Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά το εθνικό σπορ της Βραζιλίας. Είναι κάτι παραπάνω. Λατρεύεται ως κάτι το θεϊκό και τα μικρά παιδιά στις φτωχογειτονιές των παραγκουπόλεων κλωτσούν μια μπάλα στους δρόμους ή στην αλάνα έχοντας σαν όνειρο να μοιάσουν στα ινδάλματά τους που κάθε δεκαετία βγάζει η χώρα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Στα προάστια της πόλης του Σάο Πάολο αυτά τα παιδιά έχουν πλέον το δικό τους σπίτι. Η ποδοσφαιρική σχολή με την ονομασία EPROCAD είναι πλέον η στέγη τους, όπου δεν μαθαίνουν απλά ποδόσφαιρο, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Κοινωνικοποιούνται, λαμβάνουν εκπαίδευση, λειτουργούν σε ομάδες και πλάθουν τον εσωτερικό τους κόσμο.
Ο αρχικός στόχος του προγράμματος ήταν να λειτουργήσει αποκλειστικά ως μια ακαδημία ποδοσφαίρου όπου τα πιτσιρίκια της περιοχής του Σάο Πάολο θα είχαν τη δυνατότητα να αναπτύξουν το κρυφό ταλέντο τους με την ελπίδα κάποια στιγμή να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και να φορέσουν τη φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας. Ωστόσο στην πορεία ο στόχος άλλαξε και πλέον ο σκοπός δεν είναι μόνο αυτός, αλλά να βοηθήσουν παράλληλα όσα παιδιά το έχουν πραγματικά ανάγκη από κοινωνικής άποψης.
Ο μικρός Τιάγκο είναι μία τέτοια περίπτωση. Τα προβλήματα στο σπίτι και στο σχολείο είχαν μία έντονη και αρνητική επίδραση στην προσωπικότητά του. Η συμμετοχή του στο πρόγραμμα του EPROCAD τον βοήθησε σημαντικά, όχι μόνο να καλλιεργήσει το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, αλλά κυρίως να σπάσει τα δεσμά του κλειστού χαρακτήρα του και να μπορέσει να αποκτήσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση. «Ή που θα έμενα στον δρόμο ή που θα έβρισκα καταφύγιο στο EPROCAD και διάλεξα το δεύτερο. Από τότε έχω αλλάξει πολύ», αναφέρει σήμερα στο σάιτ της FIFA ο Τιάγκο.
«Στις ποδοσφαιρικές μας ακαδημίες αφήνουμε τα παιδιά να κάνουν αυτό που θέλουν, αντίθετα με αυτό που συμβαίνει στο σχολείο. Υπάρχουν ωστόσο και περιορισμοί. Είναι ένα ξένο περιβάλλον γιʼ αυτά. Στο γήπεδο νοιώθουν ελεύθερα κάτι που δεν βρίσκουν σε άλλους τομείς της ζωής τους», επισημαίνει δάσκαλος του προγράμματος.
Ο μικρός Τιάγκο όταν πρωτοήλθε στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες του EPROCAD ντρεπόταν να μιλήσει, δεν μπορούσε να συνεργαστεί με τα υπόλοιπα παιδιά και γενικότερα αδυνατούσε να κοινωνικοποιηθεί. Πλέον με τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα έχει τη δύναμη του λόγου, έχει διαμορφώσει τις δικές του απόψεις, έχει βάλει τα θεμέλια μιας σωστής εκπαίδευσης στις σχολικές αίθουσες του προγράμματος και γενικότερα έχει χτίσει τη δική του αυτοπεποίθηση.
«Κάποιες φορές σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα έρθει στο EPROCAD. Γνωρίζω ότι μεγαλώνω και κάποια στιγμή θα χρειαστεί να φύγω και αναρωτιέμαι τι θα κάνω μετά. Δεν έχω λόγια να περιγράψω το πώς αισθάνομαι εδώ, αλλά τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά χωρίς αυτό», προσθέτει ο Τιάγκο.
Aναδημοσίευση από othersidefootball.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.