Στις τελευταίες για φέτος μουσικές μας προτάσεις κλείνουμε δυναμικά. Ο τραγουδιστής των Schooldrivers Kay Darens, γράφει τον επίλογο στο μουσικό αλισβερίσι που ξεκίνησε τον Μάρτη με τον Αντώνη Μπακαούκα. Ακολούθησαν από τότε πολλοί καλλιτέχνες, από διαφορετικές μουσικές σκηνές, οι οποίοι μοιράστηκαν μαζί μας ιστορίες για τα τραγούδια τους και μελωδίες που τους σημάδεψαν. Από την πλευρά μας, κάθε βδομάδα, όπως τον παλιό καλό καιρό όταν οι παρέες μοιράζονταν δίσκους, όταν υπήρχαν ραδιόφωνα χωρίς playlists και οι ακροατές με τους παραγωγούς είχαν σχέσεις αδελφικών φίλων, παρουσιάζαμε τα δικά μας “κολλήματα” κι εσείς ανταποδίδατε. Παράλληλα διαλέγαμε κάτι από τις νέες κυκλοφορίες, επιχειρώντας να καλύψουμε όλες τις διαθέσεις κι όλα τα γούστα. Από τη νέα χρονιά θα επεκταθούμε σε δισκοπωλεία και μουσικές γωνιές που αξίζει να επισκεφθείτε. Μια συλλογή βινυλίων της jazz ή ένα cd από τα Ξύλινα Σπαθιά που δεν κυκλοφορεί πια ν’ αποτελέσουν την αφορμή.
Σήμερα, λίγες ώρες πριν μας αφήσει χρόνους το 2013 θα περιπλανηθούμε στα λημέρια της αμερικανικής ροκ. Ακούμε Imagine Dragons, μία από τις μπάντες που ξεχώρισαν φέτος, Νico Vega επίσης μπάντα που δεν έχει κλείσει δεκαετία κι έχει πολλά να προσφέρει ακόμα και φυσικά τους Schooldrivers.
Music Stories…
Kay Darens: “Είμαι από τους ανθρώπους εκείνους που τους αρέσει να καταπιάνονται με κάθε λεπτομέρεια στη φάση της δημιουργίας. Ένα τραγούδι περιγράφεται δομικά από τη σύνθεση, το στίχο, την ενορχήστρωση, τον ήχο, τις εικόνες που σου δημιουργεί. Η αφορμή για την έμπνευση είναι αυτό που δημιουργείται μπροστά στα μάτια σου όταν σταματάς και παρατηρείς. Μια τέτοια έμπνευση ήταν και το OL JOHNNY από το άλμπουμ μας THERONATION το οποίο κυκλοφορεί επίσημα από τις 10/01/2014 παγκοσμίως μέσω της Modern Mental Rebels.
O Ol Johnny με συνάντησε σε ένα σταθμό του τραίνου στο Ρόττερνταμ μια χειμωνιάτικη νύχτα. Ένας αδύνατος γενειοφόρος γεράκος, χαρακωμένος από τα χρόνια με τα ρούχα και το παραστατικό του σε καμία περίπτωση να μην εκδηλώνουν την ηλικία του. Φορούσε τζιν μπουφάν, εφαρμοστό μαύρο παντελόνι που σίγουρα θα φορούσε και στα 80’s, ένα κόκκινο μαντήλι κάτω από το γόνατο, μαύρες μπότες Βέρμαχτ και παρόλο που φαινόταν να έχει πατήσει τα 80 προχωρούσε με ακουστικά στο κεφάλι και χτυπιόταν μόνος του.
Δεν συγκρατήθηκα και πήρα την αφορμή να προσφερθώ να τον κεράσω ένα καφέ και να ρωτήσω πως τα καταφέρνει και είναι τόσο Rockstar στην ηλικία του.
Η συζήτηση με τον Johnny, όπως ήταν το όνομά του, αποδείχτηκε θησαυρός. Μιλούσα με έναν πραγματικό rockstar του παρελθόντος ο οποίος είχε τόσα πολλά να μοιραστεί για το πάθος του – τη μουσική (και τις γυναίκες) που ήταν ξεκάθαρο τι ήταν αυτό που τον κρατούσε τόσο ζωντανό.
Μια φράση που είπε μου καρφώθηκε στο μυαλό και ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα για να γράψω τους στίχους του Ol Johnny…
…Revolution is female… you are never the man you could be if you don’t kill yourself first.
Και από ό,τι φαίνεται μια φωτιά υπήρξε η αφορμή για να οδηγηθεί και εκείνος στην αφύπνιση. Μια φωτιά που έκαψε σχεδόν το σύνολο της μνήμης του μέχρι τα 30 του χρόνια και κάπου εκεί αποφάσισε να σταματήσει το χρόνο και να αρχίσει από την αρχή. Ο άνθρωπος που έβλεπα δεν ήταν 80 ήταν ακόμα 30.
Πριν χωρίσουμε του ζήτησα να μου πει το πλήρες όνομά του αλλά αρνήθηκε προσθέτοντας “από καλλιτέχνη προς καλλιτέχνη” ότι αυτό θα ήταν spoiler για την όποια έμπνευση. Πέρασαν κάποια χρόνια αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο John Mayall με συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Eric Clapton, ο Don Sugarcane Harris. Καθόλου τυχαίος όπως και το κομμάτι που γράφτηκε με αφορμή εκείνη την εμπνευσμένη συζήτηση, αποτέλεσμα της ανάγκης μου για παρατήρηση.
O Kay ακούει στο repeat…
Ένα τραγούδι που πάντα επιστρέφω σε αυτό λόγω αγάπης στο συγκρότημα αλλά και για το μήνυμα που φέρει είναι το The Kids Aren’t Allright από Offspring.
“Chances thrown shattered dreams, longing for what we used to be…” είναι ένας στίχος που λειτουργεί ως τη δική μου αφύπνιση. Κάθε φορά που η καθημερινότητα και η ρουτίνα μου καταβροχθίζει τη ζωή γυρίζω σε αυτό το κομμάτι για να πετάξω στην άκρη ό,τι θεωρώ σημαντικό και απλά να ζήσω χωρίς φραγμούς.
Δεν αξίζει να σκοτώνουμε τη ζωή μας με τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Καμία οικονομική κρίση και κανένας λόγος δεν πρέπει να στέκεται εμπόδιο σε αυτά που θέλουμε να κάνουμε και αυτή αν θέλετε είναι και η συμβουλή μου σε κάποιον νεότερο, αν μου το επιτρέπει η όποια εμπειρία έχω αποκομίσει.
“We ain’t going down like this – come on now…” – Beast, Nico Vega
Εμείς ακούμε στο repeat…
Το Radioactive από τους Imagine Dragons. Είναι το διαμαντάκι που έχει ξεχωρίσει από ένα συνολικά καλό άλμπουμ. Το Night Visions αποτελεί το πρώτο δείγμα γραφής των Imagine Dragons, που κατάφεραν ν’ ακουστούν παγκοσμίως και μένει να δούμε αν θα καταφέρουν να συνεχίσουν ανάλογα. Ο frontman της μπάντας Dan Reynolds, χαρακτήρισε το κομμάτι στο MTV φύσει αισιόδοξο «Είναι σαν να ξυπνάς μια μέρα και ν’ αποφασίζεις ότι θα κάνεις κάτι καινούριο, να δεις τη ζωή σου με “φρέσκια” ματιά. Πολύς κόσμος το ακούει “σκοτεινό”, αλλά νομίζω ότι είναι τραγούδι χειραφέτησης». Oι Ιmagine Dragons είναι μια alternative rock μπάντα, που μαστορεύει καλά παλιά στοιχεία του είδους με την ηλεκτρονική μουσική. Αν σας αρέσει το Radioactive, σίγουρα θα σας αρέσουν κι άλλα τραγούδια που κυκλοφόρησαν φέτος όπως το Ordinary Love των U2.
Νέα κυκλοφορία…
Από τους Arctic Monkeys. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το You ‘re so dark, b – side κομμάτι του τελευταίου τους single One For The Road, που αγαπήθηκε πολύ. Θυμίζει κάτι από Arabella, στην αρχή, ωστόσο εξελίσσεται διαφορετικά. Ελαφρώς μελαγχολικό και σκοτεινό, όπως άλλωστε μας προδιαθέτει κι ο τίτλος του.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.