Η γνωριμία του τραγουδοποιού Παναγιώτη Κελάνδρια με τον στιχουργό-συγγραφέα Θοδωρή Τσάκωνα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία 10 “αιρετικών” τραγουδιών που κυκλοφορούν σε νέο δίσκο με τίτλο “Via negativa” (Polymusic) και παρουσιάζονται για πρώτη φορά ζωντανά στο κοινό την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου στη μουσική σκηνή Σφίγγα (είσοδος ελεύθερη). Πρόκειται για ένα δίσκο που παντρεύει το σύγχρονο με το παραδοσιακό, με πρωτότυπες ενορχηστρώσεις από την Αρετή Κοκκίνου, που εντυπωσιάζει και συγκινεί τον ακροατή και διαμορφώνει συνθετική πρόταση για την ελληνική μουσική. Στο υλικό συμμετέχουν επίσης οι: Θέλμα Καραγιάννη, Καίτη Κουλιά, Πέτρος Αθανασίου, Αλέξανδρος Καστανιώτης και Παναγιώτης Δόβρης. Μαζί με τον Παναγιώτη Κελάνδρια (ακουστική κιθάρα, φωνή) συνοδοιπόροι επί σκηνής οι: Σωκράτης Γανιάρης: τύμπανα, κρουστά, Απόστολος Καλτσάς: μπάσο, Αρετή Κοκκίνου: ακουστική κιθάρα, μαντολίνο, φωνητικά, Δημήτρης Κατσούλης: βιολί, Θέλμα Καραγιάννη: φωνή.
Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σας με τη μουσική; Υπήρξαν ερεθίσματα από το οικογενειακό περιβάλλον για κάτι τέτοιο;
Από το οικογενειακό μου περιβάλλον πήρα τα πρώτα ερεθίσματα δεδομένου ότι κανένα μουσικό είδος δεν αποκλειόταν στο σπίτι αλλά και ότι ο πατέρας μου ήταν καταπληκτικός πιανίστας και μου άρεσε πολύ να κάθομαι όχι μόνο να τον ακούω να παίζει αλλά να βλέπω και τα δάχτυλά του πώς χάιδευαν τα πλήκτρα του πιάνου. Ορόσημο για την προσωπική μου ενασχόληση με τη μουσική θεωρώ τον Σεπτέμβρη του 1983 όταν εμφανίστηκα για πρώτη φορά σε κοινό σε μια προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ στην Τσαρίτσανη του νομού Λαρίσης, σπούδαζα στα ΤΕΙ Λάρισας τότε. Πάρα πολύς κόσμος στην πλατεία και με είχαν βάλει ν’ ανοίξω το πρόγραμμα μόνος μου, κιθάρα-φωνή. Χρειάστηκα πολύ τσίπουρο για ν’ ανέβω και ήταν η πρώτη και μοναδική φορά στη ζωή μου που ήπια πριν από συναυλία.
Συμμετείχατε σε συγκροτήματα στην εφηβική σας ηλικία; Ή είστε αυτό που λέμε «μοναχικός λύκος»;
Όχι, μέχρι να τελειώσω το σχολείο δεν συμμετείχα σε σχήματα, καλά-καλά δεν ασχολούμουν συστηματικά με τη μουσική. Άρχισα να το βλέπω πιο σοβαρά μόλις τελείωσα το σχολείο. Ξεκίνησα πάντως συμμετέχοντας σε διάφορα σχήματα, οι “μοναχικές” εμφανίσεις ήλθαν αργότερα και ποτέ δεν ήταν ο κανόνας.
Οι Μικρόκοσμοι τι ρόλο έπαιξαν στη δική σας πορεία στο χώρο του τραγουδιού μιας και με αυτούς εισήλθατε στη δισκογραφία; Από την άλλη τι ρόλο έπαιξε η Κέρκυρα στη διαμόρφωση του μουσικού… κόσμου των Μικρόκοσμων;
Θεωρώ τους Μικρόκοσμους ίσως τον πιο σημαντικό σταθμό στην μουσική μου διαδρομή όχι μόνο επειδή με αυτή την μπάντα μπήκα στη δισκογραφία αλλά κυρίως επειδή με αυτή την μπάντα ξεκίνησα ξανά να εμφανίζομαι μπροστά σε κοινό έπειτα από είκοσι περίπου χρόνια αποχής από τις ζωντανές εμφανίσεις. Από καθαρά μουσικής πλευράς η Κέρκυρα δεν έπαιξε κάποιον ιδιαίτερο ρόλο στη μουσική των Μικρόκοσμων, τα ακούσματα και οι επιρροές μου είχαν διαμορφωθεί πολύ καιρό πριν εγκατασταθώ στο νησί. Βοήθησε όμως στο να συναντηθώ με αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους και μουσικούς που αγάπησαν, πίστεψαν και στήριξαν τη δουλειά μου για όσα χρόνια οι Μικρόκοσμοι υπήρξαν ως μπάντα.
Μιλήστε μας για το υλικό του καινούργιου σας δίσκου «Via Negativa».
Πρόκειται για ένα δίσκο με δέκα τραγούδια σε λόγια Θοδωρή Τσάκωνα, δέκα αιρετικά τραγούδια όπως μου αρέσει να λέω. Ο λόγος του Θοδωρή όπως εγώ τον προσέλαβα και τον μελοποίησα είναι συγκλονιστικός. Είναι ασεβής με την έννοια ότι αποδομεί παγιωμένες αντιλήψεις και αξίες και αναδεικνύει αθέατες πλευρές και πτυχές ανθρώπων, καταστάσεων και νοοτροπιών. Πότε φωτεινός και πότε σκοτεινός βγάζει στην επιφάνεια την “άλλη”, την αθέατη πραγματικότητα που πολλούς είτε φοβίζει είτε δεν συμφέρει να αναδειχτεί. Η ενορχήστρωση είναι έργο της Αρετής Κοκκίνου, εξαιρετικής μουσικού, τραγουδοποιού και ενορχηστρώτριας που με τιμά εδώ και κάποια χρόνια με τη φιλία και την εμπιστοσύνη της. Στις ερμηνείες έχουμε εκλεκτές συμμετοχές: Καίτη Κουλιά, Θέλμα Καραγιάννη που ερμηνεύει τα μισά τραγούδια του δίσκου, Πέτρο Αθανασίου, Αλέξανδρο Καστανιώτη, Παναγιώτη Δόβρη και κάπου ανάμεσα είμαι κι εγώ συμμετέχοντας σε τρία τραγούδια. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στην Κέρκυρα, στο στούντιο Λυχνία και την Αθήνα στο Dotwaw Studio το οποίο ανέλαβε και τη μίξη του. Το mastering έγινε στο minus 2 mastering Studio στην Αθήνα. Και κάτι ακόμα που θέλω να το αναφέρω. Κάποτε μου είπε κάποιος φίλος “εντάξει, ωραία τα τραγούδια σου αλλά ζεϊμπέκικο δεν μπορείς να γράψεις”. Ε, στο Via negativa, περιλαμβάνεται κι ένα αρκετά βαρύ θα έλεγα ζεϊμπέκικο, κάτι που μου έχει δώσει ιδιαίτερη χαρά. Βέβαια δεν το έγραψα για ν’ αποδείξω σε κανέναν τίποτα, ο στίχος με οδήγησε, αλλά το είδα και κάπως σαν απάντηση στον παραπάνω φίλο.
Στις ζωντανές εμφανίσεις σας εκτός από κιθάρα που είναι το βασικό σας όργανο παίζετε φλογέρα και κρουστά. Αυτό έγινε από ανάγκη ή από δική σας εσωτερική αναζήτηση;
Και τα δύο. Σε ό,τι αφορά τα κρουστά, κυρίως το μπεντίρ, ξεκίνησε από ανάγκη τον καιρό που συμμετείχα σ’ ένα τρίο ονόματι “Αθιβολές” και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζαμε τα τραγούδια απαιτούσε ο καθένας από εμάς να παίζει περισσότερα από ένα όργανα. Τη φλογέρα την ξεκίνησα περισσότερο από αγάπη παρά από ανάγκη αλλά στην πορεία μπήκε κι αυτή σε κάποια τραγούδια.
Θα θέλατε να γράψετε μουσική για κάποιον νέο τραγουδιστή; Να μοιραστείτε μαζί του την ενορχήστρωση, ή τους στίχους ενδεχομένως;
Ναι, γιατί όχι; Αυτό κατά κάποιο τρόπο γίνεται ήδη με τις συμμετοχές άλλων τραγουδιστών και τραγουδιστριών στους δίσκους μου που στην πλειοψηφία τους είναι νέοι. Ολοκληρωμένο δίσκο εξ ολοκλήρου με έναν τραγουδιστή ή μια τραγουδίστρια δεν έχω κάνει αλλά δεν θα έλεγα όχι αν ποτέ προέκυπτε κάτι τέτοιο. Όπως δεν θα είχα αντίρρηση να δώσω στίχους μου σε άλλο συνθέτη αν μου το ζητούσε βέβαια και αν πίστευα ότι το ύφος του ταιριάζει με το ύφος των στίχων μου.
Ποιους δίσκους θα τραβούσατε από τη δισκοθήκη σας ώστε να τους «λιώσετε» ξανά;
Πολλούς, δεν μπορώ να ονοματίσω κάποιον ή κάποιους συγκεκριμένα, εξαρτάται από τη στιγμή, τη διάθεση, την ψυχολογική μου κατάσταση. Δεν ακούμε πάντα τα ίδια, όσο και να μας αρέσουν. Αγαπάω τη ροκ το ίδιο όσο αγαπάω διάφορες λαϊκές μουσικές, το ρεμπέτικο, την κλασική μουσική, τη ρέγκε και την τζαζ. Κάθε στιγμή όμως ζητάει και κάτι διαφορετικό.
Παρακολουθείτε τις καινούργιες κυκλοφορίες, τους νέους δημιουργούς;
Όσο μπορώ και προλαβαίνω ναι. Μ’ ενδιαφέρει να γνωρίζω τι καινούργιο κυκλοφορεί και να διαμορφώνω άποψη ή να παίρνω ερεθίσματα. Βέβαια οι απαιτήσεις της δουλειάς μου στο Πανεπιστήμιο και η υπερπροσφορά συνεπεία του εκδημοκρατισμού, αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη, στην κυκλοφορία των τραγουδιών μέσα από το You Tube και άλλα διαδικτυακά μέσα δεν μου επιτρέπει να ενημερώνομαι στο βαθμό που θα ήθελα. Προσπαθώ όμως ν’ ακούω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα μπορώ.
Τελικά εν έτει 2017 υπάρχουν είδη στη μουσική; Βλέπουμε τις νέες τάσεις τα νέα ρεύματα να το έχουν καταρρίψει αυτό αναμειγνύοντας ιδιώματα, κλίμακες και σπάζοντας έτσι φραγμούς και προκαταλήψεις. Από την άλλη δεν είναι και λίγο φασιστικό να μιλάμε για διαχωριστικές γραμμές;
Τα είδη υπάρχουν. Τα όριά τους είναι πολλές φορές ασαφή αλλά αυτό είναι λογικό να συμβαίνει, δεν υπάρχουν στεγανά στη μουσική, οι δίαυλοι επικοινωνίας και διαλόγου είναι και ήταν πάντα ανοικτοί. Να έχουμε υπόψη μας όμως ότι αυτές οι νέες τάσεις και τα ρεύματα, η ανάμιξη ιδιωμάτων και κλιμάκων δεν είναι προνόμιο της εποχής μας, πάντα συνέβαινε αυτό και δεν λέω κάτι πρωτότυπο. Μια διαχρονική ματιά στην παγκόσμια μουσική σκηνή μπορεί εύκολα να το αποδείξει. Παρ’ όλ’ αυτά κάποιες διαχωριστικές γραμμές υπάρχουν, όχι για να διαχωρίζουν και να αξιολογούν ποιοτικά τα είδη μεταξύ τους, αυτό ναι, θα ήταν φασιστικό εφόσον θα μας ανάγκαζε να μιλάμε με όρους ανώτερης και κατώτερης μουσικής. Οι διαχωριστικές γραμμές υπάρχουν διότι απλώς υπάρχουν διαφορετικά είδη τραγουδιού: τα τραγούδια του Georges Brassens για παράδειγμα δεν έχουν και ιδιαίτερα πολλά κοινά στοιχεία με το Νέο Λατινοαμερικανικό Τραγούδι για παράδειγμα. Αυτό όμως δεν είναι ποιοτική διαφοροποίηση, είναι διαφορετικά πράγματα που μπορούν υπό προϋποθέσεις να συνομιλήσουν πολύ εύκολα και όμορφα μεταξύ τους.
Αν και άνθρωπος χαμηλών τόνων και αθόρυβη παρουσία που δεν προκαλεί κρότο εντούτοις τα στατιστικά στη σελίδα σας στο facebook αλλά και η επισκεψιμότητα των τραγουδιών σας στο youtybe είναι αρκετά εντυπωσιακά. Που το οφείλετε αυτό;
Δεν ξέρω, ειλικρινά. Ίσως υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι απ’ όσους φαντάζομαι που αναζητούν καινούργια πράγματα, πέφτουν πάνω στα τραγούδια μου και τους αρέσουν. Εντάξει, κάποια like στο facebook, αρκετά καμιά φορά, γίνονται από φίλους απλά για στήριξη χωρίς αυτό να σημαίνει οπωσδήποτε ότι έχουν ακούσει συστηματικά τη δουλειά μας, μπορεί και να μην την έχουν ακούσει καθόλου. Όπως και τα κλικ στο You Tube δεν σημαίνουν ότι αυτό που άκουσαν τους άρεσε οπωσδήποτε, μπορεί να έφυγαν από τη σελίδα στο ένα λεπτό. Δεν μπορείς να το ξέρεις με ακρίβεια. Αυτό που μπορείς να ξέρεις με αρκετή βεβαιότητα σε σχέση με την ποιότητα ή την απήχηση της δουλειάς σου βγαίνει περισσότερο μέσα από τις ζωντανές εμφανίσεις. Εκεί, από την ποιότητα του χειροκροτήματος καταλαβαίνεις αν και πόσο άρεσε αυτό που κάνεις.
Η δική σας σχέση με τα social media ποια είναι; Ενημερώνετε για τη δική σας δουλειά αλλά και ενημερώνεστε μέσα από αυτά για τη μουσική, για επικαιρότητα κτλ;
Χρησιμοποιώ κυρίως το facebook και το You Tube και για να ενημερώνω και για να ενημερώνομαι. Υπάρχουν κι άλλα μέσα βέβαια, όπως το Twitter, αλλά δεν προλαβαίνω ν’ ασχοληθώ με όλα. Και με τα παραπάνω δύο πάλι δεν προλαβαίνω να τα αξιοποιήσω στον απόλυτο βαθμό. Κανονικά για κάτι τέτοιο χρειάζεσαι έναν άνθρωπο που ν’ ασχολείται καθημερινά και να γνωρίζει και τη λογική τους, αλλά αυτόν πρέπει να τον πληρώσεις και την σήμερον ημέρα τα χρήματα δεν περισσεύουν. Όσον αφορά την επικαιρότητα ενημερώνομαι σχεδόν αποκλειστικά από το διαδίκτυο, δεν έχει κανένα νόημα πιστεύω ν’ ανοίγεις την τηλεόραση για να ενημερωθείς σοβαρά ούτε καν ν’ αγοράζεις εφημερίδα. Φαντάζομαι ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί.
Τα επόμενα σας σχέδια;
Δεν θα σας μιλήσω για σχέδια διότι όποτε προσπάθησα να κάνω δεν βγήκαν ποτέ. Τα σχέδια προϋποθέτουν ορόσημα και αυτά συχνά ανατρέπονται. Θα σας πω τι θέλω, τι θα προσπαθήσω να κάνω. Θέλω να πάει καλά και χωρίς προβλήματα η παρουσίαση του δίσκου μου που έχει προγραμματιστεί για τις 25 Οκτωβρίου στη μουσική σκηνή Σφίγγα στην Αθήνα και, αν είναι δυνατόν, να τον παρουσιάσω και σε άλλες πόλεις, να ηχογραφήσω άλλους τρεις δίσκους τουλάχιστον με υλικό που είναι σχεδόν έτοιμο και περιμένει τη σειρά του και να κάνω εμφανίσεις που να έχουν νόημα. Ελπίζω να τα καταφέρω, αν και αυτό δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Α, και κάτι ακόμα. Θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορέσω να κάνω μια θεματική δουλειά που να βασίζεται στα λαϊκά μας παραμύθια. Είναι κάπως μεγαλόπνοο σχέδιο αλλά αν το φέρω εις πέρας κάποτε θα μου δώσει μεγάλη χαρά.
Κάτι για το τέλος. Το επίθετο σας είναι αρκετά ασυνήθιστο. Από πού έλκει την καταγωγή του;
Η καταγωγή της οικογένειας από την πλευρά του πατέρα μου είναι από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας και το επίθετο είναι πράγματι ασυνήθιστο, μόνο τα μέλη της οικογένειάς μου το έχουν. Να το ετυμολογήσω δεν ξέρω, έχω ακούσει μια-δυο εκδοχές για το πώς δημιουργήθηκε αλλά δεν μπορούν να τεκμηριωθούν με πραγματικά στοιχεία.
Links
Official site: www.panayotiskelandrias.gr
Facebook Page: www.facebook.com/pkelandrias
Youtube channel: www.youtube.com/user/kelandrias
Itunes: itunes.apple.com/gr/album/via-negativa/id1204450788?l=el
Info
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845
sfigamusic@gmail.com
Τετάρτη 25 Οκτωβρίου
Ώρα έναρξης: 20.30
Είσοδος Ελεύθερη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.