Όταν η μουσική καταδικάζει τα “κακώς κείμενα”

H Τέχνη στις περισσότερες μορφές της, εκτός από εσωτερική ικανοποίηση που προσφέρει στους δημιουργούς της, αλλά και σε όσους μυούνται σε αυτή, κουβαλάει και ένα “αντιστασιακό” χαρακτήρα. Κατακρίνει τα κακώς κείμενα, ευαισθητοποιεί, γίνεται σύνθημα στους τοίχους και στα στόματα των νέων. Χιλιάδες στίχοι και μελωδίες, πίνακες και ποιήματα αν ανασκοπήσουμε το παρελθόν, θα βρούμε που έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι για την αλλαγή και την αφύπνιση των συνειδήσεων του κόσμου. Εξάλλου οι καλλιτέχνες “οφείλουν” να μοχθούν μέσω της τέχνης τους για αυτή την αλλαγή. Σε δύο κομμάτια, λοιπόν, που αποτελούσαν ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση θα αναφερθούμε παρακάτω κάνοντας παράλληλα μια μικρή επίσκεψη στο παρελθόν.

Bullet the Blue Sky – U2

Για τους U2 οι συστάσεις είναι περιττές καθώς αποτελούν ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήματα παγκοσμίως. Αν κοιτάξουμε λοιπόν 25 χρόνια πίσω, το 1987, σε ένα από τους καλύτερους δίσκους τους, το “Joshua Tree” θα ανακαλύψουμε ένα από τα πιο βαθιά πολιτικοποιημένα κομμάτια τους. Ο λόγος γίνεται για το Bullet the Blue Sky, το οποίο μπορεί να μην κυκλοφόρησε ποτέ ως single, αλλά αποτελεί ένα από τα πιο πολυ—παιγμένα κομμάτια τους στις συναυλίες τους. Ο Bono το έχει τραγουδήσει παραπάνω από 650 φορές!

Το κομμάτι αυτό καταδικάζει την εξωτερική πολιτική που ακολουθούσε τότε η Αμερική και πιο συγκεκριμένα αναφέρεται στην ανάμειξη του αμερικανικού στρατού στον εμφύλιο πόλεμο του Ελ Σαβαδόρ. Οι στίχοι του είναι γραμμένοι από τον ίδιο τον Bono, εμπνευσμένος από ένα ταξίδι του το 1985 στην Κεντρική Αμερική όντας μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας. Το συγκρότημα με το συγκεκριμένο κομμάτι προσπαθεί να αφυπνίσει τους Αμερικανούς για το κακό που προκαλεί η πατρίδα τους σε άλλες χώρες. Μάλιστα σε πολλές συναυλίες στην Αμερική, ο Bono κατά τη διάρκεια του τραγουδιού καλούσε τον πρόεδρο της χώρας πάνω στη σκηνή. Παρά την έντονη κριτική που ασκούσε το κομμάτι οι σχέσεις του συγκροτήματος με τους πολιτικούς δεν ήρθαν σε  ρήξη.

Gimme Shelter – Rolling Stones

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ένα από τα πιο ιστορικά συγκροτήματα παγκοσμίως, οι Rolling Stones κυκλοφορούν το δίσκο Let it Bleed, ο οποίος περιέχει το κομμάτι “Gimme Shelter”. To κομμάτι αυτό έχει γραφτεί από τον Mick Jagger και τον Keith Richards, το οποίο δίνει και το τίτλο στο ντοκιμαντέρ που κυκλοφορεί το συγκρότημα το 1970 με την περιοδεία που είχαν πραγματοποιήσει το προηγούμενο έτος. Εκεί περιλαμβάνεται και η σκηνή στη συναυλία του Altamont, όπου ένας θαυμαστής τους μαχαιρώνεται από ένα φρουρό της ασφάλειας.

Το κομμάτι γράφτηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και οι στίχοι του καταδικάζουν εν γένει τους πολέμους και αναφέρονται στα δεινά που προκαλούν! Σε μία συνέντευξη του ο Mick Jagger είχε δηλώσει : “ο πόλεμος του Βιετνάμ δεν ήταν πόλεμος με τη συμβατική έννοια του όρου. Αυτό είναι ένα είδος κομματιού που γράφεται όταν τελειώνει ο κόσμος. Η εποχή αυτή ήταν πολύ βίαιη και σκληρή”. Οι στίχοι του περιγράφουν εικόνες του πολέμου πνιγμένες στη βία, το φόβο και την απόγνωση.

Υπάρχουν βέβαια εκατοντάδες άλλα παραδείγματα τραγουδιών που περνούν πολιτικά μηνύματα. Η αληθινή μουσική ευτυχώς έχει αυτήν τη σπάνια ιδιότητα και δύναμη. Δεν ξέρω αν, η μουσική αυτή καθ’ αυτή μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους και την κοινωνία, αλλά σίγουρα δίνει τροφή για σκέψη και εκφράζει τα βαθύτερα συναισθήματα και τις πιο δυνατές ανησυχίες των ανθρώπων.