Έχω μόλις τελειώσει τη δουλειά. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής μου για να επιστρέψω σπίτι, περνά από την Πλατεία Ομονοίας. Όχι και ό,τι καλύτερο. Ξέρω λίγο πολύ τι θα δω. Πρεζέμπορους να με σταματούν μπας και μου πλασάρουν τίποτα, απλούς χρήστες να σέρνονται λίγο παραδίπλα, κάποιους νταβατζήδες να ψάχνουν τον επόμενο πελάτη της άμοιρης που κουβάλησαν από κάποια τριτοκοσμική χώρα, λογομαχίες, καμιά φορά αν χοντρύνει το πράγμα κάποιες συμπλοκές και αρκετούς μπάτσους να ρεμβάζουν το υπερπέραν, μέχρι να αποφασίσουν ποιος θα είναι ο επόμενος που θα κολλήσουν μαγκιά.

Αντ’ αυτού όμως, από μακριά δεν άκουσα αυτή τη φορά βρισιές. Ούτε βογκητά πόνου, ούτε απελπισμένες κραυγές για μία δόση. Άκουσα παιδικά γέλια! Άκουσα μια μπάλα να χτυπά το κράσπεδο. Περνάω το δρόμο και ξαφνικά βλέπω μια πλατεία ζωντανή. Καμιά δεκαριά πιτσιρίκια να κυνηγούν από πίσω ένα τόπι και 4-5 σαν την ηλικία μου να παίζουν βόλεϊ. Για λίγο ξεχάστηκα. Ξαφνικά η Ομόνοια δεν μου έμοιαζε τόσο σκοτεινή. Για πρώτη φορά ένιωθα πως θα μπορούσα να αράξω σε μια γωνιά και να χαλαρώσω, χαζεύοντας τους άλλους.

 Ξαφνικά ένιωσα ότι δεν υπήρχε λόγος να φυλάω τα νώτα μου, ούτε να κρατώ πιο σφιχτά την τσάντα μου. Ξαφνικά ένιωσα πως βρισκόμουν σε μια διαφορετική πόλη, με διαφορετική ζωή, χωρίς προβλήματα που ζει σε ρυθμούς απόλυτης ξεγνοιασιάς.

Μάλλον όμως, αυτό που είδα ήταν ένα απόσπασμα ονείρου θερινής νυκτός. Οι άστεγοι δεν βρήκαν σπίτι, οι εγκληματίες δεν βρήκαν τρόπο διαφυγής, ούτε οι ναρκομανείς ξεπέρασαν τον εθισμό τους. Απλώς… κάποιοι τους έβγαλαν για λίγο από τη βιτρίνα. Τουλάχιστον αυτή η εικόνα που αντίκρισα, ίσως να είναι μία όμορφη εικόνα από το μέλλον. Μια εικόνα που πρέπει κάποια στιγμή να κυνηγήσουμε. Τη θέλουμε και τη δικαιούμαστε, χωρίς όμως να κρύψουμε κάτι κάτω από το χάλι. Αντιθέτως να το κοιτάξουμε στα μάτια και να το αντιμετωπίσουμε.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts

//