Πραγματικά έχει πλάκα όχι μόνο ν’ακούς ανθρώπους να εκθέτουν άποψη για την 4ημερη κατάληψη με κέντρο το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, ενώ οι ίδιοι δεν έχουν ξεκουνηθεί από τη θέση τους για να ακούσουν έστω και μία άποψη από κοντά ανθρώπων που δούλευαν, εργάστηκαν ή για κάποια περίοδο συνεργάστηκαν με την κρατική τηλεόραση, αλλά και με πρόσχημα την ιδεολογική τους υπερψήφιση όσον αφορά στην αναστολή λειτουργίας της ΕΡΤ (βλέπε λόγοι που αφορούν το πολιτικό γιουσουρούμ που επικρατούσε μέχρι πρόσφατα στα γραφεία της, τις «διπλωματικές διευκολύνσεις», τους υπέρογκους μισθούς και τον εν γένει κρατικοδίαιτο χαρακτήρα της ΕΡΤ, για τον οποίο δεν υπάρχει διαφωνία, εν μέρει συμφωνώ, όχι όσον αφορά στους οργανικούς εργαζομένους της που υπάγονταν στο ενιαίο μισθολόγιο, αλλά στους εξωτερικούς συνεργάτες-μεγαλοδημοσιογράφους), συνεχίζουν και διατείνονται πως η ΕΡΤ ήταν στην καλύτερη η «πουτάνα» του συστήματος που την ξέβρασε το ίδιο το σύστημα ως πλέον περιττή και αχρείαστη.
Δεν είναι όμως μόνο νεαροί άνθρωποι που αδιαφορούν ή με βάση δικής τους ανάγνωσης των πραγμάτων πιστεύουν τα παραπάνω. Πρόσφατα διάβασα στην εφημερίδα capital, άρθρο γνώμης του δημοσιογράφου Δ. Αλικάκου (το οποίο είχε παρθεί από την προσωπική του σελίδα στο facebook), με τίτλο: «Θα σας πω εγώ τι ήταν η ΕΡΤ», στο οποίο ο συντάκτης ψέγει τον τρόπο λειτουργίας της ΕΡΤ, την φίμωση θεμάτων, την ηχηρή και σημαντική παρέμβαση του συνδιακαλισμού μέσα στο κανάλι, αναφέρεται σε αυτή ως υπόθεση SOS, που «έβγαζε» θέματα SOS, όπως συγκεκριμένες εκδηλώσεις, ή κάλυψη στοχευμένων θεμάτων-παραγγελιών αντί για άλλα, ώστε να εξυπηρετηθεί όχι η ανάγκη της ενημέρωσης, αλλά ή εντολή των από πάνω: Η φράση «το ΚΚΕ (ή το ΠΑΣΟΚ ή Ο ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ κοκ) θέλει συνεργείο» ήταν κλισέ στην αίθουσα σύνταξης. Αφού το κόμμα ήθελε τηλεοπτική κάλυψη, η δημοσιογραφική αξιολόγηση περίσσευε. Ποτέ άλλοτε ο δημοσιογράφος δεν ένιωσε πιο διακοσμητικός όσο στην ΕΡΤ.
Ειλικρινά δεν αμφισβητώ την ομολογία του δημοσιογράφου, ούτε τα περιστατικά για τα οποία κάνει λόγο, αλλά χάνουμε το δάσος κοιτάζοντας το δέντρο, θεωρώντας ότι έτσι είναι και τα υπόλοιπα.
Θέλω βέβαια κάποιος να μου απαντήσει πού είναι τα πρωτοσέλιδα των Νέων και του Βήματος για την κατάληψη του κτιρίου της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, ή η μετάδοση των στιγμιοτύπων που διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή εκεί από τα πιο «αξιόλογα» κανάλια, τα ιδιωτικά, με την υψηλότερη τηλεθέαση, που δεν περιλαμβάνουν ντοκυμαντέρ ή ψευτοποιοτικά ενημερωτικά προγράμματα, αλλά ας πούμε, την άποψη του Πρετεντέρη και της Σιδηράς Κυρίας Τρέμη! Το θέμα αυτό δεν χρήζει, είναι κοινού ενδιαφέροντος, πού είναι τα φύλλα των Real, Βήμα, Νέα Σαββατοκύριακο, Έθνος και Πρώτο Θέμα; Ακόμα καλύτερα τι γύρευαν διμοιρίες ΜΑΤ έξω από τα γραφεία της Ίριδας (η οποία εκδίδει τα έντυπα των ΔΟΛ και Μπόμπολα), με εντολή να προστατεύσουν την κυκλοφορία των εν λόγω εφημερίδων, που έχουν απεργοσπαστική θέση και μάλιστα προσέφυγαν στα δικαστήρια ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η απεργιακή κινητοποίηση που έχει αποφασιστεί ομόφωνα, να επιβληθούν βαριά χρηματικά πρόστιμα στους συνδικαλιστές καθώς και η κράτησή τους!
Όντως η απεργία χαρακτηρίστηκε παράνομη, ωστόσο συνεχίζεται με ευθύνη των τεσσάρων συνδικαλιστικών οργανώσεων που καλύπτουν τους εργαζόμενους στις εφημερίδες (ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΠΗΕΑ, Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου) και σε απόλυτη συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Ενώσεων του Τύπου.
Ευτυχώς, γιατί δεν διαπραγματευόμαστε το σύστημα στο οποίο αναμφίβολα είχε βυθιστεί και λάβει δάφνες και χρυσό ένα μεγάλο κομμάτι της ΕΡΤ, αλλά το παράνομο κυβερνητικό λουκέτο της και την μη ύπαρξη μετάδοσης σήματος της κρατικής τηλεόρασης σε τυπικό επίπεδο, τόσο ώστε να κατηγορείται πλέον το σώμα της ΕΡΤ για παράνομη κατάληψη χώρου δημόσιας ιδιοκτησίας, παρ’ότι τα studio μεταδίδουν κανονικά αλλά προσοχή, παράνομα, ειδήσεις, ενώ κόπηκε και το σήμα μετάδοσης του 902, που πάρα ταύτα, συνεχίζει να υποστηρίζει τους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Κι αν δεν πείθω ή δεν ακούγομαι, τότε επιτρέψτε σε μένα και σε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, που λίγο πολύ αγωνιούμε για το μέλλον της ΕΡΤ, Nerit, Share-it, να γελάσουμε λίγο με τη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, που όχι απλά τάσσεται υπέρ της κυβέρνησης Σαμαρά, ενώ χαρακτηρίζει την απόφαση της ως πολιτικό θάρρος σε περίοδο κρίσης της χώρας, είναι ξεκάθαρο, ότι σε έναν ψηφιακό κόσμο μέσων ενημέρωσης με ένα πλήθος προσφορών, η σημασία της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης έχει μειωθεί. Για τον λόγο αυτό καθίσταται λογική η δραστική μείωση των καναλιών και του εργαζόμενου προσωπικού.
Πάλι τα ίδια και τα ίδια, η σύγχυση στους όρους δεν έχει όρια , άλλο εκκαθάριση, άλλο εκμηδένιση, άλλο μείωση, άλλο διακοπή! Όπως και να χει ακόμα κι αν δεν είναι μαζί σου (!), «Μπράβο Σαμαρά»
Χαρά Φρουδαράκη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.