Αυτή η φράση από το ιερό βιβλίο των Εβραίων, βρίσκεται σήμερα χαραγμένη στο κτίριο Fabryka Oskar Schindlera- Emilia στην συνοικία Podgórze της Κρακοβίας. Το κτίριο γνωστό και ως το εργοστάσιο του Σίντλερ, του ανθρώπου που έσωσε 1.200 Εβραίους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας.
Χωρίς να το συνειδητοποιήσει ο Όσκαρ Σίντλερ έσωσε την ζωή περισσότερων από 8.000 ανθρώπων που δεν θα υπήρχαν αν ο ίδιος δεν είχε προσπαθήσει να σώσει τους εργάτες-Εβραίους που δούλευαν για αυτόν.
Καιροσκόπος
Γεννημένος το 1908 στη Μοραβία της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας από ευκατάστατη οικογένεια, ο Όσκαρ Σίντλερ στα νεανικά του χρόνια διακρίθηκε για τον ατίθασο χαρακτήρα του, αλλά και τις απατεωνιές του. Είχε αποβληθεί από το σχολείο του το 1924 επειδή είχε πλαστογραφήσει τους βαθμούς του (!). Αργότερα δούλεψε στην επιχείρηση του πατέρα του και παντρεύτηκε την Έμιλυ Πελζ. Ο τρόπος ζωής του προκαλούσε συγκρούσεις με τον πατέρα του και διεκόπη η σχέση τους. Έπινε – μάλιστα είχε συλληφθεί δυο φορές, ξενυχτούσε, είχε εξωσυζυγικές σχέσεις και κάποιοι λένε και εξώγαμο, ενώ δεν μπορούσε να στεριώσει σε καμιά δουλειά μετά το κλείσιμο της οικογενειακής επιχείρησης. Μέχρι το 1935 ήταν χρεοκοπημένος και χρωστούσε.
Το 1935 γίνεται κατάσκοπος του Sudeten German Party, ενός Τσεχοσλοβάκικου εθνικιστικού κόμματος που συνδεόταν άμεσα με το Ναζιστικό Κόμμα της Γερμανίας και προετοίμαζε την εισβολή των Γερμανών στη χώρα. Ο Σίντλερ τους έδινε πολύτιμες πληροφορίες και το 1936 ζήτησε να γίνει μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, όπως και έγινε.
Το 1939 η εισβολή του Τρίτου Ράιχ στην Πολωνία αποτέλεσε τεράστια ευκαιρία για τον Σίντλερ που ταξίδευε από πριν εκεί και είχε επαφές. Καθώς οι Εβραίοι της Πολωνίας χάνουν αμέσως βασικά δικαιώματά τους, όπως το να έχουν ιδιοκτησία, ο Σίντλερ βρίσκει την ευκαιρία και μετά από συμβουλή του Εβραίου λογιστή Ιτζάκ Στερν να αγοράσει κοψοχρονιά ένα εργοστάσιο κατασκευής οικιακών σκευών από έναν Εβραίο.
Η περίφημη πύλη του εργοστασίου
Το 1940 ξεκινά την λειτουργία του με προσωπικό 7 Εβραίους και 250 Πολωνούς εργάτες. Αλλά ο Στερν τον πείθει να πάρει στην δούλεψή του περισσότερους Εβραίους μιας και ήταν το φθηνότερο εργατικό δυναμικό που μπορούσε να βρει κανείς εκείνη την εποχή. Ο Στερν τον συμβουλεύει ότι έτσι θα σώσει και τους ανθρώπους του Γκέτο της Κρακοβίας. Ο Σίντλερ τον ακούει, αρχικά γιατί το βρίσκει ως την καλύτερη δυνατή ευκαιρία, αργότερα όμως θέλησε άνευ κόστους να σώσει αυτούς τους ανθρώπους.
Από Ναζί… σωτήρας
Οι διασυνδέσεις του Σίντλερ με υψηλόβαθμους Ναζί αλλά και οι δωροδοκίες που έκανε βοήθησαν στο να τρέχει απρόσκοπτα το εργοστάσιο του αλλά και να προφυλάσσει τους Εβραίους που δούλευαν εκεί καθώς όποτε οι ίδιοι απελαύνονται αυτός φρόντιζε να τους κρατάει στο εργοστάσιο, σώζοντας κυριολεκτικά την ζωή τους (καθώς οι Εβραίοι του Γκέτο της Κρακοβίας στέλνονταν στα κρεματόρια του Άουσβιτς). Οι συνθήκες στο εργοστάσιο του Σίντλερ σύμφωνα με τους επιζήσαντες Εβραίους ήταν πολύ καλύτερες από ό,τι σε άλλα εργοστάσια αλλά και στο Γκέτο. Εκεί όχι μόνο είχαν δυο φορές γεύμα σούπα αλλά ήταν και προφυλαγμένοι από το ξύλο και την κακομεταχείριση που δέχονταν οι Εβραίοι από τα Eς-Ες.
Το γραφείο του Σίντλερ
Εβραίες εργάτριες έξω από το εργοστάσιο
Η εκκένωση του Γκέτο της Κρακοβίας
Φωτογραφία από την εκκένωση του Γκέτο της Κρακοβίας
Το 1943, οι Γερμανοί αποφασίζουν την εκκένωση του Γκέτο. Όσοι ήταν ικανοί για εργασία στέλνονται στο στρατόπεδο Płaszów, λίγο έξω από την πόλη, οι υπόλοιποι κατευθείαν στα κρεματόρια, ενώ 3.000 δολοφονήθηκαν κατά την εκκένωση. Ο Σίντλερ έγινε μάρτυρας επιδρομής των Γερμανών στο γκέτο και σοκαρίστηκε από την άγρια δολοφονία των Εβραίων.
Ήταν η καθοριστική στιγμή που άλλαξε την άποψή του για τους Ναζί και αποφάσισε να δράσει. Με δωροδοκίες και καλοπιάσματα έπεισε τον σαδιστή υπεύθυνο αξιωματικό Άμον Γκετ, να κρατήσει τους εργάτες του, επειδή ήταν απαραίτητοι στην παραγωγή όπλων και να μην μεταφερθούν στο στρατόπεδο Płaszów.
Η λίστα
Το 1944 καθώς ο Κόκκινος Στρατός πλησίαζε στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στα ανατολικά, οι Γερμανοί άρχισαν να μεταφέρουν όλους τους Εβραίους κρατουμένους των στρατοπέδων δυτικά. Αποφάσισαν επίσης να κλείσουν όλα τα εργοστάσια τους στη Πολωνία, μαζί με αυτά και το εργοστάσιο του Σίντλερ. Εκείνος, γνωρίζοντας πως κλείνοντας το εργοστάσιο, οι Εβραίοι εργάτες του θα μεταφέρονταν για εξόντωση σε στρατόπεδα, έπεισε τους Γερμανούς αξιωματούχους να του επιτρέψουν να μεταφέρει την επιχείρησή του στο Brünnlitz. Για τη μεταφορά αυτή, δημιουργήθηκε μία λίστα με 1.000 εργάτες και άλλους 200 ανθρώπους που μεταφέρθηκαν στο Brünnlitz τον Οκτώβριο του 1944.
Ένα αντίτυπο της περίφημης λίστας
Στην ταινία του 1993 «η Λίστα του Σίντλερ», ο Λίαμ Νίλσον υπαγορεύει ένα ένα τα ονόματα των Εβραίων εργαζομένων του. Στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν έγινε. Υπήρχαν πολλές λίστες με τα ονόματα και όλα τα εργοστάσια και τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας είχαν εκείνη την εποχή λίστες με τα ονόματα των κρατουμένων. Παρόλα αυτά, το νόημα παραμένει το ίδιο. Με αυτή την λίστα ο Σίντλερ κατάφερε να σώσει 1.200 Εβραίους από σίγουρο θάνατο.
Φόρος τιμής
Η ζωή του Σίντλερ μετά το τέλος του πολέμου χαρακτηρίστηκε από αποτυχημένες επαγγελματικές επιλογές, πολύ ποτό, σχέσεις με άλλες γυναίκες και αλόγιστες σπατάλες. Το 1949 ο Σίντλερ μετακόμισε στην Αργεντινή, όπου και αγόρασε μία φάρμα. Μέχρι το 1957 είχε πτωχεύσει και βασιζόταν σε φιλανθρωπίες Εβραίων. Το 1958 ο Σίντλερ εγκατέλειψε την γυναίκα του και γύρισε στην Γερμανία όπου και ασχολήθηκε με παραγωγή τσιμέντου μέχρι το 1961. Από τότε και μετά βασιζόταν σε εβραϊκές φιλανθρωπίες και σε μικρή σύνταξη που του αποδόθηκε από την γερμανική κυβέρνηση το 1968.
Την ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ – άγνωστη μέχρι το 1980 – αφηγήθηκε ένας επιζών του Ολοκαυτώματος, ο Πόλντεκ Πφέφερμπεργκ και αυτή αποτέλεσε τη βάση για το βιβλίο του Τόμας Κένελι που εκδόθηκε το 1982. Όμως η ιστορία αυτή έγινε ευρύτερα γνωστή το 1993 με την ομώνυμη ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Ο ίδιος έγραψε: «Μου έσωσε τη ζωή και εγώ προσπάθησα να του δώσω την αθανασία».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.