Ο κόσμος των βιβλίων και του κινηματογράφου είναι ολωσδιόλου διαφορετικοί, καθώς ο ένας αφήνει τα πάντα στην φαντασία του αναγνώστη, ενώ ο δεύτερος με τα έντονα χρώματα, τη δυνατή μουσική και την τεράστια οθόνη που ορθώνεται μπροστά από μάτια των θεατών, επικεντρώνεται στην εικόνα.
Όταν όμως οι δύο τους ενώνονται και κλασικά μυθιστορήματα μεταφέρονται στις κινηματογραφικές αίθουσες, τότε το δίλημμα: βιβλίο ή ταινία μονομιάς εξανεμίζεται. Ξαφνικά και οι δύο επιλογές φαντάζουν εξίσου καλές!
Το όνομα του Ρόδου (1986)
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα-αριστούργημα του Ουμπέρτο Έκο, το όνομα του Ρόδου αν και εισπρακτικά τα πήγε μέτρια έως κακά, στις κριτικές θριάμβευσε και κατάφερε να γίνει πολύ γνωστή στην Ευρώπη. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του μοναχού Γουιλέλμου τον ενσαρκώνει με μεγάλη επιτυχία ο Sean Connery, ενώ στο ρόλο του βοηθού του Αντσο, αυτός που ουσιαστικά μας διηγείται και την ιστορία, βλέπουμε τον F. Murray Abraham.
Η ιστορία εξελίσσεται στην Ιταλία του μεσαίωνα, τότε που όλη ζωή των κατοίκων της πόλης περιστρεφόταν γύρω από τη θρησκεία και τα διδάγματα του Χριστού. Οι δύo πρωταγωνιστές καλούνται να λύσουν το μυστήριο 7 διαδοχικών φόνων σε μία ένδοξη μονή και να φέρουν στην επιφάνεια ένα καλά κρυμμένο μυστικό του Ηγούμενου.
Ο σκηνοθέτης, Jean-Jacques Annaud πέρασε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, “οργώνοντας”, την Ευρώπη και την Αμερική ώστε να βρει μία μονή που ταιριάζει στην περιγραφή του βιβλίου και ηθοποιούς που να μοιάζουν στους ακόλαστους μοναχούς της μονής. Ακόμη και η επιλογή του Sean Connery ως πρωταγωνιστή πέρασε πρώτα από χίλια κύματα ενώ το αποτέλεσμα δικαιώνει όσους είχαν βυθιστεί πρώτα στο μυστήριο του βιβλίου.
1984 (1984)
Ο Μεγάλος Αδερφός του Τζορτζ Όργουελ, μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη τη χρονιά που υποτίθεται ότι και το ίδιο μυθιστόρημα λαμβάνει μέρος.
Ολόκληρο το μυθιστόρημα είναι είναι επικεντρωμένο στη ζωή ενός εργάτη, του Winston Smith , στην Ωκεανία σε μία χώρα με ολοκληρωτικό καθεστώς, ανθρώπους παραπλανημένους και υποταγμένους, οι οποίοι παρακολουθούνται σε ολόκληρη της ζωή τους από την Αστυνομία Σκέψης, δίχως να μπορούν να ενεργήσουν αλλά ακόμα και να σκεφτούν ελεύθερα.
Ο Winston, είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους, οι οποίοι αντιστέκονται έστω και βουβά στο καθεστώς και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναζητήσει την πραγματική αλήθεια, μέχρι στο τέλος να υποταχθεί στα θέλω της Αστυνομίας της Σκέψης.
Η ταινία γυρίστηκε μετά το θάνατο του Όργουελ, και μόνο αφότου η γυναίκα του και πλέον νόμιμη κάτοχος των δικαιωμάτων της ταινίας βεβαιώθηκε ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί κανένα ειδικό εφέ.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τους John Hur, Richard Burton και Suzanna Hamilton και ολόκληρη η ταινία είναι αφιερωμένη στην μνήμη του δεύτερου καθώς, πέθανε δύο μήνες πριν την επίσημη πρεμιέρα της στη Βρετανία.
Τα σταφύλια της οργής (1940)
Γυρνώντας το χρόνο πολύ πίσω, οι παραγωγοί της εποχής δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεκμετάλλευτο το βραβευμένο με Πούλιτζερ και ομώνυμο με την ταινία μυθιστόρημα του John Steinbeck.
Το σενάριο διηγείται την ιστορία μίας οικογένειας, οι οποίοι έχοντας χάσει την περιουσίας τους, αποφασίζουν να μεταναστεύσουν από την Οκλαχόμα στην Καλιφόρνια. Το ταξίδι τους μόνο ως εύκολο και στρωμένο με ροδοπέταλα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς στο δρόμο προς την νέα τους ζωή συναντούν πολλές δυσκολίες προσπαθώντας παράλληλα να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους.
Οι επιλογές, εντούτοις, του παραγωγού (Darryl F. Zanuck) αλλά και του σκηνοθέτη της ταινίας(John Ford), θεωρήθηκαν αρκετά παράξενες από τους κριτικούς λόγω των συντηρητικών απόψεων και της δεξιάς χροιάς που χαρακτήρισε τα δύο αυτά άτομα.
Αν και η ταινία είναι αρκετά διαφοροποιημένη από το βιβλίο, μέχρι και σήμερα κατατάσσεται σε μία από τις καλύτερες ταινίες της εποχής με δύο όσκαρ και αρκετές υποψηφιότητες στο ενεργητικό της.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.