Οι ρατσιστικές επιθέσεις, οι αναίτιοι ξυλοδαρμοί μίσους προς τις “μειονότητες” και οι τραμπουκισμοί, αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο σε μία κοινωνία, που έχει αποδεχτεί , έχει ψηφίσει και έχει εγκαταστήσει στα σπλάχνα της, τον ρατσισμό και το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής. Ειδήσεις τέτοιους είδους κάνουν πολύ συχνά την εμφανισή τους λιγότερο σε εφημερίδες και κανάλια, και πολύ πειρισσότερο σε ιστοσελίδες αντι-εμπορικές, που σκοπό δεν έχουν τα κλικ, αλλά την ουσία, στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αλλά ακόμα και στις παρέες, στόμα με στόμα, εξαπλώνονται σαν αστικοί μύθοι. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτός που πλήττεται δεν είναι ένας 30χρονος αλλοδαπός ή ένας 25χρονος ομοφυλόφιλος, αλλά ένας άνθρωπος με όνομα- επώνυμο και κοινές αναμνήσεις μαζί σου;
Ηταν χθες αργά το βράδυ και ο Στέφανος γύρναγε από βόλτα με φίλους. Προορισμός η Ομόνοια, για να επιβιβαστεί ο ένας εκ των δύο σε ένα από αυτά τα καταθλππτικά βραδινά λεωφορεία,. Ώσπου σταματάει μια μηχανή με δύο Έλληνες επιβάτες. “Είσαι γκει“, τον ρωτάνε .”Ναι, τρέχει πρόβλημα” ; απαντάει εκείνος και φεύγουν.Πριν καλά-καλά καθήσουν στην στάση όμως οι άντρες εμφανίζονται ξανά και επιδίδονται σε αυτό που μόνο αμόρφωτα και βάρβαρα ανθρωπάκια ξέρουν να εφαρμόζουν τόσο καλά…το ξύλο.
Ενα τηλεφωνο στην αστυνομία, αποδείχτηκε σωτήριο. Οι μόνοι πραγματικοί άνθρωποι γύρω τους, ένας μετανάστης από το Πακιστάν που δούλευε εκέι και μία γυναίκα εμφανώς εθισμένη στις ναρκωτικές ουσίες, τους βοήθησαν και τους φρόντισαν μέχρι να φτάσει στο χώρο η αστυνομία. Μα πόσο ειρωνικό είναι αυτοί που θεωρούνται κατώτεροι, ανάξιοι προσοχής, να αποδεικνύονται στο τέλος οι πιο άξιοι, οι μόνοι που τους έχει παραμείνει ανθρωπιά μέσα τους παρά τα όσα περνούν καθημερινά;” Συγνώμη που δεν βοήθησα, αλλά κάθε μέρα τρώμε ξύλο από αυτούς δεν ήθελα να μπλέξω την ώρα που δουλεύω”, λέει ο μετανάστης. Μέσα σε μία μοναχά πρόταση αντικατοπρίζεται το βρώμικο παρόν και η βαρβαρότητα που υπάρχει πλέον σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
Ο Στέφανος κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία, οι δράστες όμως ποτέ δεν θα βρεθούν. Μια αστυνομία που λίγες μέρες πριν τον ειρωνευόταν όταν πέρναγε από μπροστά τους κρατώντας το χέρι του αγοριού του και που σχεδόν ποτέ δεν υπαρασπίζεται όσους την έχουν πραγματική ανάγκη.
Το προηγούμενο βράδυ έκανε κάτι που λίγοι θα τολμούσαν. Υπερασπίστηκε αυτό που είναι δίχως φόβο. Ισως απερίσκεπτα μεν αλλά σίγουρα με πολλά κιλλά θάρρος. Είναι δυνατός άνθρωπος, από τους πιο δυνατούς που ξέρω. Δεν αρκεί το ξύλο για να τον λυγίσει. Κυκλοφορεί χέρι χέρι με το αγόρι του στην Αθήνα, νιώθωντας υπερήφανος για αυτό που είναι. Κάθε χρόνο όχι απλά δίνει το παρόν στο Athens Pride, αλλά αναλαμβάνει θέσεις καίριες και σημαντικές.Είναι από αυτούς που θα εμπνεύσουν πολλά νεαρά παιδιά στο μέλλον να αποκαλύψουν αυτό που πραγματικά είναι, από αυτούς που καθημερινά βάζουν και από ένα λιθαράκι για την καταπολέμηση του ρατσισμού.
Η επίθεση που δέχτηκε δεν είναι η πρώτη και σίγουρα όχι η τελευταία που θα δεχτούν άτομα όπως αυτόν , απλά διαφορετικά απο τους υπόλοιπους.Κατώτερα όμως, στα μικρά , απαίδευτα κεφάλια τους. Πρέπει όμως να γίνει η τελευταία που μένουμε αμέτοχοι, που γυρνάμε το κεφάλι μας προς την αντίθετη πλευρά και αγνοούμε το πρόβλημα. Γιατι η δική τους βία δεν πρέπει να μας προκαλεί φόβο, άλλα θάρρος να υπερασπιστούμε ό,τι έχει απομείνει ακέραιο, την ανθρωπιά και την ελευθερία μας. Ελευθερία να κυκλοφορούμε, να συμπεριφερόμαστε, να ντυνόμαστε, να καταγόμαστε και να ερωτευόμαστε όποιον θέλουμε.
Χριστιάνα Βουκελάτου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.