Το δύσκολο δεν είναι να βρεθείς κάποια στιγμή στην κορυφή. Το δύσκολο είναι να διατηρηθείς εκεί. Αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους ο Ροναλντίνιο…
Ο παίκτης που πριν από λίγα χρόνια, φορώντας την φανέλα της «μισητής» Μπαρτσελόνα… ανάγκασε με την απόδοση του, τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης να τον χειροκροτήσουν όρθιοι μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», κινδυνεύει να βλάψει ανεπανόρθωτα την υστεροφημία του.
Γκρέμιο
Εχοντας γεννηθεί στο Πόρτο Αλέγκρε, ήταν πολύ δύσκολο να ξεφύγει από τους κυνηγούς ταλέντων της διασημότερης ομάδας της περιοχής, της Γκρέμιο. Εκεί ο Ροναλντίνιο έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα και σε 52 συμμετοχές πρόλαβε να πετύχει 21 γκολ. Εκεί έκατσε μόλις τρία χρόνια και το 2001 σε ηλικία 21 ετών, έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για την Ευρώπη.
Παρί Σεν Ζερμέν
Η ομάδα που τον ανακάλυψε πρώτη στην Ευρώπη, ήταν η Παρί Σεν Ζερμέν. Οι Γάλλοι τον έκαναν δικό τους για μόλις (όπως αποδείχτηκε από την εξέλιξη του) 5 εκατομμύρια ευρώ.
Παρόλο που είχε υπογράψει πενταετές συμβόλαιο, δεν κατάφερε να στεριώσει στο Παρίσι και έμεινε μόλις 2 αγωνιστικές σεζόν, βάζοντας 17 γκολ σε 55 συμμετοχές. Σε αυτό το διάστημα δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον τίτλο, παρόλο που έφτασε στον τελικό Κυπέλλου Γαλλίας (έχασε από την Οσέρ).
Οι λόγοι που τον οδήγησαν στην έξοδο, ήταν δύο. Ο πρώτος ήταν οι συνεχείς τσακωμοί του με τον τότε προπονητή της ομάδας, Λουίς Φερναντέζ, οι οποίοι είχαν να κάνουν με την εξωγηπεδική του ζωή.
Ο δεύτερος, ήταν αγωνιστικός και είχε να κάνει με το ότι η Παρί τερμάτισε στην 11η θέση και δεν θα αγωνιζόταν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Λίγο ο χαρακτήρας του και λίγο η επιθυμία του ίδιου, έκαναν πιο εύκολη την αποχώρηση του από την ομάδα.
Μπαρτσελόνα
Δύο ήταν οι ομάδες που τον διεκδίκησαν πραγματικά. Η Μπαρτσελόνα και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κερδισμένη από την μάχη αυτή βγήκε η ομάδα της Βαρκελώνης, προσφέροντας 30 εκατομμύρια ευρώ στην Παρί. Κίνηση που δεν μετάνιωσαν ποτέ οι διοικούντες των «μπλαουγκράνα».
Από το 2003 μέχρι το 2008 ήταν τα καλύτερα ποδοσφαιρικά χρόνια του Ροναλντίνιο. Μέσα σε αυτή την πενταετία κατέκτησε… τα πάντα με την Μπαρτσελόνα και σε προσωπικό επίπεδο.
Δύο πρωταθλήματα Ισπανίας, δύο συνεχόμενες Χρυσές Μπάλες, ένα Champions League και το Confederations Cup με την εθνική Βραζιλίας ήταν κάποια από τα… κατορθώματα του.
Έχοντας πλέον κατακτήσει όλα τα σημαντικά τρόπαια σε συλλογικό (πρωτάθλημα Ισπανίας, Champions League), εθνική Βραζιλίας (Παγκόσμιο Κύπελλο, Copa America, Confederations Cup) και σε ατομικό επίπεδο (Χρυσή Μπάλα 2 συνεχόμενες χρονιές), άρχισε ο κορεσμός.
Μίλαν
Το 2008 ήταν η σειρά της Μίλαν να τον εντάξει στο δυναμικό της. Σε καμία από τις τρεις σεζόν στις οποίες αγωνίστηκε με τη φανέλα της ομάδας του Μιλάνου δεν εντυπωσίασε, άσχετα αν πήρε ένα πρωτάθλημα (2010-2011) σε 76 συμμετοχές και 20 γκολ συνολικά.
Φλαμένγκο
Κάπου εκεί σήμανε και το τέλος της αδιαμφισβήτητα τεράστιας καριέρας του. Η απόφαση του να αφήσει την Ευρώπη, έδειχνε εξαρχής ότι δεν πήγαινε στη Βραζιλία για να παίξει ποδόσφαιρο, αλλά για να… κάνει τη ζωή του.
Από τον Γενάρη του 2011 ήταν και επίσημα παίκτης της Φλαμένγκο και έκανε ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό ξεκίνημα με αρκετά γκολ και ασίστ. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη.
Αρχικά δεν συμμετείχε στις πρωινές προπονήσεις της ομάδας για διάφορους λόγους που επικαλούνται μόνο μικρά παιδιά. Στη συνέχεια εμφανίστηκε στην προπόνηση με προσωπική προστασία και ζήτησε να προπονηθεί μόνος του, φουντώνοντας τις φήμες, που τον ήθελαν να ξενυχτάει να μεθάει, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προπονηθεί με την υπόλοιπη ομάδα.
Το αποκορύφωμα ήρθε όμως με τον ίδιο να βγαίνει από πάνω. Ισχυρίζεται ότι του οφείλονται συνολικά περίπου 16 εκατομμύρια ευρώ και κατέθεσε προσφυγή για να μείνει ελεύθερος.
Το πιθανότερο είναι να δικαιωθεί και να μείνει ελεύθερος. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι πως όλοι εμείς που τον θαυμάσαμε, θέλουμε να «κρεμάσει» τα παπούτσια του με το κεφάλι ψηλά.
Να τον θυμόμαστε ως έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και όχι σαν κάποιον… μπεκρή, που τον έδιωξαν από την ομάδα. Το όνειρο συμμετοχής του στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία απομακρύνεται… Εκτός κι αν… Είμαι σίγουρος ότι το ευχόμαστε όλοι…
Ό,τι και να γίνει στο μέλλον, προσωπικά θα τον θυμάμαι έτσι…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.