Ο έκτος τελικός στο Κλίβελαντ είχε μόλις τελειώσει. Το Γκόλντεν Στέιτ ήταν ξανά έπειτα από 40 χρόνια στην κορυφή του NBA. “Τα καταφέραμε”, ψέλλισε ο μεγάλος πρωταγωνιστής της φετινής σεζόν των Γουόριορς, Στέφεν Κάρι.
Το βραβείο του MVP μπορεί να πήγε αυτή τη φορά στον Άντρε Ιγκουοντάλα (και δικαίως), όμως τα εύσημα ανήκουν πρωτίστως στον ηγέτη αυτής της ομάδας, το όνομα του οποίου έμαθαν καλά φέτος οι φίλοι του μπάσκετ ανά τον πλανήτη.
Ήταν ένα μακρύ ταξίδι για τον Κάρι, το οποίο ξεκίνησε το 2009. Τότε, λίγο έλειψε να μην πάρει ποτέ το αεροπλάνο για το Όκλαντ, παρά για την Νέα Υόρκη. Οι Νικς είχαν υποσχεθεί στον ατζέντη του ότι θα τον επέλεγαν στο Νο8 του ντραφτ και ο ίδιος αρνούνταν να κάνει προπόνηση με άλλη ομάδα. Προπονητής των Νικς ήταν τότε ο Μάικ Ντ΄Άντονι και το στρατόπεδο του Κάρι πίστευε πως η επίθεση “7 δευτερόλεπτα ή λιγότερα” θα ήταν η ιδανική μπασκετική κατάσταση για τα χαρίσματα του απόφοιτου του μικρού κολεγίου Ντέιβιντσον.
Όμως ο τότε GM των Γουόριορς, Λάρι Ράιλι, είχε ερωτευτεί το παιχνίδι του Στεφ και δεν χρειάστηκε καμία συνέντευξη και καμία προπόνηση για να φωνάξει το όνομά του μία θέση πιο πάνω, στο Νο7.
Ακολούθησαν ορισμένα δύσκολα χρόνια για τον Κάρι, καθώς προσπαθούσε να προσαρμόσει το παιχνίδι του πλάι στον Μόντα Έλις, ενώ πάλευε κόντρα σε συνεχόμενους τραυματισμούς και στους δύο αστραγάλους.
Το καλοκαίρι του 2011 οι Γουόριορς απολύουν τον προπονητή τους Κιθ Σμαρτ και φέρνουν τον Μαρκ Τζάκσον για αντικαταστάτη. Μπορεί να μην είχε πείρα από πάγκους, όμως ο ως τότε σχολιαστής του ESPN κατάφερε να κερδίσει αμέσως τα αποδυτήρια. Ήξερε να κρατάει ψηλά το ηθικό των παικτών του και να τους κάνει να ματώνουν γι΄ αυτόν, καλύπτοντας έτσι τις τακτικές του αδυναμίες.
Η πρώτη σεζόν με τον Τζάκσον ήταν η χρονιά του λοκ-άουτ και ο Κάρι χάνει σχεδόν τα μισά παιχνίδια με τραυματισμό. Οι Γουόριορς στηρίζονται στον ταλαντούχο, αλλά ασταθή Έλις και στον Ντέιβιντ Λι, που στο μεταξύ είχαν υπογράψει ως ελεύθερο από την Νέα Υόρκη. Τελικά αποτυγχάνουν να μπουν στα πλέι-οφ.
Εκείνη η σεζόν ήταν και η πρώτη του Κλέι Τόμπσον, ενός ψηλόσωμου γκαρντ από το κολέγιο Ουάσινγκτον Στέιτ που είχε επιλεγεί στο Νο11 του ντραφτ. Ο Τόμπσον πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής άμεσα, λόγω και των προβλημάτων του Κάρι, και εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να δείξει ότι είναι ένας πολύ αξιόπιστος σουτέρ.
Η καλή απόδοση του Κλέι έπεισε τη διοίκηση της ομάδας πως το μέλλον ήταν εκείνος και όχι ο Έλις, τον οποίο και έδωσαν με ανταλλαγή στο Μιλγουόκι. Η ανταπόδοση ήταν ο αμυντικός σέντερ που έλειπε από το ρόστερ, ο Άντριου Μπόγκουτ. Αναμφίβολα μία κίνηση με μπόλικο ρίσκο, καθώς οι Γουόριορς έχαναν τον πρώτο σκόρερ τους και έπαιρναν πίσω έναν ψηλό που δυσκολευόταν να κρατηθεί υγιής.
Αλλά το σημαντικότερο για την μετέπειτα πορεία της ομάδας δεν ήταν η υγεία του Μπόγκουτ, αλλά του Κάρι. Με τη βοήθεια των αθλητικών προπονητών, ο Στεφ μπόρεσε να βγάλει επιτέλους μια ολόκληρη χρονιά χωρίς προβλήματα το 2012-13, οδηγώντας το Γκόλντεν Στέιτ σε ένα ρεκόρ 47-35 και στην 6η θέση της Δύσης. Επιπλέον, ο Τζάκσον δεν φοβήθηκε να πετάξει με τη μία στα βαθιά τους τρεις ρούκι του ρόστερ και όλοι τους ανταποκρίθηκαν: ο Χάρισον Μπαρνς (Νο 7 στο ντραφτ) έπαιξε όλα τα ματς ως βασικό τριάρι, ενώ οι ψηλοί Φέστους Εζίλι (Νο 30) και Ντρέιμοντ Γκριν (Νο 35) πήραν σημαντικά λεπτά στο ροτέισον.
Οι νεανικοί και ενθουσιώδεις Γουόριορς έκαναν την έκπληξη στον πρώτο γύρο απέναντι στους Νάγκετς του Τζορτζ Καρλ, μια ομάδα που είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό της κανονικής περιόδου. Στη συνέχεια έβαλαν δύσκολα στους μετέπειτα φιναλίστ Σπερς, πηγαίνοντας τη σειρά στο 2-2 πριν χάσουν τα δύο τελευταία ματς.
Έχοντας πάρει θάρρος από εκείνη την αναπάντεχη καλή πορεία, ο GM Μπομπ Μάγιερς παίρνει την απόφαση να παίξει ρέστα. Το καλοκαίρι του 2013 θυσιάζει τέσσερα μελλοντικά ντραφτ πικ για το χατίρι του Ιγκουοντάλα, τον οποίο αποκτά από το Ντένβερ με την ελπίδα πως το πολυδιάστατο παιχνίδι του θα ανέβαζε τους Γουόριορς ακόμα ένα επίπεδο.
Τα πράγματα δεν κυλούν κατά το επιθυμητό. Οι Σπλας Μπράδερς (Κάρι και Τόμπσον) κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά η κίνηση του Τζάκσον να βγάλει τον Μπαρνς από την βασική πεντάδα για χάρη του Ίγκι, δημιουργεί ανισορροπίες μεταξύ βασικών και αναπληρωματικών. Η ομάδα είχε μόλις χάσει τον έκτο παίκτη της, Τζάρετ Τζακ, και ο Μπαρνς έδειχνε αδύναμος να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο.
Το 2013-14 οι Γουόριορς κερδίζουν τέσσερα παιχνίδια παραπάνω (51-31), ωστόσο πηγαίνουν στα πλέι-οφ ξανά με μειονέκτημα έδρας. Στον πρώτο γύρο οι Λος Άντζελες Κλίπερς αποδεικνύονται ανυπέρβλητο εμπόδιο και έπειτα από επτά σκληρά παιχνίδια, ο Κάρι και η παρέα του πηγαίνουν για πρόωρες διακοπές.
Στο μεταξύ, οι διαρκείς προστριβές μεταξύ του Τζάκσον και της διοίκησης εξελίσσονται σε ανεμοστρόβιλο. Ο κόουτς έχει τους παίκτες με το μέρος του, όμως η απόλυσή του ανακοινώνεται στις 6 Μαΐου του 2014. Ο Μάγιερς και οι ιδιοκτήτες πίστευαν πως χρειαζόταν να προσλάβουν έναν άλλον προπονητή για να οδηγήσει το Γκόλντεν Στέιτ στη δόξα. Πολλοί περιμένουν κάποιον έμπειρο αντικαταστάτη και ξαφνιάζονται όταν ακούν το όνομα του Στιβ Κερ.
Ο Κερ ανέλυε παιχνίδια για το ΤΝΤ και, όπως ο Μαρκ Τζάκσον, δεν είχε καθίσει στον πάγκο κάποιας ομάδας, παρά μόνο στο front office του Φίνιξ για τέσσερα χρόνια. Παρ΄ όλα αυτά οι Γουόριορς τον ανακοινώνουν ως πρώτο προπονητή στις 14 Μαΐου. Είχε προηγηθεί ένα μικρό θρίλερ, καθώς ο Κερ είχε συμφωνήσει προφορικά με τον Φιλ Τζάκσον προκειμένου να αναλάμβανε τους Νικς. Ο Κερ εξέτασε προσεκτικά το ρόστερ των Γουόριορς, αντιλήφθηκε ότι υπάρχει άμεση δυνατότητα πρωταθλητισμού και έτσι γύρισε την πλάτη στην Νέα Υόρκη, ζητώντας συγγνώμη από τον μπασκετικό του μέντορα. “Ήταν μία από τις δυσκολότερες αποφάσεις της ζωής μου το να πω όχι στον Φιλ, στον οποίο χρωστάω τα πάντα”, είχε πει λίγο αργότερα.
Η διοίκηση της νέας του ομάδας δεν τον άφησε χωρίς βοήθεια, προσλαμβάνοντας ως ασίσταντς τον Άλβιν Τζέντρι, συνδιαμορφωτή του φουριόζικου επιθετικού στιλ του Ντ΄Άντονι, τον αμυντικό σπεσιαλίστα Ρον Άνταμς, αρχιτέκτονα της άμυνας του Σικάγο υπό τον Τομ Θίμποντο, όπως και τον πολλά υποσχόμενο Λιουκ Γουόλτον.
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Κερ ήταν να διορθώσει το περσινό λάθος του Τζάκσον. Επανέφερε στην βασική πεντάδα τον Χάρισον Μπαρνς, πείθοντας τον άλλοτε All-Star Ιγκουοντάλα να γίνει ο ηγέτης της δεύτερης πεντάδας. Μελετώντας τα βίντεο των παιχνιδιών, το προπονητικό τιμ δεν άργησε να διαπιστώσει πως η ομάδα δεν είχε οργανωτή με τον Κάρι εκτός παρκέ και αυτό ακριβώς θα καλούνταν να καλύψει ο Ίγκι.
Η δεύτερη σημαντική κίνηση προέκυψε κάπως τυχαία. Ο Ντέιβιντ Λι τραυματίστηκε στο τελευταίο ματς της προετοιμασίας και αυτό έδωσε τη δυνατότητα στον Ντρέιμοντ Γκριν να πάρει θέση βασικού πάουερ φόργουορντ. Έκτοτε τα πάντα έκαναν κλικ. Η πεντάδα Κάρι, Τόμπσον, Μπαρνς, Γκριν και Μπόγκουτ έπαιζε σαν μια γροθιά, ο Ιγκουοντάλα μαζί με τον νεοφερμένο Σον Λίβινγκστον καθοδηγούσαν με μαεστρία τους υπόλοιπους αναπληρωματικούς, και μέχρι να γίνει καλά ο Λι, στα μέσα Δεκεμβρίου, οι Γουόριορς ήταν ήδη στο καταπληκτικό 22-3.
Κάπως έτσι κύλησε ολόκληρη η κανονική σεζόν. Το Γκόλντεν Στέιτ έτρεχε, αμυνόταν, σούταρε. Έχασαν μόνο δύο εντός έδρας παιχνίδια και τέλειωσαν με ένα από τα καλύτερα ρεκόρ που έχουν σημειωθεί ποτέ στην ιστορία, στο 67-15, διαθέτοντας και την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Τα υπόλοιπα, ως την κατάκτηση απέναντι στο Κλίβελαντ, είναι πολύ πρόσφατα για να τα ξαναθυμηθούμε.
Πάντως τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν μια εντελώς διαφορετική τροπή, αν ο Μάγιερς είχε συμφωνήσει το περασμένο καλοκαίρι με τη Μινεσότα για τον Κέβιν Λοβ. Οι δύο πλευρές ενεπλάκησαν σε μακρόχρονες συζητήσεις για μια πιθανή ανταλλαγή, όμως το πράγμα κολλούσε στην άρνηση των Γουόριορς να παραχωρήσουν τον Κλέι Τόμπσον. Κάποια στιγμή το front office της ομάδας φάνηκε να ενδίδει, όμως ο Κερ επενέβη αποφασιστικά για να εξασφαλίσει ότι οι Splash Bros. θα παρέμεναν αδιάσπαστοι.
Η ιστορία θα έδειχνε αν επρόκειτο για μια κίνηση γενναίας βλακείας ή ιδιοφυΐας. Σήμερα όλοι ξέρουμε την απάντηση. Το ίδιο και ο χαμογελαστός Κερ, με το έκτο προσωπικό του δαχτυλίδι πρωταθλητή στο χέρι.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.