Θρησκεία αλλάζεις; Αλλάζεις. Το ότι σε βάφτισαν Χριστιανό δεν σημαίνει ότι στην μετέπειτα ζωή σου δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως ο βουδισμός λόγου χάριν σε εκφράζει πιο πολύ. Πολιτικές πεποιθήσεις αλλάζεις; Εννοείται. Πόσοι και πόσοι ήταν αυτοί που από αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν. Ένα πράγμα όμως δεν πρόκειται να αλλάξεις ποτέ. Την ομάδα σου.
Αν ο πατέρας σου, η θεία σου, ο μεγάλος σου ξάδερφος, ο μανάβης ή ο παπάς της ενορίας σε έκανε γαύρο, βάζελο, χανούμι ή Αετό Σκύδρας, αυτό θα παραμείνεις μέχρι τα βαθιά σου γεράματα. Μπορεί στο πέρασμα των χρόνων να αρχίσεις να ασχολείσαι λιγότερο ή και να αδιαφορείς ορισμένες φορές για την ομάδα σου, ωστόσο ποτέ δεν θα αλλάξεις ομάδα.
Ο μοναδικός που το έκανε αυτό, δηλαδή είχε το θάρρος και το θράσος να αλλάξει ομάδα, ήταν ο κλασικός συμμαθητής που είχαμε στο Γυμνάσιο που μετά την ξεγυρισμένη 7άρα της Γιουβέντους στον Ολυμπιακό, την ιστορική τεσσάρα των ερυθρολεύκων μέσα στην Λεωφόρο ή οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα του ξίνισε και αποφάσισε να αλλάξει το χρώμα φανέλας που υποστηρίζει. Αντιπαθητική φιγούρα για τους μεν (τους προδομένους) αλλά ήρωας για τους δε (καθώς αλλαξοπίστησε για την ομάδα τους).
Η ομάδα λοιπόν, για όσους παθιάζονται με τον αθλητισμό (και όχι για όσους φανατίζονται) είναι κάτι το ιερό. Οι πάντες μπορούν μεγαλώνοντας να μάθουν για την ιστορία του κάθε συλλόγου εντός και εκτός γηπέδου, το στυλ ποδοσφαίρου που παίζει, τους θρύλους που έχουν φορέσει την φανέλα της και έπειτα να επιλέξουν ποια ομάδα τους ταιριάζει. Ωστόσο κανείς δεν το κάνει αυτό! Όποια ομάδα έτυχε να υποστηρίζουν από μικροί, θα συνεχίσουν να την στηρίζουν εις τον αιώνα τον άπαντα.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στις ομάδες του εξωτερικού που υποστηρίζει ή συμπαθεί ο καθένας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια κανένα συγγενικό ή φιλικό σου πρόσωπο δεν σε «έσπρωξε» προς την Λίβερπουλ, την Μίλαν ή την Ρεάλ Μαδρίτης. Αντιθέτως μόνος σου ή με εκλεκτή παρέα μία μέρα είδες τον Όουεν, τον Σεφτσένκο ή τον Ραούλ να σκοράρουν έχοντας περάσει ολόκληρη την αντίπαλη ενδεκάδα και από τότε επέλεξες από το εξωτερικό να υποστηρίζεις την εκάστοτε ομάδα. Πάντα φανατικά και χωρίς καμία διάθεση να αλλάξεις ποτέ την «Λιβερπουλάρα» με τα «γατάκια του Βενγκέρ» ή τους «κλέφτες από το Μάντσεστερ».
Σε ένα κόσμο λοιπόν που αλλάζει, μεταβάλλεται, προχωράει μπροστά ή οπισθοδρομεί, αλλά σίγουρα κινείται, ο άνθρωπος έχει ανάγκη από ορισμένες σταθερές. Και αυτές, όσο κουτές και ανόητες μπορεί να είναι για ορισμένους, είναι οι ομάδες. Είτε τις βλέπεις κάθε Κυριακή στο γήπεδο, είτε κουβεντιάζεις για αυτές με τους φίλους σου πίνοντας μπύρα, είτε ονειρεύεσαι μία μέρα να έχεις την ευκαιρία να τις παρακολουθήσεις στο κάθε «Θέατρο των ονείρων».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.