του Στρατή Μπουρνάζου
Όταν αλλάζουν οι πολιτικοί, αλλά όχι οι υγειονομικοί όροι: Εκδηλώσεις πολιτικής ανυπακοής που να υπερασπίζονται και τη δημοκρατία και την υγεία
Με πολλή δυσκολία προσπαθώ να μαζέψω τις σκέψεις μου για δυο μεγάλα ζητήματα, που συνδέονται, αλλά δεν ταυτίζονται: αν πρέπει να γίνει η πορεία του Πολυτεχνείου και πώς αντιδρούμε στην κυβερνητική απαγόρευση.
Α. Πιστεύω, ότι η πορεία, για λόγους πρωτίστως υγειονομικούς και όχι τόσο πολιτικούς (ότι “θα την εκμεταλλευθεί η κυβέρνηση”, φορτώνοντάς τη την έξαρση των κρουσμάτων) φέτος δεν πρέπει να γίνει. Γιατί όταν κατεβαίνουν στον δρόμο χιλιάδες άνθρωποι, αυτό δεν μπορεί να γίνει περιφρουρημένα, με αποστάσεις και υγειονομικούς όρους. Εκτός αν είσαι το ΚΚΕ – αλλά δεν είσαι. Και επίσης, δεν εξαρτάται από τους οργανωτές: αρκούν λίγα δακρυγόνα για να γίνει χαμός και να πέσει ο ένας πάνω στον άλλο. Οι πολιτικοί χώροι λοιπόν που υπερασπίζονται τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ζωή, δεν μπορούν να οργανώσουν μια πορεία, σε στιγμή έξαρσης της πανδημίας, που μπορεί να συμβάλει σε μεγαλύτερη διάδοση του ιού και να στοιχίσει σε ζωές. (αντιγράφω από τον
Γιάννης Χασανάκος
, που έγραψε αναλυτικά).
Το τρομερό, για μένα, δεν είναι ότι η κυβέρνηση και πολλά μήντια θα εκμεταλλευθούν την πορεία, λέγοντας ότι συντέλεσε στη διάδοση του ιού (καθώς τα κρούσματα ούτως ή άλλως θα αυξάνονται, ανεξάρτητα από αυτήν). Το τρομερό και εφιαλτικό είναι ότι έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι θα συντελέσει πράγματι. Με τι πολιτικό και ηθικό σθένος μπορεί να αναλάβει κανείς τέτοιο ρίσκο; Και δεν βαραίνει το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση (που δεν φρόντισε για τα μέσα μεταφοράς και τα νοσοκομεία) δρα υποκριτικά. Γιατί με ενδιαφέρει τι κάνουμε εμείς.
Β. Η απόφαση της αστυνομίας (της κυβέρνησης δηλαδή) ρίχνει λάδι στη φωτιά: δεν απαγορεύει απλώς την πορεία, αλλά οποιαδήποτε εκδήλωση, επί ένα ολόκληρο τετραήμερο, για ομάδες άνω των τριών ατόμων. Ούτε κουνούπι να μην κινείται. Τι κάνει λοιπόν; Όχι μόνο ωθεί, με τη γενικότερη επίδειξη αυταρχισμού για το ζήτημα που κάνει, πολλούς και πολλές να κατέβουν στην πορεία, που αλλιώς δεν θα το έκαναν, αλλά εμποδίζει κάθε εναλλακτική – λ.χ. επισκέψεις στο Πολυτεχνείο ή μικρές εκδηλώσεις. Και αφού όλα απαγορεύονται, αφού όλα είναι εξίσου παράνομα (και η συγκέντρωση των 4 και των 4.000 και των 40.000, λες και όλα απειλούν τη δημόσια υγεία εξίσου), πολλοί θα πάνε στην πορεία των χιλιάδων – πού αλλού;
Γ. Τι κάνουμε; Αυτά είναι τα δύσκολα. Κατά τη γνώμη μου η κυβερνητική απόφαση, παρότι απαράδεκτη και παρότι πλήττει στον πυρήνα του το συνταγματικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι δεν πρέπει να γείρει –ως αντανακλαστικά– την πλάστιγγα στην απόφαση να γίνει η πορεία. Οι υγειονομικοί λόγοι δεν έχουν αλλάξει σε τίποτα, πριν και μετά την έκδοση της αστυνομικής απόφασης.
Έχουν αλλάξει όμως ουσιωδώς οι πολιτικοί όροι. Και γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει αντίδραση, πέρα από την έκφραση της οργής μας. Ποια μπορεί να είναι αυτή; Προσωπικά (και εφόσον εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν μπορούμε να διασφαλιστούν όροι στην πορεία) τείνω στην εξής κατεύθυνση: οι κινηματικές, αριστερές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες να καλούσαν σε εκδηλώσεις πολιτικής ανυπακοής για την Τρίτη. Παραδείγματα, να φτιαχτούν ολιγομελείς ομάδες, να στηθούν πορείες αυτοκινήτων και μηχανών, μικρές συγκεντρώσεις σε συγκεκριμένα σημεία – τα λέω γιατί όλα αυτά μπορούν να σπάσουν στην πράξη την απαγόρευση και ταυτόχρονα να σέβονται τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, τα μέτρα δηλαδή που όχι απλώς μας τα επιβάλλουν, αλλά τα αγκαλιάζουμε, επειδή μπορεί να σώσουν ζωές.
Ακριβώς επειδή τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, ακούω κάθε αντίλογο, ειδικά αν θέλει να συνδυάσει τα δύο αυτά στοιχεία: υπεράσπιση της δημοκρατίας και της υγείας. Και δεν προτείνω “μαγικές λύσεις” ή “ρετσέτες”, να σκεφτούμε θέλω. Και ακούω τον αντίλογο να γίνει η πορεία με αποστάσεις και περιφρουρημένα (αλλά εκτιμώ ΄ότι δεν υπάρχουν οι όροι)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.