ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ | “NO PORTRAITS” | ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ / ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Αστερίου Δημήτρης | Βασιλικός Στέλιος |Μικάλεφ Γιώργος
Το εγχείρημα λειτουργεί ως μια άσκηση καταγραφής προσωπικής ανάγκης, ως ένας συσχετισμός συνειρμών, μνήμης και επικοινωνίας.
Οι εκθέτες Αστερίου Δημήτρης, Βασιλικός Στέλιος και Μικάλεφ Γιώργος, με διαφορετικές αφετηρίες-βιώματα-καταβολές-πορείες-σταθμούς ο καθένας συνυπάρχουν μέσα από τα έργα και τις εγκαταστάσεις σε αυτή την εικαστική παράσταση, πράξη.
Συνομιλίες και σιωπές σε πολλαπλά επίπεδα, συνθέσεις αδρών και εύθραυστων σχεδίων, γραμμές μολυβιών, επαλείψεις χρωμάτων, μεγέθη και σχήματα, κατασκευές οριοθετούν και ορίζουν την μη προσωποποιημένη αφήγηση ως αθέατη προτροπή-παρουσία χωρίς εμμονές.
Πληροφορίες:
Εγκαίνια: 16/ 4 / 2016 | 20:30
Διάρκεια: 15/ 4 – 4 / 5 /2016
Ώρες Λειτουργίας: 12:00 – 22:00
Είσοδος Ελεύθερη
Booze:BaseGALLERY
Αστερίου Δημήτρης. Γεννήθηκε το 1973 στη Δράμα, ζει και εργάζεται στα Χανιά. Τελείωσε τις σπουδές του στο τμήμα νοσηλευτικής ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο τμήμα ψυχολογίας του πανεπιστημίου Ρεθύμνου αλλά η αγάπη του για την ζωγραφική τον έστρεψε σε άλλες κατευθύνσεις.
Στα πρώτα χρόνια της ζωγραφικής του ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα θέματα κυρίως όμως με νατουραλιστικά και σουρεαλιστικά τοπία και με την προσωπογραφία. Χρησιμοποιεί τόσο λάδια όσο και μικτά χρώματα, και η θεματογραφία του αναφέρεται σε ονειρικά και φανταστικά σύνολα στην κατεύθυνση του σουρεαλισμού και της αυτόματης γραφής. Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με τις κατασκευές και τη γλυπτική. Χρησιμοποιεί εφήμερα υλικά, σανίδια που βρίσκει στην αμμουδιά, απομεινάρια από σκουπίδια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης για να τα ανασυνθέσει, να τους δώσει πνοή, να τα μετατρέψει σε έργα τέχνης.
Ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής // Δημοτική πινακοθήκη Μυκόνου (1999) / Καφέ Hλιοτρόπιο Χανιά Κρήτης (1999) / Γιαλί τζαμισί Χανιά Κρήτης (2000) / Αίθουσα τέχνης Ξόμπλι (2001) / Δημοτική πινακοθήκη Ναυπλίου (2001) / Γιαλί τζαμισί Χανιά Κρήτης (2002) / Γιαλί τζαμισί Χανιά Κρήτης (2003) / Έκθεση Γλυπτικής Γιαλί τζαμισί Χανιά Κρήτης (2004) / Πινακοθήκη Ρεθύμνου αίθουσα Μουσούρη (2005) / Πύλη Αγ.Γεωργίου Ηράκλειο Κρήτης (2006) / Παλαιοπωλείο «ρετρό» Αθήνα (2015)
Έχει λάβει μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει ασχοληθεί με την εικονογράφηση βιβλίων και την κατασκευή σκηνικών θεάτρου.
Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και ιδρύματα.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ / τεύχος:115 /Ιωάννα Ασμάνη
«…Χωρίς να υπάρχουν εμφανή δεσίματα στη σκέψη μου ιδίως σαν είδος, μου θύμισε τον Μaître που εκθέσανε τα έργα του με μεγάλο νταβαντούρι, στην Pont des Art στο Παρίσι, όταν αυτός ομολογούσε απλά τις φυλές τις πατρίδας του, με ξεκαθαρισμένη δική του τεχνική αθώα και προσωπική. Και ολοζώντανη. Πράγματι η ζωγραφική του Δημήτρη είναι ζωγραφική-ζωγραφική, ακόμη χωρίς κόλπα. Όπως φιλάς με σοβαρότητα το μέτωπο της ερωμένης σου για να εκφράσεις την αφοσίωση σου σε αυτήν, πριν τη διαλύσεις με τον έρωτα σου…»
www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=13233&code=5711&zoom=800
ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ / Π.Κουνενάκη
«…Αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, με μια γερή σκευή σπουδών πίσω του που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ψυχή, επιλέγει την τέχνη για να μιλήσει για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Κινητοποιώντας μνήμες του παρελθόντος και χρησιμοποιώντας στοιχεία και σύμβολα από νεκρικά έθιμα της πατρίδας του της Μακεδονίας, δημιουργεί έργα, ανθρωπόμορφα γλυπτά και κατασκευές, αφ1 ενός για να θρηνήσει ό,τι έχει χαθεί, αφετέρου για να υμνήσει έμμεσα τη ζωή, να ξορκίσει ό,τι τον βασανίζει. Με άλλα λόγια μετατρέπει τους εφιάλτες του σε τέχνη. Κι αυτή είναι από τις πλέον δόκιμες ανθρώπινες λειτουργίες. Ο Δημήτρης . Αστεριού χρησιμοποιεί εφήμερα υλικά, σανίδια που βρίσκει στην αμμουδιά, απομεινάρια από σκουπίδια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης για να τα ανασυνθέσει, να τους δώσει πνοή, να τα μετατρέψει σε έργα τέχνης. Μια τέχνη υπόγεια ερωτική, αφού έρωτας και θάνατος είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Ιδιαίτερα επιδέξιος ο καλλιτέχνης, δημιουργεί συνθέσεις ολοκληρωμένες, που μπορεί να αποτελούνται από φθαρτά και εφήμερα υλικά, αποκτούν όμως σταδιακά μνημειακό χαρακτήρα, μεταφυσική χροιά και καλλιτεχνική οντότητα. Τα περισσότερα έργα του λειτουργούν ως επιτύμβια, ως σκευοφυλάκια μνήμης και αγάπης κυρίως για τα παιδιά που συμβολίζουν και την ίδια τη ζωή…».
Στέλιος Βασιλικός. a.k.a. / Neo the Pirate. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα (1984). Οπού ζει και εργάζεται ως tattoo artist. Από μικρός ασχολήθηκε με τη τέχνη της ζωγραφικής. Από την εφηβεία, ξεκίνησε να ασχολείται με τη street art, μοιράζοντας μέσα από τα graffiti του, τις σκέψεις του και τις ανησυχίες του με τυχαίους περαστικούς. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη δημιουργία χαρακτήρων comic. Το 2005 αποφοίτησε από τη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Ορνεράκης καθώς συμμετείχε σε σεμινάρια από διάφορες σχολές και εργαστήρια όπου και διδάχτηκε νέες τεχνικές και μορφές τέχνης. Το 2012 αποφάσισε να ασχοληθεί με τη τέχνη του τατουάζ όπου μπορούσε να αποτυπώσει τα όνειρα και τα θέλω των φίλων και γνωστών του με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Κύρια πηγή έμπνευσης του είναι η μουσική, οι στίχοι, η μελωδία, όπως και τυχαία συμβάντα της καθημερινότητας, ένα βιβλίο ή μια ταινία. Η τελευταία του παρουσία ήταν το 2015 στη θεατρική παράσταση “Άκου Ανθρωπάκο”, όπου σε live performance δημιουργούσε επί σκηνής ένα καμβά εμπνευσμένο από τη παράσταση.
Γιώργος Μικάλεφ. Γεννήθηκα στην Κέρκυρα το Δεκέμβρη του ’85.
H έντονη ανάγκη για δημιουργία με ώθησε να ασχοληθώ από μικρός με τις καλές και τις …κακές τέχνες σε αρκετές απ’ τις μορφές τους…
η ζωγραφική και το γράψιμο ήταν αυτά που με απασχόλησαν περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Ό,τι δεν μπορώ να το εκφράσω με λέξεις, το ζωγραφίζω και ό,τι δεν μπορώ να ζωγραφίσω το καταγράφω… πάντα με τον τρόπο μου. Από μικρό παιδί χρησιμοποιούσα μολύβια και μαρκαδόρους για να προεκτείνω τη ψυχή μου πάνω σε μια λευκή επιφάνεια και έκτοτε δεν σταμάτησα να ζωγραφίζω, να δημιουργώ και να πειραματίζομαι πάνω σε κάθε είδους επιφάνεια με χρώματα και με υλικά που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον και την περιέργεια. Οι μόνες σπουδές μου πάνω στη ζωγραφική ήταν ένας χρόνος στην Καλλιτεχνική Σχολή της Κέρκυρας με καθηγητή τον Κώστα Τόμπρο. Έχω συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σε Κέρκυρα και Αθήνα, και έχω πραγματοποιήσει 2 ατομικές εκθέσεις, στην Κέρκυρα το 2013 και στις Σπέτσες το 2014. Ασχολήθηκα επίσης με την εικονογράφηση βιβλίων και εξωφύλλων underground μουσικών σχημάτων. Είμαι μέλος της “Εικαστικής Κερκυραϊκής Ένωσης” από το 2010 και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης από το 2011 έως το Μάη του 2014 οπότε και εγκαταστάθηκα στην Αθήνα.
Με την υποστήριξη του 3pointmagazine.gr
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.