Ανάμεσα στις φωνές των υπαλλήλων που διαμαρτύρονται για τη διαθεσιμότητα, των αγανακτισμένων οδηγών που κολλάνε στο μποτιλιάρισμα και βρίζουν, του κουλουρά που έχει στήσει καρτέρι για κάποιο πελάτη έξω από το μετρό, στα Προπύλαια, η φωνή της ξεχώριζε. “Εδώ το περιοδικό Σχεδία. Εδώ το περιοδικό του δρόμου. Μόνο 3 ευρώ, θα μας αγοράσετε;”. Η κόκκινη στολή της, η χρωματιστή ομπρέλα για να προστατεύεται όσο μπορεί απ’ τη βροχή και το χαμόγελο έδιναν χρώμα στον πεζόδρομο εκείνη τη βροχερή Πέμπτη. Σε έκανε να αισθάνεσαι οικεία σε μια πόλη που μας κάνει να νιώθουμε ξένοι.
Η Βάσω Μπαφατάκη, είναι μία από τις πωλήτριες της Σχεδίας. Της πρωτοβουλίας που γεννήθηκε ως απάντηση στις ανάγκες που γέννησε η κρίση. Άποροι, άστεγοι, άνθρωποι με πενιχρό έως και μηδενικό εισόδημα έχουν καταφέρει μέσα σε λίγους μήνες να κάνουν το περιοδικό ένα από τα πλέον αγαπητά έντυπα.
“Ντρεπόμουν στην αρχή. Ένιωθα ότι φορώντας τη στολή με βλέπουν υποτιμητικά ή ότι θα με περνούν για τίποτα άλλο”, μου λέει η κ. Μπαφατάκη, 47 ετών και μητέρα δύο παιδιών με άντρα κατάκοιτο και μ’ ακουμπά σαν να με ξέρει χρόνια. Η τόλμη της, η ικανότητα να έρχεται κοντά με τους ανθρώπους χωρίς να τους κάνει να αισθάνονται άβολα, ήταν κι ο λόγος που κατάφερε να σταθεί στα πόδια της παρά τις δυσκολίες. “Περπατούσα την Πανόρμου. Βλέπω ένα παιδί που πουλούσε περιοδικά, του λέω μπορώ να το κάνω κι εγώ; Αμέ μου λέει, πως δεν μπορείς;”
Πήγανε μαζί στα γραφεία κι από τον Μάιο είναι πωλήτρια. Η διαδικασία είναι απλή. “Στην αρχή παίρνεις 10 αντίτυπα δωρεάν. Όταν τα πουλήσεις, από τα χρήματα που έχεις παίρνεις κι άλλα με 1.50 ευρώ και τα πουλάς 3, κρατώντας τη διαφορά”. Μια «Σχεδία» σωτηρίας, τη στιγμή που η ζωή της κατέρρεε. “Παλιά ήμουν βοηθός σε κουζίνα. Είχα φτάσει να παίρνω 1.800 και 2.000 ευρώ”. Όπως εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα, έμεινε άνεργη. Όμως το χειρότερο ήταν το ατύχημα που άφησε το σύζυγό της ανάπηρο, πρώην ιδιοκτήτη συνεργείου, άρα και την οικογένεια με μηδενικό εισόδημα. Τα δύο της παιδιά, επίσης άνεργα, παρότι με πτυχία και σπουδές…
Οι ανάγκες μεγάλωναν μέρα με την ημέρα. Απλήρωτα νοίκια και λογαριασμοί, μεγάλα έξοδα για την περίθαλψη του άντρα της. “Θα γυρνούσα στην Άρτα, αλλά το σπίτι είναι μικρό κι είμαστε 13 παιδιά. Η οικογένειά μας βοηθά όσο μπορεί. Μας στέλνουν κάποια λαχανικά, προσπαθούν οι άνθρωποι να μας στηρίξουν, αλλά δεν γίνεται περισσότερο”. Τα χρήματα που βγαίνουν δεν είναι πολλά, όμως τη βοηθούν για “το ψωμί στο τραπέζι μας”. Τα χρωστούμενα νοίκια επίσης τα ‘χει περιορίσει “έχουμε ένα μόνο πλέον”.
Η καθημερινότητά της έχει μπόλικα δρομολόγια. Κάθε μέρα, παίρνει το μετρό από τη Δουκίσσης Πλακεντίας, κατεβαίνει στο κέντρο και ξεκινά τη βάρδια για να φύγει αρκετές ώρες αργότερα. Ο κόσμος αντιμετωπίζει τους πωλητές της Σχεδίας λιγότερο επιφυλακτικά όσο περνά ο καιρός. “Παλιά κάποιοι μας μπέρδευαν με Ιεχωβάδες”, μου λέει γελώντας και με προλαβαίνει. “Τώρα αγοράζουν. Πολλοί μας αναζητούν, ψάχνουν νέα τεύχη, ρωτάνε συνέχεια πώς πάμε”. Κι αυτό της δίνει μεγάλη δύναμη. “Μ’ αρέσει που το κάνω πια”.
Σίγουρα, ονειρεύεται τη ζωή της με λιγότερα ζόρια. Τουλάχιστον όμως τώρα, το χαμόγελο κι η ελπίδα έχουν επιστρέψει κι εκείνη σχεδιάζει τη ζωή της από την αρχή.
Πωλητής στη «Σχεδία» μπορεί να γίνει όποιος ή όποια:
*Είναι άστεγος ή διαμένει σε κατάλυμα επείγουσας, προσωρινής φιλοξενίας ή σε επισφαλή κατοικία.
*Απειλείται με έξωση από την οικία που διαμένει.
*Είναι άνεργος ή έχει εισόδημα χαμηλότερο του κατώτατου μισθού.
*Ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
*Είναι άνω των 18 χρόνων.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο shedia.gr
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.