*Ιστορίες καθημερινού στρατιωτικού σουρεαλισμού από τον Βαγγέλη Γέττο. Ακολουθήστε τη σειρά των χιουμοριστικών διηγημάτων που δημοσιεύονται εβδομαδιαία στο 3point magazine.
Έχω σταλεί με άλλους οκτώ στρατιώτες να περάσουμε τη νύχτα φυλάσσοντας ένα φυλάκιο, κάποια χιλιόμετρα μακριά από τη βάση μας στη Λευκωσία, παράλληλα πάντα στην Πράσινη Γραμμή, η μόνη που ποτέ δεν αποχωριζόμαστε.
Ορίζομαι σκοπός 03.00-06.00, μαζί με έναν λιγομίλητο παλιννοστούντα δεύτερης γενιάς από τη Ρωσία, έντονα θρησκευόμενο- αν κρίνω από την ντοστογεφσκική μέθεξή του κατά τη διάρκεια της καθημερινής βραδινής προσευχής- και κατά πάσα πιθανότητα παρθένο- αν κρίνω από την πλήρη αδιαφορία του ή την χαρακτηριστικά απότομη αλλαγή θέματος που επέβαλε σε όλους μας με έναν μοναδικά σιωπηρό τρόπο όταν η συζήτηση αφορούσε γυναίκες.
Μαζί λοιπόν με τον κοσμοκαλόγερό μου, τοποθετούμαστε σ’ ένα μικρό κτίσμα , σαν περίπτερο, μπροστά στην πύλη του αδιάφορου φυλακίου. Αφού η συζήτηση εξάντλησε γρήγορα κάθε περιθώριο και κάθε πρόσφορη θεματολογία, βυθίζομαι στην «Αναφορά στον Γκρέκο» και σχεδόν επιβάλλω στον συσκοπό μου να παίξει σκάκι εναντίον του εαυτού του, στον μικρό υπολογιστή που έχω μεταφέρει στη σκοπιά.
Ο Καζαντζάκης ανακατεύει μέσα στο κρανίο μου τη φευγάτη γραφή του με την αϋπνία και την εξάντλησή μου και κάνει το πρώτο δίωρο της σκοπιάς σχεδόν υπεριπτάμενο, θολό. Αιθεροβατώ, μισοξύπνιος, μισοκοιμισμένος, βουλιάζοντας στη σκόνη του φυλακίου και στο βουδιστικό ντελίριο των μεταφυσικών περιγραφών του Κρητικού ενώ ο διπλανός μου παίζει ακατάπαυστα ρωσικές παρτίδες.
Ο Μάρτιος έχει συντομεύσει τη νύχτα. Κατά τις 5.30 το πρωί, σηκώνω κουρασμένα τα μάτια μου από τις σελίδες και αντικρίζω αναπάντεχα τους πρώτους ιριδισμούς της ανατολής. Απέναντι ακριβώς από τη σκοπιά βλέπουμε τον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο που σαν ιερό τέρας δέχεται μιαν άσκοπη ζεστή φροντίδα.
Απέναντί μας οι επί του όρους ζωγραφισμένες σημαίες της Τουρκίας και της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείας Κύπρου» που σιγά-σιγά σχηματίζονται από το πρώτο πρωινό φως. Αργά και σταθερά, ο ουρανός αποσυντίθεται μέσα στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Μια πανσπερμία χρωμάτων κόντρα σε σύνορα, μπάρες, εφόδους και μια Γραμμή όπου στουκάρει με 200χλμ μεθυσμένη η λογική.
Ο ήλιος ζεσταίνει τις σημαίες τους όπως σε λίγο θα ξυπνήσει τους ανθρώπους μας. Ακόμα και αν τα πιόνια μένουν, είτε από φόβο είτε από συμφέρον πιστά στους βασιλιάδες τους, το φως ενός Ουρανού που δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα σε κανέναν Μακιαβέλι να τεμαχίσει σε κομμάτια ούτε τον ίδιο, ούτε τη γυναίκα του τη Γαία, σώζει έστω για λίγο, έστω για αυτά τα διάφανα και ουτοπικά ένστολα λεπτά την 9μηνη ψυχεδελική μας παρτίδα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.