιά. Υπάρχουν και οι μεσήλικες. Άνθρωποι που κουβαλάνε επικίνδυνες, αλλά και… προχωρημένες απόψεις.
Καθώς γυρνάμε από τη Σαλαμίνα, συζητάμε με δυο Αιγύπτιους για τις επιθετικές τάσεις της Χρυσής Αυγής. Βαράνε συμπατριώτες τους, αλλά δεν βαράνε Κινέζους, βαράνε Πακιστανούς, αλλά όχι Αλβανούς. Οι θέσεις όμως είναι ξεκάθαρες. Τα ναρκοπέδια στα σύνορα είναι για… όλους. Το ξύλο είναι για όλους. Παρόλα αυτά το τρώνε συγκεκριμένοι. Και χωρίς κάποια λογική. Οι Αιγύπτιοι είναι μόλις 12.000 σε όλη την Ελλάδα. Ελάχιστα είναι τα κρούσματα εγκληματικότητας από πλευράς τους, ενώ υπάρχει από παλιά μια αμοιβαία συμπάθεια μεταξύ του δικού τους και του δικού μας λαού.
Ίσως σκέφτονται στη Χ.Α πως ο τόπος θα ξεβρομίσει σιγά-σιγά. Ίσως όμως “να πρόκειται για προβοκάτσια. Όπως έμπαιναν διάφοροι βαλτοί στις πορείες και δημιουργούσαν αναστάτωση, έτσι ίσως γίνεται και με τη Χρυσή Αυγή. Να μπαίνουν διάφοροι χουλιγκάνοι και να εκμεταλλεύονται την πυγμή της”. Λέω εγώ. “Μήπως είναι ‘δάκτυλος’ από τα πάνω;”, λέει ο ταξιτζής. Αριστερά, δεξιά, κεντρώα; Δεν έχει σημασία, είναι από τα πάνω. Ίσως και από τα έξω.
Η λογική και η πραγματικότητα είχαν μόλις δεχτεί ένα ισχυρότατο χτύπημα. Τέτοιες μαλακίες ούτε ο Λιακόπουλος. Κι όμως τις ασπάζονται αρκετοί για να μπαίνει η Χρυσή Αυγή στο Κοινοβούλιο, για να νομιμοποιείται η βία σε βάρος των φτωχών και να ανθεί ο ναζισμός. Το παραλήρημα συνεχίζεται “Ο κόσμος έχει ανάγκη για διαφάνεια, γι’ αυτό και προτιμά τη Χρυσή Αυγή”. Αυτά τα χέρια είναι καθαρά που έλεγε κι ο Μιχαλολιάκος. Αλλά βαμμένα με αίμα για όσους γνωρίζουν κάτι παραπάνω. Το κρεσέντο του συμπαθητικού στην όψη, αποκρουστικού στη σκέψη ταρίφα ολοκληρώνεται με το “οι Αιγύπτιοι είναι αδέρφια μας. Οι Πακιστανοί όμως ρε παιδιά…”. Αφήστε το συμπληρώνω εγώ. Οι Πακιστανοί είναι άπλυτοι, πουλάνε ντρόγκα και μας κλέβουν τις δουλειές. Ας τους διώξουμε.
Το κάναμε. Ήδη έχουν φύγει χιλιάδες. Όχι λόγω… σκούπας, από μόνοι τους. Οι άνθρωποι άκουγαν Ελλάδα και φαντάζονταν ότι θα έρθουν στον παράδεισο. Σου λέει χώρα της Ευρώπης. Μόνο που η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η χώρα μας είναι αφιλόξενη. Ακόμα και για τα δικά της παιδιά. Γι’ αυτό και ο ένας μετά τον άλλο νέοι ετοιμάζουν βαλίτσες και το βάζουν γι’ άλλες πολιτείες.
“Ο φασισμός θα φάει την Ελλάδα”, μου λέει ο ένας Αιγύπτιος. Άδικο δεν έχει. Όταν πιστεύεις ότι οι νοσταλγοί του Χίτλερ θα επαναφέρουν τη χώρα στο σωστό δρόμο, μάλλον έχεις ξεχάσει την ιστορία σου, έχεις ξεχάσει τις δολοφονίες, τους βασανισμούς, τα ρουφιανιλίκια. Όταν πιστεύεις δε ότι πρόκειται για πολιτική δύναμη με αγνούς σκοπούς και στόχους και παρεισφρύουν πράκτορες για να αλλοιώσουν το έργο της, τότε πρέπει να θυμηθείς τις… “αλβανικές κωλοτρυπίδες” του Παναγιώταρου, τα χαστούκια του Κασιδιάρη στην Κανέλλη, το εγέρθουτο του Καιάδα, τις απειλές του Λαγού στο Πέραμα πριν την εισβολή στο σπίτι των Αιγυπτίων, τον Μπαρμπαρούση να πρωτοστατεί στις επιθέσεις ενάντια σε μικροπωλητές. Αυτό είναι το πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Κανείς δεν χρειάζεται να το αλλοιώσει. Είναι ήδη στιγματισμένο από τη βία, το νταβατζιλίκι και την εκμετάλλευση των συνθηκών.
Όσοι αποζητούν τη διαφάνεια, θα πρέπει να βάλουν τις δικές τους κόκκινες γραμμές στο τι θα δέχονται ως αληθινό. Η Χρυσή Αυγή δεν ψήφισε τα Μνημόνια, αλλά θύμισε… πάπια στο ξεπούλημα της ΑΤΕ, στην τροπολογία ντροπή για τις ΠΑΕ και στις διάφορες διευκολύνσεις μεγαλοβιομήχανων και εφοπλιστάδων. Μαγκιά-κλανιά που λένε και στο χωριό μου.
Στιγμιότυπα εβδομάδας
*Η πορεία για το Πολυτεχνείο έχει μόλις ολοκληρωθεί. Κατεβαίνω με δυο φίλες τη Βασιλίσσης Σοφίας. Νεαρός μπάτσος με βλάχικη προφορά με σταματά. Ευγενικά μου ζητά να ανοίξω την τσάντα μου. Ευγενικά αρνούμαι. Ευγενικά επιμένει. Πολύ ευγενικά ζητώ την παρέμβαση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μαρίας Μπόλαρη, που τυχαίνει να περνά εκείνη την ώρα από το σημείο. Ευγενικά μου τη δίνει. Ευγενικά ο νεαρός μπάτσος, γίνεται πιο ευγενικός και υποχωρεί φοβούμενος ότι θα βρει τον μπελά του. Πώς το επέτρεψε στον εαυτό του; Και αν είχε δίκιο; Και αν ήμουν τρομοκράτης-μπάχαλος-δολοφόνος; Μάλλον η υποψία του για το… ποιόν μου είχε μια απάντηση. “Να κάνω κι εγώ το κομμάτι μου, να με συμπαθήσει ο αρχηγός”. Είναι μικρός ακόμα όμως. Θα ‘χει κι άλλες ευκαιρίες. Μαζί με άλλους φίλους μπάτσους, θα συνεχίσει να σταματά κόσμο με κριτήρια το μαλλί του, τα μούσια και το αν κουβαλά τσάντα. Έτσι θα συνεχιστεί η παράδοση των 100 και 200 προσαγωγών σε κάθε κινητοποίηση. Έτσι θα γυρνά σπίτι του και θα λέει στην μαμά, το ‘βγαλα το ψωμί μου και σήμερα. Περήφανη εκείνη για τον κανακάρη της θα κοκορεύεται στη γειτόνισσα. Η Ελλάδα της μικροπρέπειας και της γλίτσας δεν θα πεθάνει ποτέ.
*Έξω από τη Νομική, άνθρωπος μεγάλης ηλικίας έχει όλα του τα υπάρχοντα πάνω σε ένα παγκάκι. Σαν αυτά που ξήλωνε ο Καμίνης στην Κλαυθμώνος για να μην κοιμούνται οι υπόλοιποι άστεγοι. Με τα λίγα λεφτά που είχε παίρνει ένα σουβλάκι. Καθώς γυρίζει τον περιμένει ένα μικρό σκυλί. Πριν καν πλησιάσει έχει αρχίσει να κουνά την ουρά του και να ανυπομονεί να φτάσει. Έχοντας να φάει μπόλικες ώρες, θα μπορούσε να το αγνοήσει με ένα χάδι ή καμιά φωνή. Προτίμησε να μοιραστεί μαζί του τον γύρο. Η εξαθλίωση δεν τον έχει κάνει κτήνος.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.