Μετά από πολλαπλές διακρίσεις και βραβεία, το «Όλα στο φως» (Spotlight) έφτασε και στα Όσκαρ. Και απέσπασε δύο χρυσά αγαλματίδια: Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου και Καλύτερης Ταινίας.
Ποια είναι, λοιπόν, αυτή η (όχι και τόσο πολυσυζητημένη) ταινία;
Πώς και δε σχολιάστηκε όσο οι άλλες υποψήφιες για Καλύτερη Ταινία;
Αρχικά, γιατί δε χωρούσε σε πιασάρικα σλόγκαν τύπου «η καινούργια ταινία του Steven Spielberg», «άλλη μια διάσωση του Matt Damon», «η ταινία που θα δικαιώσει το Leonardo Di Caprio» κ.ο.κ.
Δεύτερον, δεν προσπάθησε πολύ. Δε βασίστηκε ούτε στο promo, ούτε στο να κατασκευάσει φήμες ή υποτιθέμενα παρατράγουδα σχετικά με τα γυρίσματα. Ούτε και δημιούργησε προσδοκίες τις οποίες δεν κάλυψε.
Τρίτον, δε χρησιμοποίησε μακιγιάζ, ειδικά εφέ, guest stars, γυναίκες-γλάστρες ή οτιδήποτε άλλο με σκοπό απλά να εντυπωσιάσει.
Κέρδισε την προσοχή με την αξία της. Με το να είναι απλώς σωστά μελετημένη, δομημένη, με ενδιαφέρουσα πλοκή και με ένα καστ που της ταίριαξε γάντι: ποιοτικό και to the point.
Η ταινία του Thomas McCarthy θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις δραματικές υπερβολές που μας χαρίζει, συνήθως, απλόχερα το Χόλιγουντ.
Αφηγείται την πραγματική ιστορία της βραβευμένης με Πούλιτζερ δημοσιογραφικής ομάδας Spotlight της εφημερίδας Boston Globe, η οποία το 2001 υπό την καθοδήγηση του νέου της συντάκτη αποκάλυψε ένα μεγάλο σκάνδαλο: Τη συγκάλυψη σχεδόν 90 υποθέσεων σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων από Καθολικούς ιερείς.
Οι Mark Ruffalo, Michael Keaton, Rachel McAdams, Liev Schreiber, John Slattery και Stanley Tucci δίνουν μια ρεαλιστική όψη στη βιογραφική αυτή ταινία – ωδή στην παραδοσιακή δημοσιογραφία.
Οι χαρακτήρες τους τρέχουν στους δρόμους, βγάζουν φωτοτυπίες, παίρνουν τηλέφωνα, ψάχνουν από πόρτα σε πόρτα τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση προκειμένου να τους πάρουν συνέντευξη… Και η Εκκλησία τους φράσσει το δρόμο όσο περισσότερο μπορεί.
Η υποκριτική σέβεται το θέμα, τα γεγονότα και τα πρόσωπα τόσο όσο και η σκηνοθεσία, η οποία με τεχνικές που θυμίζουν ντοκιμαντέρ, βάζει το θεατή για τα καλά στην ιστορία.
Με μεθοδικότητα και χωρίς περιττές σκηνές ωραιοποίησης ή επεξήγησης των πραγμάτων, η αλήθεια έρχεται στο φως και η Καλύτερη Ταινία της χρονιάς μας αφήνει αξιοπρεπώς να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και να σκεφτούμε μόνοι μας! Επιτέλους!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.