Γράφει ο τραγουδοποιός Γιώργος Περού
Ας υποθέσουμε πως το ζητούμενο είναι η ιδανική, ενσυνείδητη ψήφος στο επικείμενο δημοψήφισμα. Άλλωστε είναι δικαίωμα της οποιασδήποτε εκλεγμένης κυβέρνησης να ζητήσει τη γνώμη του λαού που εκπροσωπεί για κρίσιμα θέματα. Πώς θα μπορούσε λοιπόν αυτή να επιτευχθεί; Τί θα οδηγούσε τους πολίτες στο να ψηφίσουν δίκαια και να σεβαστούν τις αποφάσεις της πλειοψηφίας; Τί μπορεί να είναι αυτό που θα ακύρωνε την προπαγάνδα των Μέσων, τα σενάρια τρόμου και την οπαδική συμπεριφορά; Πώς θα γλιτώσουμε τον διχασμό που εκτός από διχασμός της κοινωνίας είναι και εσωτερικός διχασμός για τον κάθε πολίτη; Με ποιον τρόπο η πρόκληση μετατρέπεται σε ευκαιρία για αλλαγή προς κάτι καλύτερο;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που με απασχολούν έτσι κι αλλιώς κάθε φορά που μαζικά καλούμαστε να επιλέξουμε κάτι που αφορά όχι μόνο τις ζωές μιας μειοψηφίας αλλά και τις ζωές ενός ευρύτερου συνόλου ανθρώπων. Δεν θα ήθελα να κουράσω με αναλύσεις περί δικαιοσύνης, ηθικής, συλλογικής ευθύνης κ.λπ. Θα ήθελα απλά να μοιραστώ μαζί σας ένα σενάριο φανταστικό μεν αλλά όχι και τόσο τελικά.
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως κλείνουμε όλοι τηλεοράσεις και ραδιόφωνα για λίγο, σταματάμε τα ξεκατινιάσματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ήρεμα οργανώνουμε το Σάββατο το βράδυ ένα τραπέζι «ρεφενέ» όπως λέγαμε παλιά. Με ελάχιστα χρήματα ο καθένας συμβάλλει και μαζευόμασταν με τις οικογένειες μας (με την ευρύτερη έννοια) και τους φίλους μας στα αντίστοιχα διαθέσιμα σπίτια. Και αφού τρώγαμε και πίναμε το κρασί μας και μοιραζόμασταν τα συναισθήματά μας και την ενδεχόμενη αγωνία μας εκτυπώναμε το κείμενο της πρότασης για συμφωνία όπως ακριβώς υπάρχει διαθέσιμο και μεταφρασμένο από το υπουργείο εσωτερικών.
Κάποιος θα μπορούσε να αναγνώσει μία προς μία τις προτάσεις και κάποιοι από αυτούς που γνωρίζουν την ορολογία να εξηγούν όπου χρειάζεται ώστε όλοι να συμμετέχουν στην συζήτηση. Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε ενώπιον όλων να τοποθετηθούμε αλλά και ν’ ακούσουμε άμεσα τις απόψεις τους. Είναι δεδομένο λόγω της ιδιόμορφης συνοχής της ελληνικής κοινωνίας πως σε ένα τέτοιο διευρυμένο οικογενειακό – φιλικό τραπέζι θα ακουγόντουσαν σχεδόν όλες οι απόψεις που κυριαρχούν σήμερα. Είναι ακόμα βέβαιο πως θα γινόντουσαν οι κλασικοί ομηρικοί καυγάδες σ΄ένα τέτοιο ιδιότυπο δείπνο.
Σκεφθείτε όμως πόσο χρήσιμο είναι αυτό – πόσο μεγάλη ευκαιρία είναι. Ευκαιρία να μάθουμε μέσα από μια τέτοια ζύμωση τις αληθινές μας πεποιθήσεις, τις βαθύτερες ανάγκες που καθρεφτίζονται κι επεκτείνονται σ’ όλη την κοινωνία. Να κλείσουν επιτέλους οι χρόνιες πληγές, οι φλεγμονές και τα αποστήματα αριστερών και δεξιών, γονιών και παιδιών και όλοι να συζητήσουν ανοιχτά και να κατανοήσουν το κοινό τους συμφέρον που μοιραία κάπου ταυτίζεται. Να δούμε έτσι πιο καθαρά και την πιθανή προέκταση και την αναπόφευκτη αναγωγή αυτής της οικογενειακής σύναξης – η ελληνική κοινωνία είναι μια μεγάλη οικογένεια. Και η οικογένεια και το φιλικό περιβάλλον είναι ο ιστός της. Και αυτός ο τόπος είναι το κοινό μας σπίτι.
Ξέρουμε όλοι και παρ’ όλες τις προστριβές στο τέλος συμφωνούμε στα βασικά πως είναι ξεκάθαρο τι φταίει, τι μας οδήγησε ως εδώ, τι πρέπει ν’ αλλάξει. Ας ξεκινήσουμε από τον περίγυρό μας πριν φτάσουμε να κατηγορούμε για τα δεινά μας τους ξένους, τους «άλλους», τους «μεγάλους», τους «λύκους» ή τους «καρχαρίες». Αυτοί άλλωστε δεν αποτελούν μέρος καμιάς «οικογένειας» άλλωστε και γνωρίζουμε πολύ καλά πως τους ενδιαφέρουν αποκλειστικά τα τεράστια συμφέροντα τους. Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως δεν θα υπάρξουμε ποτέ συνδαιτημόνες στο τραπέζι της απληστίας τους. Όπως γνωρίζουμε ήδη πως μόνο ενωμένοι και σε καμία περίπτωση διχασμένοι μπορούμε να αντιδράσουμε αποτελεσματικά. Οι ακραίες συμπεριφορές, ο φόβος, ο ατομισμός είναι ξεκάθαρα εχθροί της «οικογένειας» και η σύγκρουση με όσους επενδύουν ή έστω υιοθετούν όλα αυτά είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη. Σύγκρουση όμως δεν σημαίνει απαραίτητα και ρήξη.
Εφόσον προέρχονται από την ίδια «οικογένεια» θα πάρουν το μάθημά τους και θα επανενταχτούν. Αυτό που ονομάζουν ταξική συνείδηση πρέπει να βαθύνει μέσα μας να αποκτήσει υπόσταση πέρα από στερεότυπα μέσα από μια έντιμη αναθεώρηση, αυτοκριτική και ειλικρίνεια. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να καταργηθεί οριστικά το προφίλ του συμπλεγματικού έλληνα πολίτη που βρίσκεται σε κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά και πολιτισμική και υπαρξιακή. Υπάρχει στην πραγματικότητα μόνο μία επιλογή, δίκαιη και ελπιδοφόρα και αυτή είναι να επενδύσουμε σε ότι μας ενώνει κατανοώντας την κοινή μας μοίρα. Αρκεί να κοιτάξουμε μέσα μας και ν’ ακούσουμε την συνείδησή μας όπου θα μας υποδείξει το δίκαιο. Οι υπόλοιπες επιλογές είναι πλαστές, αναξιοπρεπείς και αποτελούν μια τεράστια παγίδα με αληθινούς κινδύνους.
Μια σύναξη περίπου σαν κι αυτή που περιγράφω συμβαίνει συχνά στα σπίτια μας βέβαια αλλά δυστυχώς γίνεται πάντοτε εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς όταν για παράδειγμα μαζευόμαστε να δούμε τα αποτελέσματα των εκλογών σχολιάζοντας τα σαν να μην μας αφορούν πραγματικά. Σαν να πρόκειται για έναν αγώνα ποδοσφαιρικό ή την Eurovision. Η ζωή δεν είναι reality game όμως. Ήρθε η ώρα να συναντηθούμε , να συνυπολογίσουμε και τους άλλους και να συζητήσουμε σοβαρά πριν και όχι αφού αποφασίσουμε. Δεν μας επιτρέπεται να καταδικάζουμε ολόκληρους κλάδους όπως για παράδειγμα των δημοσίων υπαλλήλων ή των ελεύθερων επαγγελματιών. Δεν μας επιτρέπεται να κοιτάμε την πάρτη μας ούτε να εκφράζουμε μόνο την πάρτη μας. Δεν ζούμε μόνοι – ζούμε αλληλοεξαρτώμενοι.
Είναι ανήθικο και χυδαία ανεύθυνο να ρίχνουμε το φταίξιμο όπου μας βολεύει ισοπεδώνοντας ανθρώπους, δικαιώματα, έννοιες και αξίες. Έχουμε Σύνταγμα και νόμους και αρκεί να εφαρμοστούν στο ακέραιο για να διορθωθούν οι όποιες παθογένειες. Και η ευρωπαική ένωση έχει παθογένειες και υπάρχουν οι αντίστοιχοι νόμοι που αν εφαρμοστούν μπορούν να τις εκμηδενίσουν. Κι εμείς ως ισότιμο μέλος μπορούμε να καταφύγουμε σε αυτούς αντί να πλάθουμε σενάρια ή να συντηρούμε τα σενάρια διάφορων κερδοσκόπων. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να εμφανίζουν το δίκαιο ως έννοια σχετική εξυπηρετώντας την ημιμάθεια και τα προνόμια τους, μέσα τους γνωρίζουν καλά πως υποκρίνονται. Ακόμα κι αν δεν είναι εφικτό να οργανώσει κάποιος μία τέτοια μάζωξη μπορεί ασφαλώς ο καθένας μας να την σχηματίσει έστω και νοητά στο μυαλό του πριν αποφασίσει και να σκεφτεί/ θυμηθεί τις ανάγκες των οικείων του συνειδητοποιώντας πως ψηφίζει και για τις δικές τους ζωές και τύχες.
Τότε μόνο θα μπορεί να ισχυριστεί πως ψήφισε δίκαια. Το σωστά ή το λάθος από πολιτικής άποψης θα το γράψει η ιστορία και κανείς δεν μπορεί σήμερα να το προεξοφλήσει. Ούτε θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει με ασφάλεια για την επόμενη μέρα. Η δίκαιη και ψύχραιμη αντάξια των περιστάσεων παρουσία του και συμμετοχή παρόλα αυτά θα καταγραφεί τώρα. Ας μην περιμένουμε κανέναν αυτή την φορά να μας σώσει – ας σωθούμε μόνοι μας χωρίς Μεσσίες και χωρίς τη λογική της ανάθεσης.
Μία ώριμη κοινωνία δεν έχει ανάγκη από ηγέτες ούτε από σοφούς.Τοποθετεί η ίδια τον πήχη, χαράζει τον δρόμο και της ορίζει το ύψος της ανάλογα. Ας ωριμάσουμε επιτέλους, ας πάψουμε να αδικούμε τον εαυτό μας και ας δούμε ποιοι είμαστε. Όποιος δεν γνωρίζει την ταυτότητα του όποια κατεύθυνση κι αν πάρει είναι αδιέξοδη. Ας ελπίσουμε πως όσα συμβαίνουν και θα συμβούν να είναι για το καλό όλων. Αλλιώς ας προετοιμαστούμε για τον νέο φασισμό και το καταστροφικό χάος. Είναι θλιβερό να διαπραγματευόμαστε διαρκώς τα αυτονόητα. Είναι καιρός να πάμε παραπέρα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.