*Ιστορίες καθημερινού στρατιωτικού σουρεαλισμού από τον Βαγγέλη Γέττο. Ακολουθήστε τη σειρά των χιουμοριστικών διηγημάτων που δημοσιεύονται εβδομαδιαία στο 3point magazine.
Πράξη 1
Μεσημέρι Σαββάτου –όχι ότι έχει σημασία η μέρα- στο θάλαμο. Ανέλπιστα χαρούμενοι καθώς έχουμε πληροφορηθεί ότι χάρη στη βροχή που συνεχίζεται «είμαστε ελεύθεροι», εντός στρατοπέδου, μεταξύ 13.30-18.00. Κάποιοι εξ ημών, κατευθύνονται οδοιπορικώς –έτσι ονομάζεται η πεζή μετάβαση- στο ΚΨΜ και στους αυτόματους πωλητές ηφαιστειογενούς μάγματος αποσταγμένης καφεΐνης ενώ άλλοι κοιμούνται στα σαλέ των διμοιριών. Ορκισμένος μέχρι άκρης της ουράς του σκυλάς ενεργοποιεί τρανζιστοράκι του ψαρά γεμίζοντας τον θάλαμο με μουσική τζιχάντ. Κάποιος ενοχλείται. Το ντόπερμαν του απαντά πληρωμένα ότι το ατομικό δικαίωμα της ψυχαγωγίας και το ατομικό δικαίωμα της ανάπαυσης τελούν σε σχέση ισοτιμίας (αυτό, τέλος πάντων, εννοούσε με την φράση «τράβα και γαμήσου. Εσύ γουστάρεις να κοιμηθείς, εγώ γουστάρω ν’ ακούσω Άντζελα»). Μάλιστα, ο σεκλέτης προχωρά ακόμα περισσότερο στα αχαρτογράφητα ύδατα της φιλοσοφικής παραδοξολογίας και προβάλλει το κρυστάλλινο επιχείρημα ότι και ο διαμαρτυρόμενος ενοχλεί καθώς «τα γαμωβράδια ροχαλίζει σαν πούστης» και έτσι διακόπτει βιαίως τον ύπνο των υπολοίπων («μας γαμάς την ντάγκλα», στο πρωτότυπο). «Ναι αλλά το δικό μου ροχαλητό δεν παίρνει μπαταρίες», καταλήγει αποστομωτικά ο διαμαρτυρόμενος.
Πράξη 2
Το «Γυναίκες» του Μπουκόφσκι περιφέρεται στα κρεβάτια της στέρησης, τις τελευταίες μέρες. Ωστόσο η λογοτεχνική υβρεολογία εδώ έχει αληθινούς οπαδούς. Όχι κουλτουριάρηδες που ψάχνουν στην πορνό πρόζα κάτι εξωτικό. Εδώ, ο Μπουκόφσκι έχει οπαδούς που ξέρουν ακριβώς τι ψάχνουν. Στους θαλάμους των ευνουχισμένων φυλάκων, στους κλιβάνους της ξιφολόγχης, η μικροαστική γλωσσική ευπρέπεια ηττάται για πρώτη φορά καθοριστικά: αληθινά. Εδώ κανείς πια δεν θα ξαναπεί «μπορντέλο». Μπουρδέλο λέγεται, κατάλαβες; Οι κονσομασιόν εξέπεσαν στην προτέρα κατάσταση: κωλομπαρετζούδες λέγονται, κατάλαβες φίλε; Εδώ, εδώ μέσα, το περιθώριο γίνεται επικράτεια. Στο δικό μας μέρος, επιτέλους, τα σύκα-σύκα. Τσαρλς, αγαπημένε, εδώ επιτέλους και για πρώτη φορά, σε διαβάζουμε.
Πράξη 3
Καλοκαιρινή, απογευματινή βάρδια θαλαμοφύλακα. Παλιός πια και ευνοούμενος από το πρόγραμμα των υπηρεσιών. Διαβάζω με πάθος την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Καζαντζάκη. Αν και ο θάλαμος είναι άδειος γιατί οι μισοί στρατιώτες είναι εξοδούχοι και οι άλλοι μισοί στο ΚΨΜ, δεν αμελώ να πάρω μέτρα προφύλαξης. Έχω ζητήσει από 5 νέους που χαζολογάνε καπνίζοντας στο παγκάκι ακριβώς έξω από το θάλαμο, σε περίπτωση εφόδου κάποιου βαθμοφόρο, να τιναχτούν και να χτυπήσουν έγκαιρα και δυνατά προσοχή ώστε να κρύψω τον αφορισμένο μου φίλο. Ένας λοχίας τον οποίο, σε όλη του τη ζωή, ο μόνος που τον έχει χαιρετίσει είναι ο ασφαλιστής του, πλησιάζει απ’ έξω, για να μπει στην τουαλέτα του θαλάμου τον οποίο κανονικά επιτηρώ. Ο λοχίας γίνεται δεκτός με πέντε μανιασμένες προσοχές και αντίστοιχου σθένους χαιρετισμούς και, ικανοποιημένος, αποκαλύπτει στους πειθαρχημένους νέους στρατιώτες μία οδοντοστοιχία Κρο Μανιόν. Τελικά αλλάζει γνώμη και απομακρύνεται από την είσοδο του θαλάμου. Ο Καζαντζάκης βγαίνει από το χιτώνιό μου κάθυδρος. Τώρα πια, είναι σίγουρο, δεν ελπίζει τίποτα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.