Τι συμβαίνει άραγε όταν οι νότες αποκτούν ήχο και όταν ο ήχος γίνεται αέρας και ο αέρας γίνεται συναίσθημα και το συναίσθημα λόγος και πώς μπορεί ο λόγος να αγγίξει την ψυχή. Πώς τα μάτια γίνονται υγρά και οι μνήμες ξυπνούν έτσι αβίαστα. Η μουσική δεν είναι απλά διασκέδαση, ήχος, είναι πολλά περισσότερα, είναι ιστορίες ντυμένες με νότες και μελωδίες, είναι το σήμερα το χθες και το αύριο, είναι δύο γυναίκες που ενώνουν την φωνή τους μπροστά στους θεατές.
Συναντήσαμε την Ίριδα Δασκαλοπούλου και τη Στεφανία Φιλιάδη που μετά από πολλά χρόνια συνύπαρξης στο θεατρικό σανίδι αποφάσισαν να πιάσουν τα μικρόφωνα και μαζί δημιούργησαν κάτι πολύ ξεχωριστό. Μια μουσική ένωση φωνής και συναισθήματος. “Όταν οι ηθοποιοί τραγουδούν”, λοιπόν, η μουσική ταξιδεύει στο χρόνο.
Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας και πώς πήρατε την απόφαση να βουτήξετε στη μουσική;
Με τη Στεφανία γνωριστήκαμε στη δραματική σχολή πριν περίπου 150 χρόνια (!!!) Από την πρώτη στιγμή ταίριαξαν οι χημείες μας, τόσο πάνω στη σκηνή, όσο και πέρα απ’ αυτή. Θυμάμαι τη μέρα που συζητούσαμε τα τραγούδια που θα δώσουμε στις εισαγωγικές εξετάσεις του ΥΠΠΟ και μου είπε: “εγώ θα πω το Αχ χελιδόνι μου”. Σκέφτηκα τότε ότι δεν είναι δυνατόν αυτό το κοριτσάκι να μπορεί να πει αυτό το φοβερό κομμάτι. Όταν ξεκίνησε να τραγουδάει μείναμε όλοι με το στόμα ανοιχτό. Πολλά χρόνια αργότερα και έχοντας πάντα το όνειρο της μουσικής παράστασης τής πρότεινα να το κάνουμε μαζί. Η συνεργασία αυτή μετράει πλέον δύο χρόνια.
Τι θα δούμε “Όταν οι ηθοποιοί τραγουδούν”; Πείτε μας λίγα λόγια.
Η παράσταση “Όταν οι ηθοποιοί τραγουδούν” είναι ακριβώς αυτό που υπόσχεται ο τίτλος της. Είναι μια καθαρά μουσική παράσταση, χωρίς πρόζα, όπου ο στόχος είναι να αντιμετωπίζουμε με θεατρική προσέγγιση κάθε τραγούδι που πέφτει στα χέρια μας. Επιλέγουμε τραγούδια με βάση αυτά που αγαπάμε, αυτά που νιώθουμε στην εκάστοτε περίοδο και προσπαθούμε πάντα να βάλουμε την πινελιά των ηθοποιών στο κάθε κομμάτι. Καμία στιγμή δε λείπει το δράμα ή η κωμωδία σαν έννοιες από τα τραγούδια που ερμηνεύουμε.
Ποιο τραγούδι που ερμηνεύεται οι δυο σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Ο πιανίστας που πρώτος μας εμπιστεύθηκε, ο Βασίλης Πανταζόπουλος, έφτιαξε για μας μια υπέροχη συρραφή των κομματιών του Σταμάτη Κραουνάκη: “Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ” και “Ανθρώπων έργα”. Το υπέροχο σ’ αυτό είναι ότι από την πρώτη πρόβα και χωρίς να κοιτάξουμε ποτέ η μία την άλλη ξεκινούσαμε και τελειώναμε μαζί την ίδια στιγμή, σαν να είμαστε ένα σώμα. Αυτή η στιγμή, νομίζω δείχνει την απόλυτη χημεία μας επί σκηνής.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια “Όταν οι ηθοποιοί τραγουδούν”;
Το τέλος του 2021 μας βρίσκει σε πυρετώδεις προετοιμασίες με τον νέο μας πιανίστα και πολύ αγαπημένο άνθρωπο, τον Διαμαντή Καλαφατιάδη, να ετοιμάζουμε νέο πρόγραμμα με πολλές εκπλήξεις. Από τη νέα χρονιά θα παρουσιάσουμε το νέο μας πρόγραμμα που έχει έναν άλλο αέρα και μια ιδιαίτερη ματιά πάνω στη μουσική που αγαπάμε. Το πρόγραμμα που θα παιχτεί στο Μουσικό Κουτί, που μας φιλοξενεί αυτή την Παρασκευή, θα είναι η τελευταία φορά που θα ακουστεί. Θα αποχαιρετήσουμε κάθε τραγούδι με μεγάλη συγκίνηση και θα είμαστε πια έτοιμες να ανοίξουμε στον κόσμο την καινούργια μας δουλειά, την οποία ελπίζουμε να αγκαλιάσει με την ίδια θέρμη.
Τι είναι για εσάς ένας στίχος, μια μελωδία και πώς μετουσιώνεται σε συναίσθημα;
Εμένα προσωπικά ένας στίχος ή μια μελωδία μπορεί να με ανατριχιάσει, όπως τον κάθε άνθρωπο, άλλωστε η μουσική είναι η πιο καθολική και προσβάσιμη τέχνη. Η μουσική υπάρχει παντού γύρω μας. Θεωρώ πως στις περιπτώσεις που κουμπώνουν σωστά ένας στίχος με μια μελωδία έχεις κάτι πέρα από το ανθρώπινο.
Τότε σου γρατζουνάει τις αναμνήσεις, φωτίζει τις επιθυμίες σου, σου θυμίζει τα όνειρά σου και τα λάθη σου, μπορεί να σε κάνει να βγεις για λίγο από το κορμί σου, να ταξιδέψεις στο χρόνο.
Η καλή μουσική είναι μαγεία!
Υπάρχουν κοινά ανάμεσα στη μουσική και το θέατρο;
Όλες οι τέχνες δανείζονται στοιχεία η μια από την άλλη. Οι συγκεκριμένες αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοπεριέχονται. Ο σκοπός τους είναι να σου πουν μια ιστορία, να σε κάνουν να νιώσεις, να σκεφτείς, να προβληματιστείς και στο τέλος να περάσεις καλά. Η τέχνη είναι προβολή της ζωής και αφορμή για εξέλιξη.
Ο καλλιτεχνικός χώρος έχει πληγεί περισσότερο από όλους τους κλάδους στην εποχή του κορονοϊού, για ποιο λόγο πιστεύετε ότι συνέβη αυτό;
Νομίζω πως ο λόγος δυστυχώς είναι ξεκάθαρος. Η τέχνη σε μια κοινωνία, κυρίως τις περιόδους που νοσεί και βρίσκεται σε σήψη είναι ανάσα, σου ανοίγει το μυαλό και την καρδιά. Η τέχνη λοιπόν είναι επικίνδυνη για τη μορφή κοινωνίας που θέλουν να υπάρχει. Δε συμφέρει να σκέφτεσαι, να νιώθεις κάτι πέρα από φόβο, βολεύει να νιώθεις “ασφαλής” από κάθε άποψη.
Συν τοις άλλοις οι καλλιτέχνες είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και “χομπίστες”, παρ’ όλα αυτά όπως έχουν υποχρεώσεις, έχουν και δικαιώματα και η πολιτεία πρέπει να μην κάνει πια τα στραβά μάτια. Ελπίζω να πάρει άλλη κατεύθυνση σιγά σιγά αυτή η κατάσταση γιατί μια κοινωνία που δε θεωρεί τις τέχνες είδος πρώτης ανάγκης, θα το βρει μπροστά της.
Ταυτότητα παράστασης
“Όταν οι ηθοποιοί τραγουδούν”
Τραγουδούν: Ίριδα Δασκαλόπουλου
Στεφανία Φιλιαδη
Στο πιάνο 🎹: Διαμαντής Καλαφατιάδης
Παρασκευή 17/12/2021
Μουσικό κουτί
Κωνσταντινουπόλεως 70, Αθήνα
Τηλ. Κρατήσεων: 6978390621
Είσοδος: 5€
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.