Ιραν, καλοκαίρι 2013. Συνέντευξη τύπου του νέου υπουργού εξωτερικών της κυβέρνησης Rouhaní . Όλοι οι προσκεκλημένοι (άνδρες δηλαδή) καθισμένοι αναπαυτικά στις καρέκλες τους. Μέσα στους προσκεκλημένους δεν φαίνεται να υπάρχουν γυναίκες. Υπάρχουν όμως δημοσιογράφοι που έτυχε να είναι γυναίκες. Αυτές καθισμένες στο πάτωμα καλύπτοντας το γεγονός.
Η δικαιολογία «δεν είχαν άλλες καρέκλες» όταν αφορά σε μια συνέντευξη τύπου σε υπουργείο της κυβέρνησης και μάλιστα για δημοσιογράφους που βρίσκονται εκεί για να κάνουν τη δουλειά τους, μου φαίνεται ανόητη.
Λένε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Αν ισχύει, τότε ίσως αυτή η εικόνα μπορεί να δείξει με τον πιο απλό τρόπο ότι υπάρχουν διακρίσεις που γίνονται εις βάρος των γυναικών ακόμη και στον 21ο αιώνα. Έχουμε να διανύσουμε ακόμη απόσταση μέχρι την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών τόσο στην εργασία όσο και στην κοινωνία.
Βέβαια η θέση της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία ποικίλλει και αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η χώρα διαμονής, η θρησκεία, η κοινωνία στην οποία ζει είναι οι παράγοντες που ορίζουν τη θέση που της «αρμόζει» να έχει σε κάθε κοινωνία.
Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων δεν έχει κατακτηθεί κι αυτό το αποδεικνύουν οι διακρίσεις στην αγορά εργασίας όπως η άνιση συμμετοχή στην εργασιακή απασχόληση και η μη κατοχύρωση της εξίσωσης των μισθών ανάμεσα στα δύο φύλα, αλλά και οι κοινωνικές απαγορεύσεις και τα στερεότυπα όπως να μην κυκλοφορούν οι γυναίκες χωρίς συνοδεία άντρα, η θέση της γυναίκας μέσα στο σπίτι ή η μη αποδοχή μιας απελευθερωμένης ερωτικής ζωής.
Σύμφωνα με στοιχεία του Μαΐου του 2012 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών, οι γυναίκες κερδίζουν κατά μέσο όρο 16,4% λιγότερα χρήματα από τους άνδρες για μια ώρα εργασίας στην ΕΕ. Παρ’ όλο που σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία οι γυναίκες εμφανίζουν υψηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο.
Οι διακρίσεις που βιώνουν οι γυναίκες είναι μια πραγματικότητα παρά την όποια προσπάθεια αποδείξεως του εναντίου. Σε πολλές χώρες, όπως αυτές της Μέσης Ανατολής που κυριαρχεί ο ισλαμισμός, η θέση της γυναίκας είναι φανερά κατώτερη του άντρα, αν λάβουμε υπόψη και την παραπάνω εικόνα.
Μπορεί σε αυτές τις χώρες να είναι πιο ξεκάθαρες οι διακρίσεις, αλλά δεν σημαίνει ότι έχουν εξαλειφθεί στην «εκπολιτισμένη» δύση. Όταν η συμμετοχή στην αγορά εργασίας είναι άνιση και τα κοινωνικά στερεότυπα ακόμα τις «εγκλωβίζουν» τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα. Μπορούμε να μιλάμε για καλύτερες συνθήκες και για μια πιο απελευθερωμένη κοινωνία αλλά σε καμία περίπτωση για ισότητα.
Βέβαια διακρίσεις μπορούν να υφίστανται και οι άντρες, αλλά περισσότερο σε κοινωνικό παρά σε εργασιακό-οικονομικό επίπεδο και σε μικρότερη κλίμακα. Όταν η εικόνα του «ματσο» άνδρα προωθείται παντού τότε ένας άντρας που θέλει να γίνει νηπιαγωγός για παράδειγμα ή να φροντίζει τα παιδιά του, μπορεί να πέσει θύμα κοινωνικού ρατσισμού. Όπως επίσης οι ομοφυλόφιλοι. Μια ομάδα ανθρώπων που έχουν μια ιδιαιτερότητα η οποία πολλές φορές δεν κατανοείται και δέχεται τα επικριτικά σχόλια και την κοινωνική καταπίεση, υφίστανται διακρίσεις.
Ο αγώνας για την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων δεν υφίσταται μόνο ως μια προσπάθεια «αναρρίχησης» της γυναίκας στην αγορά εργασίας και στο κοινωνικό στάτους, αλλά μια συνεχή διεκδίκηση ίσων δικαιωμάτων για όλες τις κοινωνικές ομάδες τόσο στον εργασιακό τομέα όσο και στα πλαίσια της κοινωνικής συμβίωσης και ένταξης. Και είναι μέλημα όλων μας γιατί όλοι είμαστε εν δυνάμει θύματα των κοινωνικών διακρίσεων και όχι μόνο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.