Τα αγόρια και κορίτσια δεν αναγνωρίζουν εαυτούς ως κάποιους που (συλλογικά) βρίσκονται στα χαμηλότερα της ιεραρχημένης κοινωνικής πυραμίδας.
Θεωρούν ότι μπορεί να «είναι» πολλά, […] παραδείγματος χάρη να είναι σύγχρονες πολιτισμικές ταυτότητες (ακόμα πιο catchy to εναλλακτικές), soon-to-be τρανοί ελευθεροεπαγγελματίες, μικρο-προτζεκτμανατζαρέες, μέλη των urban φυλών, καλλιτεχνάριοι, φίλοι του ποδοσφαίρου και του άγριου σκουμπριού και λοιπά».
Το απόσπασμα που χρησιμοποιώ μου θύμισε κάτι: Το «ταυτοτικό» ως θέμα επικρατεί στις αντιπαραθέσεις, τις τάσεις, τις στάσεις των ανθρώπων. Η διάσπαση της σύγχρονης καθημερινότητας σε επίπεδα που μας εγκαλούν διαφορετικά, είναι μια πραγματικότητα που δύσκολα αγνοούμε. Καλούμαστε να αξιοποιήσουμε τις ταυτότητες που το κοινωνικό γίγνεσθαι μας προμηθεύει και αναλόγως να πορευτούμε.
Συχνά γεννιούνται «οιονεί ταυτότητες», ταμπέλες, τις οποίες πρώτα η νεολαία σπεύδει να «φορέσει». Μπορείς να είσαι φίλος του άγριου σκουμπριού, έτσι κι αλλιώς, αλλά αν η ιδιότητα γίνει must καταλήγει ταυτότητα. Παρομοίως μπορείς να είσαι wanna-be επιχειρηματίας-πετυχημένος με σπίτι και λεφτά, κι αυτό να καθορίζει την ταυτότητά σου, καθώς ο ατομικός δρόμος είναι must. Αγόρια και κορίτσια μπορούν να έχουν –και έχουν- κι άλλες ταυτότητες: του μαθητή, του φοιτητή, του φίλου, του θηλυκού, του αρσενικού…
Το πρόβλημα με τις ταυτότητες είναι ότι συχνά μας απορροφούν και δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε πως δεν τις διαλέξαμε, αλλά μας τις φόρεσαν, ακριβώς επειδή βρισκόμαστε στη βάση μιας πυραμίδας. Ξεχνάμε πως η βάση είναι το παν, γιατί χωρίς αυτή δεν υπάρχει κορυφή. Ξεχνάμε την πρώτη και βασική μας ταυτότητα, αυτή του εκμεταλλευόμενου, αλλά και του ισχυρού. Ακολουθούμε τα ατομικά δρομάκια που επιμελώς έχτισαν για εμάς και δικαιολογούμε εαυτούς, επαναλαμβάνοντας πως «οι νέοι σήμερα έχουν πολλές ταυτότητες».
Το ενδιαφέρον του να έχει κανείς ταυτότητες εκτινάσσεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, με ρυθμούς ανάλογους με την καταπίεση στο επίπεδο της ουσιαστικής μας ταυτότητας. Οι ταμπέλες «της μόδας» [στα πλαίσια της κοινωνικής συγχρονικότητας πάντα] μας ετεροκαθορίζουν.
Έτσι επιβεβαιώνονται ο Ράιχ και ο Μαρξ…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.