του Γιάννη Αλμπάνη – Newpost
Ανατριχίλα και σοκ. Αυτή τη φορά οι δημοσιογραφικοί τίτλοι δεν υπερβάλλουν. Οι εφτά δολοφονίες γυναικών από τον ίλαρχο της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου Νίκο Μεταξά έχουν προκαλέσει τον γενικό αποτροπιασμό. Η ιστορία του Ελληνοκύπριου serial killer θα μπορούσε να αποτελεί το σενάριο (που μάλλον θα χαρακτηρίζαμε «παρατραβηγμένο») χολιγουντιανού θρίλερ. Εν προκειμένω, η πραγματική ζωή αποδεικνύεται πιο ακραία από τον κινηματογράφο.
Η πολιτική διάσταση
Τα αποτρόπαια εγκλήματα του serial killer Μεταξά έχουν όμως και πολιτικές διαστάσεις. Καταρχάς, οι δολοφονίες των εφτά άτυχων γυναικών αποτελούν την πιο ακραία εκδοχή έμφυλης βίας. Είναι προφανής βέβαια η ψυχοπαθολογία της προσωπικότητας του δράστη. Ωστόσο, ας αναρωτηθούμε αν είναι σύμπτωση το ότι οι «δράκοι» είναι σχεδόν πάντα γένους αρσενικού και τα θύματα γυναίκες -η αντιστροφή των ρόλων είναι σπάνια. Επομένως, για μια ακόμα φορά το τελευταίο διάστημα η ίδια η πραγματικότητα δείχνει πόσο σημαντική είναι η αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και των σεξιστικών στερεοτύπων.
Αν ο δολοφόνος ήταν αλλοδαπός
Η δεύτερη πολιτική πτυχή των δολοφονιών της Κύπρου ήταν αντιμετώπιση τους από τα ΜΜΕ. Το σύνηθες στερεότυπο της ειδησεογραφίας και της κυρίαρχης πολιτικής είναι η σύνδεση (άμεση κι έμμεση) της μετανάστευσης με την εγκληματικότητα. Στην περίπτωση της Κύπρου όμως ο δολοφόνος είναι ντόπιος Ελληνοκύπριος και μάλιστα αξιωματικός του στρατού, ενώ τα θύματα είναι μετανάστριες. Σε κανέναν «υλατζή» δεν πέρασε από το μυαλό να βάλει τίτλο «Ελληνοκύπριος δολοφονεί Φιλιππινέζες» διότι κρίθηκε (και σωστά) ότι η εθνικότητα του δολοφόνου δεν σχετίζεται με την εγκληματική δράση του. Κανένας επίσης δεν είπε (και σωστά) ότι γενικά οι Ελληνοκύπριοι δολοφονούν γυναίκες -πόσο γελοία και αστήρικτη μας φαίνεται η φράση, ε;
Τα πράγματα θα ήταν ολωσδιόλου διαφορετικά αν οι εθνικότητες των θυμάτων και του δράστη ήταν αντεστραμμένες. Ας θυμηθούμε πώς είχε καλυφθεί το αποτρόπαιο έγκλημα της Πάρου του καλοκαιριού του 2012. Ο Πακιστανός Αχμέτ Βακάς είχε βιάσει τη 15χρονη Μυρτώ και στη συνέχεια είχε χτυπήσει άγρια το κεφάλι της στα βράχια με αποτέλεσμα να την αφήσει ανάπηρη. Για την πλειονότητα των τίτλων των ΜΜΕ το έγκλημα δεν το διέπραξε ο συγκεκριμένος Αχμέτ Βακάς, αλλά ο «Πακιστανός», κάτι που δίνει χώρο για να γίνει η αυθαίρετη γενίκευση ότι οι Πακιστανοί εν γένει βιάζουν και κακοποιούν βάναυσα. Ας κάνουμε τη σύγκριση του πόσο εξωφρενικός μας φαίνεται ο τίτλος «Ελληνοκύπριος δολοφονεί Φιλιππινέζες» και πόσο φυσιολογικός ο «Πακιστανός δολοφονεί Ελληνίδα».
Η ολιγωρία της αστυνομίας
Η ολιγωρία που επέδειξε η κυπριακή αστυνομία στην ανεύρεση της τύχης των εξαφανισμένων γυναικών, μετατρέπει την υπόθεση του serial killer σε μείζον πολιτικό ζήτημα. Τη Μεγάλη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρία με βασικό αίτημα την παραίτηση του υπουργού Δικαιοσύνης Ιωνά Νικολάου. Η εγκληματική δράση του Μεταξά είχε ξεκινήσει από το 2016 ενώ οι καταγγελίες για την εξαφάνιση των γυναικών δεν είχαν διερευνηθεί. Το κουβάρι ξετυλίχτηκε ύστερα από την τυχαία ανεύρεση ενός πτώματος. Εύλογα μπορούμε να υποθέσουμε ότι η έγκαιρη κινητοποίηση της κυπριακής αστυνομίας θα είχε σώσει ζωές.
Δεν πιστεύω ότι η ολιγωρία της κυπριακής αστυνομίας απορρέει από κάποια αβελτηρία της γραφειοκρατίας. Νομίζω ότι οι αστυνομικοί αδιαφόρησαν γιατί οι εξαφανισμένες ήταν μετανάστριες οικιακές βοηθοί. Οι «Φιλιππινέζες» (είτε κατάγονται από τις Φιλιππίνες είτε όχι) είναι «αόρατες» για την ελληνική κι ελληνοκυπριακή κοινωνία. Ανήκουν στους πληθυσμούς που κάνουν τις πιο κοπιαστικές εργασίες για τα πιο χαμηλά μεροκάματα. Με ελάχιστα δικαιώματα, υφίστανται συστηματικά διακρίσεις και απαξιωτικές συμπεριφορές. «Είναι εκ γενετής της υποταγής και της υπηρεσίας», δήλωσε ο Θάνος Ασκητής χωρίς να ντραπεί. Το να αποκαλέσει ένας πολιτικός τον αντίπαλο του «Φιλιππινέζα του τάδε» συνιστά μια από τις πιο βαριές ύβρεις. Οι Φιλιππινέζες δεν έχουν καν όνομα. «Πήρε μια Φιλιππινέζα για το σπίτι», είναι η συνήθης έκφραση. Αόρατες, ανώνυμες, εργασιακά επισφαλείς και νομικά μετέωρες, οι μετανάστριες οικιακές βοηθοί δεν θεωρούνται άξιες προστασίας από τον Νόμο. Γι’ αυτό τα εντεταλμένα όργανα της κυπριακής Πολιτείας δεν τις αναζήτησαν. Ποιος να ενδιαφερθεί για τις Φιλιππινέζες; Γνώμη μου πάντα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.