Η Louisa Clark (Emilia Clarke) είναι μια συμβιβασμένη 26χρονη, που βοηθάει οικονομικά την οικογένειά της, δουλεύοντας αλλά και παραμελώντας τις δικές της συναισθηματικές ανάγκες. Όταν μένει άνεργη, και χρειάζεται μία άμεση δουλειά με καλές αποδοχές, αναλαμβάνει τη φροντίδα του Will Traynor (Sam Claflin), ενός γοητευτικού πρώην τραπεζίτη, που μετά από ατύχημα καθηλώθηκε μόνιμα σε αναπηρικό αμαξίδιο. Και με τον καιρό αντιλαμβάνεται ότι ο λόγος που έχει προσληφθεί είναι για να κρατήσει συντροφιά στον απαισιόδοξα κυνικό Will και να του θυμίσει την όμορφη πλευρά της ζωής.
Η ταινία, που παρουσιάζεται ευθέως ως καθαρά ρομαντική, πραγματεύεται ένα θέμα που από πολλούς θεωρήθηκε παρακινδυνευμένο: το κατά πόσον είναι καλύτερο να ζήσει ένα ΑΜΕΑ με τις όποιες δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει ή να πεθάνει «ανακουφίζοντας» τον πόνο που βασανίζει το ίδιο το άτομο αλλά και όσους το αγαπούν. Ακτιβιστές και διαδηλωτές κατέκριναν την εστίαση της ταινίας στη μιζέρια που προκαλεί η σωματική αναπηρία στους πάσχοντες και στις οικογένειές τους και την κατηγόρησαν ότι προωθεί την ευθανασία ως μοναδικό τρόπο να «ζήσουν καλύτερα» οι υπόλοιποι.
Επίσης, κάτι που συζητήθηκε αρκετά σχετικά με την προσαρμογή του σεναρίου ήταν η παράλειψη ενός σημαντικού συμβάντος που (στο ομότιτλο βιβλίο) επηρεάζει σημαντικά τη συμπεριφορά της πρωταγωνίστριας και τον τρόπο που λειτουργεί η αυτοπεποίθησή της: τη σεξουαλική επίθεση που είχε δεχτεί στο παρελθόν της. Οι δημιουργοί της ταινίας θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο συμβάν δεν «κόλλαγε» σε κανένα σημείο αφηγηματικά και έτσι το πετσόκοψαν, μαζί με το μοναδικό –ίσως- στοιχείο που θα μπορούσαν να μας δώσουν σχετικά με την ψυχολογία της ηρωίδας.
Και στο ίδιο πνεύμα διαλογής μόνο της «εύπεπτης» ύλης, όλοι οι χαρακτήρες παρουσιάζονται μονόπλευρα και εξερευνώνται μόνο ως προς τη βασική σεναριακή τους ιδιότητα (π.χ. δυστυχισμένος τετραπληγικός, καλοπροαίρετη/αδέξια νέα, ανήσυχοι γονείς, εγωπαθής σύντροφος) και έτσι ποτέ δε φαίνεται να αποκτούν κάποιο βάθος.
Είναι άραγε τόσο περιορισμένης συναισθηματικής ανταπόκρισης το κοινό το οποίο στοχεύει να συγκινήσει το «Πριν Έρθεις Εσύ» (‘Me Before You’);
Αν όχι, ας δει καλύτερα: Οι Άθικτοι (Les Intouchables)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.