Ο Zemar* ήταν μόλις 15 χρονών όταν έφτασε από το Αφγανιστάν στο κέντρο υποδοχής στη Μόρια στο νησί της Λέσβου τον περασμένο μήνα. Είχε επιζήσει από μια σειρά από τραυματικές εμπειρίες και μόλις είχε χωριστεί από την οικογένειά του. Χρειαζόταν ηρεμία. Αλλά δεν τη βρήκε.
Το πρώτο του βράδυ εκεί, κάποιος έκλεψε την τσάντα του. Η απώλεια αυτή επιδείνωσε τη μοναξιά που ένιωθε.
«Μου πήραν τα πάντα», λέει. «Δεν είχα κανέναν να μιλήσω.»
Λίγα βράδια αργότερα, δέχθηκε επίθεση από τρεις ενήλικους άντρες ενώ κοιμόταν. Ξύπνησε, τούς απώθησε και κατέφυγε σε μια αστυνομική περίπολο στην κεντρική πύλη της Μόριας. Όπως λέει, πέρασε το βράδυ στο πεζοδρόμιο ασφαλής, αλλά χωρίς να μπορεί να εξηγήσει στους αστυνομικούς τι είχε γίνει, καθώς δεν υπήρχε διερμηνέας.
Οι συνθήκες έχουν γίνει ζοφερές στο κέντρο υποδοχής για αιτούντες άσυλο στη Μόρια, όπου πλέον διαμένουν 12.800 άνθρωποι – πέντε φορές πάνω από την χωρητικότητά του – σε κοντέινερ και σκηνές μέσα στο κέντρο καθώς και σε έναν παρακείμενο ελαιώνα. Σχεδόν 1.000 παιδιά, τα περισσότερα στην εφηβεία, ζουν στη Μόρια χωρίς γονείς ή συγγενείς. Τα μισά από αυτά φιλοξενούνται σε τέσσερις προστατευμένες πτέρυγες με σήμανση Α έως Δ και μια Ασφαλή Ζώνη, τα υπόλοιπα όμως είναι αναγκασμένα να κοιμούνται σε μια μεγάλη σκηνή, γνωστή ως Rubb Hall, όπου μένουν επίσης ενήλικοι αιτούντες άσυλο.
Τα ευρωπαϊκά κράτη θα πρέπει να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους για να παρέχουν προστασία στα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν υπομείνει όχι μόνο επικίνδυνα ταξίδια αλλά και που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν κινδύνους και κακουχίες μόλις βρεθούν στην Ευρώπη, όπως επισφαλείς συνθήκες στέγασης, λανθασμένη καταγραφή τους ως ενήλικοι και έλλειψη κατάλληλης φροντίδας, αναφέρει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σε έκθεση που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα.
Στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, πάνω από 1.600 ασυνόδευτα παιδιά διαμένουν σε δομές υποδοχής υπό την ευθύνη της κυβέρνησης, όπως η Μόρια.
Στο κέντρο υποδοχής που βρίσκεται στο Βαθύ Σάμου, περισσότερα από δώδεκα ασυνόδευτα κορίτσια κοιμούνται εκ περιτροπής σε ένα μικρό κοντέινερ, ενώ κάποια άλλα παιδιά αναγκάζονται να κοιμούνται στις οροφές των κοντέινερ. Τα ασυνόδευτα παιδιά μπορεί να βιώνουν συνθήκες ανασφάλειας επί μήνες, περιμένοντας να εγκριθεί η μεταφορά τους σε ξενώνες, κάτι που επηρεάζει περαιτέρω αρνητικά την ψυχική και σωματική τους κατάσταση.
«Όλοι μας νιώθουμε άχρηστοι… Έχω τρομερό άγχος. Χάνω σιγά σιγά τη μνήμη μου. Κάθε φορά που κοιμάμαι, βλέπω εφιάλτες. Το μόνο που θέλω είναι να δω ξανά την οικογένειά μου», λέει ο Zemar.
Ο αριθμός των παιδιών αιτούντων άσυλο που βρίσκονται χωρίς τους γονείς τους στην Ελλάδα έχει αυξηθεί σε 4.600, το υψηλότερο επίπεδο από το 2016. Μόλις ένα στα τέσσερα παιδιά μένει σε ξενώνα κατάλληλο για την ηλικία του, ενώ πάνω από 1.000 παιδιά έχουν οδηγηθεί στην αστεγία ή μένουν σε άτυπα καταλύματα, όπως καταλήψεις.
Η Ύπατη Αρμοστεία έχει εντείνει την έκκλησή της προς την Ελλάδα να παράσχει προστασία στα ασυνόδευτα παιδιά. Ο Οργανισμός έχει επίσης καλέσει τα ευρωπαϊκά κράτη να θέσουν ως προτεραιότητα την παροχή θέσεων για τη μετεγκατάσταση ασυνόδευτων παιδιών και την επίσπευση της μεταφοράς όσων είναι επιλέξιμα για επανένωση με μέλη της οικογένειάς τους.
«Η κατάσταση στη Μόρια είναι πλέον κρίσιμη, και οι κίνδυνοι που διατρέχουν τα ασυνόδευτα παιδιά είναι πολύ μεγάλοι», λέει ο Philippe Leclerc, Αντιπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα. «Η ελληνική κυβέρνηση, με την κρίσιμη υποστήριξη των ευρωπαϊκών κρατών, πρέπει να λάβει επείγοντα μέτρα για να διασφαλίσει την προστασία αυτών των παιδιών».
Ο Zemar διέφυγε από το Αφγανιστάν με την οικογένειά του όταν οι Ταλιμπάν σκότωσαν τον μεγαλύτερο αδερφό του με την αιτιολογία ότι συνεργαζόταν με τις αφγανικές αρχές. Χωρίστηκε βίαια από τους γονείς του σε μια τουρκική παραλία όταν οι διακινητές τούς ανάγκασαν να επιβιβαστούν, μαζί με άλλα 50 άτομα, σε ένα μικρό φουσκωτό σκάφος μέσα στη νύχτα, με προορισμό τη Λέσβο. Κάποιοι δεν κατάφεραν να μπουν εγκαίρως στο σκάφος κι έτσι έμειναν πίσω.
«Μητέρα; Πατέρα; Πού είστε;» ούρλιαζε ο Zemar μέσα στο σκοτάδι, χωρίς όμως να πάρει καμία απάντηση.
Το επόμενο πρωί από την επίθεση που δέχτηκε ο Zemar στον ύπνο του, οι αρχές, με τη βοήθεια της ΜΕΤΑδρασης, εταίρου της Ύπατης Αρμοστείας, βρήκαν μια θέση για τον Zemar σε έναν από τους προστατευμένους χώρους για ασυνόδευτα παιδιά, την Πτέρυγα Α, όπου διαμένουν 150 αγόρια από το Αφγανιστάν και τη Συρία.
«Στην Πτέρυγα Α είναι καλύτερα, όμως τα αγόρια είναι ευέξαπτα», λέει ο Zemar. «Ορισμένες φορές καυγαδίζουν. Όποτε με βλέπουν, με παρενοχλούν. Τις προάλλες, κάποιος τράβηξε μαχαίρι και τραυματίστηκε ένα αγόρι», προσθέτει.
Οι εντάσεις είναι κάτι συνηθισμένο. Τον Αύγουστο, ένα αγόρι από το Αφγανιστάν μαχαίρωσε θανάσιμα ένα άλλο αγόρι κατά τη διάρκεια συμπλοκής στην Ασφαλή Ζώνη.
O Zemar ελπίζει να έρθει σύντομα σε επαφή με τους γονείς του. Ο Qasim*, αντίθετα, έχασε τα ίχνη των γονιών του από τότε που διέφυγε από το Ισλαμικό Κράτος όταν μπήκε στην πόλη του, την Deir ez-Zor της Συρίας.
Ο δεκατετράχρονος Qasim, που μεταφέρθηκε κι αυτός από τις αρχές στην Πτέρυγα Α, είναι καταβεβλημένος από τις δοκιμασίες που πέρασε και από την παραμονή του στη Μόρια.
«Το μόνο που θέλω είναι να ξεκουραστώ, να είμαι ασφαλής και να πάω σχολείο», λέει ο Qasim, ο οποίος έχει ήδη υποβάλει αίτηση επανένωσης με τον αδερφό του που ζει στη Γερμανία. Έχει χάσει χρόνια σχολικής εκπαίδευσης και θέλει απεγνωσμένα να βρεθεί ξανά σε μια σχολική αίθουσα με συνομηλίκους του. «Στη Συρία πήγα σχολείο μόνο για τρία χρόνια. Το σχολείο ήταν καλό, αλλά το βομβάρδισαν, κι έτσι δεν μπορούσαμε να πάμε πλέον», λέει.
Παρά τα προβλήματα, ο Qasim και ο Zemar λένε ότι αισθάνονται τυχεροί που μένουν σε έναν από τους σχετικά προστατευμένους χώρους για ασυνόδευτα παιδιά στο κέντρο υποδοχής και όχι στο Rubb Hall ή στον δρόμο.
«Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν υπερδυνάμεις. Πρέπει να κάνουν κάτι για τη Μόρια», αναφέρει ο Zemar.
* Τα ονόματα έχουν αλλάξει για λόγους προστασίας
Από Boris Cheshirkov και Gordon Welters για την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.