Old School Football

Στην τελική ευθεία των πρωταθλημάτων ανά την Ευρώπη, ιστορικές ομάδες που μέχρι πρότινος είχαν πέσει σε λήθαργο, δείχνουν πλέον έτοιμες να κόψουν πρώτες το νήμα του τερματισμού! Πρώτη και καλύτερη η Λίβερπουλ, που φέτος δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ να ανακτήσει τη χαμένη της αίγλη, ενώ από κοντά ακολουθεί και η Ατλέτικο Μαδρίτης που προελαύνει στην Ισπανία.

Το 3pointmagazine παρουσιάζει τις παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που για χρόνια έμοιαζαν εξαφανισμένες από το χάρτη και πλέον όχι απλά εμφανίζονται ξανά, αλλά παίρνουν και πάλι την κατάσταση στα χέρια τους.

Λίβερπουλ
Η νίκη επί της Τότεναμ και το θριαμβευτικό τελικό 4-0, έφεραν τη Λίβερπουλ στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα στην Premier League, κάνοντας τους παίκτες αλλά και τους φίλους των «reds», να ονειρεύονται την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της ομάδας μετά από 24 ολόκληρα χρόνια! Σε αυτό το διάστημα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατάφερε να την ξεπεράσει σε αριθμό κατακτήσεων (20 έναντι 18), ενώ στο παιχνίδι του… στέμματος, έχουν μπει για τα καλά και οι Άρσεναλ, Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι, με την Τότεναμ να κρυφοκοιτάζει από μακριά.

Χάρη στον άνθρωπο που εικονίζεται πιο πάνω και τα 29 φετινά του γκολ, η θρυλική ομάδα του Μέρσεϊσάιντ φιλοδοξεί να κατακτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της την Premier League (από το 1992 όταν και μετονομάστηκε έτσι), έχοντας έξι εναπομείναντα παιχνίδια, εκ των οποίων τα τρία είναι στο «Άνφιλντ» και τα δύο απέναντι στις συνδικεκδικήτριες Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι. Το πρόγραμμα σαφώς είναι δύσκολο, αλλά για πρώτη φορά μετά το 1990, η ομάδα του μεγάλου λιμανιού έχει την τύχη στα πόδια της, καθώς με 6 νίκες σε ισάριθμα ματς, θα καθίσει ξανά στο θρόνο της.

Ατλέτικο Μαδρίτης
Στην ίδια περίπου μοίρα με τη Λίβερπουλ, βρίσκεται και η Ατλέτικο Μαδρίτης. Η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα της πρωτεύουσας της Ισπανίας και τρίτη σε κατακτήσεις τίτλων, πίσω από Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, φλερτάρει φέτος με την κατάκτηση του τίτλου της πρωταθλήτριας για πρώτη φορά μετά το 1996, όταν και τον πανηγύρισε. Έχοντας στο παλμαρέ της 21 εγχώριους τίτλους, τρεις ευρωπαϊκούς και έναν διηπειρωτικό, ξέπεσε στον υποβιβασμό της το 2000, έφτασε ένα βήμα από την οικονομική καταστροφή και τις ερασιτεχνικές κατηγορίες, για να επιστρέψει τελικά στη μεγάλη κατηγορία το 2002.

Στους τίτλους επέστρεψε το 2011 με την κατάκτηση του Europa League, το οποίο κατέκτησε και το 2013, χρονιά που κατέκτησε και το κύπελλο Ισπανίας. Την περσινή σεζόν τερμάτισε στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, εξασφάλισε την παρουσία της στο Champions League όπου βρίσκεται ήδη στα προημιτελικά, ενώ ηγείται και της κούρσας στο ισπανικό πρωτάθλημα.

Μπορούσια Ντόρτμουντ
Το παράδειγμα της Μπορούσια είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό και δεν είναι τυχαίο ότι χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς, για τις ομάδες που έφτασαν στο χείλος του γκρεμού, αλλά τελικά κρατήθηκαν “με τα νύχια” και σιγά – σιγά αναρριχήθηκαν ξανά στην κορυφή.

Οι «κιτρινόμαυροι» της κοιλάδας του Ρουρ, μετά τη χρυσή δεκαετία του 1990, όπου κατέκτησαν μεταξύ άλλων και την κορυφή της Ευρώπης (1997), έφτασαν στη χρεωκοπία στα μέσα της δεκαετίας του 2000, δανείστηκαν ακόμα και από την αιώνια αντίπαλο Μπάγερν, για να μπορέσουν να «ανασάνουν» οικονομικά και τελικά στάθηκαν ξανά στα πόδια τους.

Με τον κόσμο τους να γεμίζει μόνιμα το «Βεστφάλεν» (η πληρότητα άγγιξε το εξωπραγματικό 98% με το 92% να είναι από πωλήσεις εισιτηρίων διαρκείας) επέστρεψαν στους τίτλους, κατακτώντας μετά από το 2001 ξανά την Μπουντεσλίγκα, το 2011 και το 2012, ενώ έπαιξαν και στον τελικό του Champions League, την περσινή σεζόν απέναντι στη Μπάγερν.

Παρί Σεν Ζερμέν
Οι Παριζιάνοι δεν αποτελούν τη μεγαλύτερη δύναμη στο εγχώριο πρωτάθλημα από καταβολής του γαλλικού ποδοσφαίρου, ωστόσο η αγορά της ομάδας από τον ραδιοτηλεοπτικό κολοσσό «Canal+» το 1991, έδινε σε όλους την αίσθηση ότι κάτι νέο γεννιέται, έτοιμο να απειλήσει την μέχρι τότε κυριαρχία της Σεντ Ετιέν.

Μέσα στην δεκαετία του 1990 κατέκτησε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Γαλλίας, μεταξύ άλλων τρία κύπελλα Γαλλίας, αλλά και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1996, στον τελικό του οποίου έπαιξε και την επόμενη σεζόν. Ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Με την αποχώρηση του Μισέλ Ντενισό από τα ηνία του συλλόγου και τη μείωση εισροής κεφαλαίων από το Canal+, τα χρέη άρχισαν να συσσωρεύονται φτάνοντας ακόμα και τα 96 εκ. ευρώ, το 2002!

Η ομάδα απειλήθηκε με αφανισμό, με την ιδιοκτησία να αλλάζει περνώντας αρχικά στον έλεγχο των Colony Capital, Butler Capital Partners και Morgan Stanley το 2006, ενώ από το 2011 στο μετοχικό σχήμα – και μάλιστα ως μεγαλομέτοχος με το 70% του πακέτου – συμμετέχει και η Qatar Investment Authority. Τα αποτελέσματα γνωστά.

Η Παρί κατέκτησε τον τίτλο πέρυσι στη Γαλλία, ουσιαστικά έχει εξασφαλίσει και τον φετινό, βρίσκεται ήδη στα προημιτελικά του Champions League, ενώ το παγκόσμιο ρεκόρ των 364 εκ. ευρώ που έχουν ξοδευτεί την τελευταία τριετία για μεταγραφές, έχουν φέρει στο Παρίσι παίκτες όπως ο Ιμπραΐμοβις, ο Καβάνι, ο Τιάγκο Σίλβα, ο Παστόρε, ο Μπέκαμ (πέρυσι), ο Λαβέτσι και τόσοι άλλοι.

Φιορεντίνα/ Νάπολι
Αντίστοιχες περιπτώσεις, αλλά σε μικρότερη κλίμακα είναι και αυτές των Φιορεντίνα και Νάπολι. Οι δύο ιστορικές ιταλικές ομάδες που έφτασαν μέχρι τη χρεωκοπία και τις κατώτερες ημιεπαγγελματικές κατηγορίες, το 2002 και το 2004 αντίστοιχα, έχουν πλέον επιστρέψει για τα καλά και διεκδικούν με αξιώσεις τις δάφνες του παρελθόντος. Η Φιορεντίνα έφτασε φέτος μια ανάσα από τα προημιτελικά του Europa League, ενώ εξακολουθεί να διεκδικεί την έξοδο στο Champions League.

Την ίδια ώρα, η Νάπολι – που φιγουράρει πλέον στην 15η θέση με τις πιο πλούσιες ομάδες στον κόσμο – έχει το πάνω χέρι για το τρίτο εισιτήριο που οδηγεί στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, όπου συμμετείχε ήδη τη σεζόν 2011/12 αλλά και φέτος. Παράλληλα, κατέκτησε το κύπελλο Ιταλίας τη σεζόν 2011/12, υποχρεώνοντας μάλιστα τη Γιουβέντους στη μοναδική της εγχώρια ήττα εκείνη τη σεζόν, ενώ πέρυσι τερμάτισε δεύτερη, κάνοντας όνειρα ακόμα και για κατάκτηση του τίτλου.