“Συχνά σαν ακούω εμείς οι παλιότεροι -εκείνοι που ζήσαμε τον πόλεμο, την κατοχή, την αντίσταση- να κατηγορούμε τις νεότερες γενιές για έλλειψη αγάπης προς την πατρίδα, τα σύμβολά της, νιώθω πως, κάπου, γινόμαστε άδικοι. Μήπως κι εμείς δεν ακούγαμε από τους παλιότερους, λίγο πριν, παρόμοιες κατηγορίες; Μέχρι που ήχησαν οι σειρήνες του πολέμου”.
Στις 31 Μαΐου του 1941 οι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας διακρινόμενοι από περίσσιο θάρρος κατέβασαν τη χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη, πλήγωσαν βαθιά τον εγωισμό των ναζί και αφύπνισαν τον λαό. Το συμβάν γνωστοποιήθηκε από τις γερμανικές αρχές, οι οποίες δεν μπορούσαν να φανταστούν πως το μήνυμα εκφοβισμού τους (προβλεπόταν τιμωρία θανάτου για την ενέργεια) θα μετατρεπόταν σε παράγοντα συσπείρωσης και δεν περίμεναν σε καμία περίπτωση πως το σκηνικό θα επαναλαμβανόταν σε έναν άλλο χώρο-σύμβολο της αρχαιότητας.
Δύο μήνες μετά την ηρωική ενέργεια των Σάντα και Γλέζου, την 1η Αυγούστου του 1941, πατριώτες κατέβασαν και πάλι το σύμβολο του φασισμού από τη Γερμανική Αρχαιολογική Αποστολή στην Ολυμπία. Οι αρχαιολογικές αποστολές χρησιμοποιούνταν ως χώρος κάλυψης των χιτλερικών πρακτόρων. Ο δε Χίτλερ, φρόντιζε συχνά-πυκνά μέσω του λόγου και των πράξεων του να εκμεταλλεύεται το Ολυμπιακό ιδεώδες.
Ο καθηγητής Χάγκεν Φλάισερ είχε αναφέρει χαρακτηριστικά σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών 50 χρόνια μετά τον πόλεμο: “Το 1936-37 η γερμανική προπαγάνδα εκτινάσσεται στα ύψη. Υπενθυμίζω την εκμετάλλευση της ολυμπιακής ιδέας με τη χρησιμοποίηση των ανασκαφών στην Αρχαία Ολυμπία από τον Χίτλερ προσωπικά”.
Η νέα πράξη αντίστασης προκάλεσε ξανά την οργή και τον πανικό των ναζιστών, ενώ αναστάτωσε τον κατοχικό πρωθυπουργό Τσολάκογλου και τους τοπικούς διοικούντες. Στη συνέχεια επιχειρήθηκε με κάθε τρόπο να ανακαλυφθούν οι “δράστες”, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Η ιστορία αποκαλύφθηκε πολύ αργότερα, το 1995 με σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα “Τα Νέα”, ανήμερα της επετείου που έγινε η αποκαθήλωση της σβάστικας από την Ακρόπολη. Δυστυχώς για την ιστορική μνήμη δεν μαθεύτηκε μετά την ήττα των Γερμανών ποιοι (ος) ήταν αυτοί που βάδισαν στα χνάρια των Γλέζου και Σάντα.
Όπως εξηγούσε η “Σύνταξη” από “Τα Νέα” “οι τραυματικές εμπειρίες από το χωρισμό της Ελλάδας ανάμεσα σε εθνικόφρονες και κομμουνιστές έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια σε κάποιους ανθρώπους που -είμαστε βέβαιοι- πήραν μέρος σ’ αυτή την ενέργεια, αλλά αρνούνται μιλήσουν”.
Ο παλιός κομμουνιστής Γρηγόρης Φαράκος έδωσε και μια άλλη εκδοχή: “Δεν θεώρησαν όπως και χιλιάδες άλλοι, πως έπραξαν κάτι το εξαιρετικό. “Απλώς” ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του καιρού τους”.
Πηγή πληροφοριών: Η μάχη των συμβόλων, βιβλίο του Γρηγόρη Φαράκου, πρώην βουλευτή των ΚΚΕ και Συνασπισμού. Έφυγε από τη ζωή το 2007 σε ηλικία 84 ετών.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.