Σκουριές Χαλκιδικής: Προ των πυλών μιας μεγάλης καταστροφής

Μια τεράστια οικολογική και όχι μόνο καταστροφή συντελείται τους τελευταίους μήνες στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Η Καναδική ΕLDORADO GOLD μαζί με την ΑΚΤΩΡ του κ.Μπόμπολα, έχουν βάλει μπρος την κατασκευή μεγάλου σε έκταση επιφανειακού μεταλλείου στην καρδιά ενός εκ των ομορφότερων δασών της περιοχής.

Οι ντόπιοι αντιδρούν. Αρνούνται να έρθουν αντιμέτωποι με το εκβιαστικό δίλημμα του να μείνουν σε έναν κατεστραμμένο τόπο, ή να μεταναστεύσουν και να αλλάξουν σελίδα.

Η κυβέρνηση απαντά με καταστολή. Οι μαρτυρίες συγκλονίζουν. Σε κάνουν να απορείς. Αστυνομικοί κυνηγούν με μανία τον κόσμο, τον χτυπούν, τον ψεκάζουν με χημικά, τον ειρωνεύονται, όταν ζητά να σταθούν στο πλευρό του.

“Είδα με τα μάτια μου αστυνομικό να σπάει τζάμι και να πετάει δακρυγόνο μέσα σε αυτοκίνητο. Όλο το εσωτερικό ήταν μαύρο από τους καπνούς, καπνοί έβγαιναν από τα κλειστά παράθυρα και οι μπάτσοι τράβηξαν έξω τον οδηγό και τον σάπισαν στο ξύλο. Όπως έμαθα, το ίδιο έκαναν και σε άλλα αυτοκίνητα. Ένας οδηγός που του πέταξαν δακρυγόνο μέσα στο αυτοκίνητο, έχασε τον έλεγχο και χτύπησε Ματατζή. Ο άνθρωπος αυτός είναι σήμερα κατηγορούμενος στο αυτόφωρο για ‘βαριά σωματική βλάβη’ του Ματατζή!”, λέει διαδηλωτής μετά από κινητοποίηση που είχε γίνει στις Σκουριές τον Οκτώβρη. Πρόκειται για ένα από τα πολλά περιστατικά λυσσαλέας βίας των ΜΑΤ σε βάρος διαδηλωτών.

Τελευταίες κινητοποιήσεις αυτές του Σαββάτου (24/11). Πάνω από 7.000 κόσμος συγκεντρώθηκε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να διαμαρτυρηθεί, αλλά και για να διεκδικήσει το δικαίωμα του να πίνει νερό, να αναπνέει καθαρό αέρα, να ζει ανθρώπινα. Την ίδια ώρα δεκάδες αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία της ELDORADO στην Αθήνα. Άφησαν ξύλα έξω από την είσοδο των κτιρίων. Κορμούς από τα χιλιάδες δέντρα που έχουν ήδη αρχίσει να κόβονται στις Σκουριές..

Τα σχέδια μιας μεγάλης επένδυσης
Στόχος της Ελληνικός Χρυσός (95% η Καναδική ELDORADO GOLD και 5% η ΑΚΤΩΡ) είναι η υλοποίηση μιας γιγαντιαίας επένδυσης, που θα αποφέρει ανάλογα υψηλά κέρδη. Το πλάνο 25ετίας προβλέπει εξόρυξη τεράστιων ποσοτήτων μετάλλων που απέχουν παρασάγγας σε σχέση με αυτές που είχαν γίνει στο παρελθόν. Συνολικά 380 εκατομμύρια τόνοι υπολογίζεται ότι θα αφαιρεθούν, ενώ τα τελευταία 2.500 χρόνια έχουν εξορυχθεί μόλις 33 εκατομμύρια τόνοι!

Μέχρι πρότινος οι υπερασπιστές της κατασκευής του μεταλλείου επικαλούνταν το παράδειγμα της Φινλανδίας. Ταύτιζαν με… θείο δώρο τη δημιουργία του μεταλλείου, τάζοντας θέσεις εργασίας. Το δόλωμα προσέλκυσε αρκετούς επίδοξους μνηστήρες. Ευελπιστώντας πως θα… αποκατασταθούν, τάχθηκαν με το πλευρό των εταιρειών.

Παρόλα αυτά στις 4/11 η Φινλανδία μπήκε σε μία από τις μεγαλύτερες περιπέτειες στην ιστορία της. Το ορυχείο της Talivaara Mining Company θεωρείται υπεύθυνο για την μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή που έχει συμβεί ποτέ στη χώρα. Όπως φαίνεται ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες μπορεί να συμβεί το κακό. Ένα ρήγμα στη λίμνη αποβλήτων του ορυχείο αρκούσε για να διαρρεύσουν τεράστιες ποσότητες στο νερό με υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και ουρανίου.

“Μιλούν για την μεγαλύτερη καταστροφή που έγινε ποτέ”
Σε χώρες όπως η Ελλάδα, το κακό δεν θέλει πολύ για να γίνει. Έλλειψη οργάνωσης στα πάντα, συνεπάγεται μεγαλύτερες πιθανότητες λάθους. Γι’ αυτό τον λόγο κάθε χρόνο η μισή χώρα καίγεται, γι’ αυτό πανικοβαλλόμαστε με τον πρώτο χιονιά, γι’ αυτό οι πόλεις πλημμυρίζουν στην πρώτη καταιγίδα. Στη Φινλανδία, όμως η κατάσταση είναι διαφορετική. Τα πάντα δουλεύουν στην λογική ελβετικού ρολογιού. Με εξαιρετική ακρίβεια. Αυτός ήταν και ένας λόγος που τελικώς κάμφθηκαν οι αντιστάσεις που υπήρχαν για την κατασκευή των μεταλλείων. Η καταστροφή έμοιαζε αδύνατη. Όταν ήρθε, κανείς δεν είχε προβλέψει πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Ακριβώς επειδή κανείς δεν την περίμενε, αλλά και λόγω του ότι τα κέρδη έκρυψαν κάτω από το χαλί τις αντίθετες απόψεις που εκφράζονταν για τη δημιουργία των μεταλλείων.

Ο Τάσος Τσάμης, φοιτητής και μόνιμος κάτοικος Φινλανδίας, περιγράφει στο 3pointmagazine.gr, τον αντίκτυπο που είχε το γεγονός στην τοπική κοινωνία. “Η διαρροή ξεκίνησε στις 4/11. Στις 21 του μήνα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως η κατάσταση βρίσκεται υπό έλεγχο, αλλά στις 22/11 γνωστοποιήθηκε πως υπήρξε νέα διαρροή. Στα μέσα μιλούν για την μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στην ιστορία της χώρας. Ο κόσμος είναι ανήσυχος, διότι είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί και αν ισχύουν τα όσα λέγονται τότε πρόκειται να επηρεάσει άμεσα τη ζωή του”.

Τα ΜΜΕ της Φινλανδίας, έχουν συνεχή ενημέρωση για το ζήτημα. Φωτογραφίες που σοκάρουν, εκτενή ρεπορτάζ και σκληρή κριτική από αρκετά ΜΜΕ, συνθέτουν την εικόνα με τις αντιδράσεις του Τύπου. Πλέον εστιάζουν στην επόμενη μέρα. Στις τρομακτικές συνέπειες μιας καταστροφής δίχως προηγούμενο.

“Δηλητηρίασαν το πολυτιμότερο αγαθό της χώρας”
Η επιστολή του Jenki Härkönen, μέλους της Greenpeace Φινλανδίας αποτυπώνει με ακρίβεια τους λόγους που το όνειρο μιας φανταχτερής επένδυσης μετατράπηκε σε εφιάλτη….

«Στην αρχή, το ορυχείο Talvivaara ήταν σαν ένα όνειρο. Μία νέα αρχή. Μία πηγή απασχόλησης και περισσότερων εσόδων από φόρους για τη βόρεια Φινλανδία. Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός, όταν λειτούργησε το νέο ορυχείο στο Kainuu, περίπου 550 χιλιόμετρα από το Ελσίνκι. Ο Pekka Perä, ένας πρώην υπάλληλος της φινλανδικής εταιρίας εξόρυξης Outokumpu είχε αγοράσει την περιοχή από τον πρώην εργοδότη του για 1 ευρώ!

Η περιοχή είχε θεωρηθεί μη αποδοτική οικονομικά, αλλά ο Perä ήταν πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την “Αναγέννηση της εξόρυξης”. Είχε μια ολοκαίνουρια μέθοδο βιοδιύθισης που θα του επέτρεπε να εξάγει μικροσκοπικές συγκεντρώσεις υλών. Το όνειρο δεν κράτησε πολύ και η αφύπνιση ήταν σκληρή.

Το ορυχείο ξεκίνησε να λειτουργεί τον Οκτώβρη του 2008 και τα πρώτα προβλήματα εμφανίστηκαν το επόμενο καλοκαίρι. Οι τουριστικές επιχειρήσεις γύρω από το ορυχείο παραπονέθηκαν ότι το ορυχείο μύριζε σαν κλούβιο αυγό, απωθώντας τους πελάτες τους.

Καθώς η εταιρία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της παράξενης μυρωδιάς, άρχισαν να εμφανίζονται πολύ χειρότερα προβλήματα. Η δεξαμενή νερού που χρησιμοποιούσαν για τα απόβλητα άρχισε να έχει διαρροές για πρώτη φορά το 2008. Η επόμενη διαρροή εντοπίστηκε το 2010.

Οι λίμνες κοντά στο ορυχείο έγιναν αλμυρές. Επίσης, οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν κοντά στο ορυχείο έδειξαν ότι τα επίπεδα συγκέντρωσης καδμίου και νικελίου είχαν κατά πολύ ξεπεράσει τα επίσημα επίπεδα ασφαλείας. Και τον περασμένο Μάρτιο, ένας εργάτης που δεν φόρεσε προστατευτική μάσκα πέθανε εισπνέοντας υδρόθειο, την αιτία της μυρωδιάς “κλούβιου αυγού”.

Όλοι ήξεραν γι αυτό το περιστατικό, αλλά η επιβλέπουσα αρχή, το Κέντρο Οικονομικής Ανάπτυξης, Μεταφοράς και Περιβάλλοντος Kainuu δεν έκανε τίποτα στην ανεύθυνη μεταλλευτική εταιρία. Τώρα λένε ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι, γιατί δεν είχαν ούτε τα μέσα ούτε τις ικανότητες γι’ αυτό.

Τελικά, την Κυριακή (4/11/2012) η κατάσταση βγήκε εντελώς εκτός ελέγχου. Όλα τα απόβλητα του ορυχείου κατέληξαν σε μια τεράστια δεξαμενή αποβλήτων, όπου περιέχονται βαρέα μέταλλα, επικίνδυνα χημικά και ουράνιο. Ο πάτος αυτής της πισίνας ράγισε και το σοβαρότατα ρυπασμένο νερό άρχισε να διαρρέει κατά χιλιάδες κυβικά μέτρα ανά ώρα. Το όνειρο είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε απόλυτο εφιάλτη. Ακτιβιστές της Greenpeace πήραν δείγματα από το ρυπασμένο νερό. Το ίδιο έκανε και η Φινλανδική Αρχή Πυρηνικής Ασφάλειας και το Φινλανδικό Ινστιτούτο Περιβάλλοντος. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει ακόμα πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είναι επικίνδυνη.  Το ρυπασμένο νερό έχει ήδη πλημμυρίσει αρκετά χιλιόμετρα μέσα από ρέματα και ποτάμια. Οι γύρω όρμοι και οι λίμνες έχουν ρυπανθεί με τοξικό νικέλιο.

Οι όμορφες λίμνες και τα ποτάμια με γλυκά νερά είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχει η Φινλανδία. Κανείς δεν πίστευε ότι θα άφηναν κάποιον να τα δηλητηριάσει. Αλλά το έκαναν. Οι άνθρωποι στην περιοχή νιώθουν ανίσχυροι και φοβούνται το πόσιμο νερό. Πλέον είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε το ορυχείο και να κάνουμε τους υπεύθυνους να ανακοινώσουν πώς σκοπεύουν να εγγυηθούν ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί.

Και εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, δείτε το αυτό σαν μάθημα: να ανησυχείτε όποτε κάποιος λέει ότι μπορεί να βγάλει λεφτά εκμεταλλευόμενος τη φύση. Να είστε έτοιμοι να αγωνιστείτε. Βεβαιωθείτε ότι οι αρχές εκπληρώνουν τα αληθινά καθήκοντά τους και υπερασπίζονται το μέλλον μας. Αυτοί είναι συνήθως δύσκολοι αγώνες, αλλά είναι απαραίτητοι. Μόνο έτσι θα αποφύγετε τον εφιάλτη που ζούμε στην Talvivaara.»

Πολλές πτυχές της υπόθεσης μοιάζουν με δίδυμα αδερφάκια της αντίστοιχης “επένδυσης” που γίνεται στην Ελλάδα. Κανένα όφελος για τους πολίτες, έργο που ισοδυναμεί με την καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά στο βωμό του κέρδους, το ρίσκο αξίζει. Άλλωστε οι υπεύθυνοι μιας πιθανής τραγωδίας, όπως θα δούμε και παρακάτω, δεν θα φέρουν καμία απολύτως ευθύνη…

Κανένα απολύτως κέρδος για το δημόσιο
Η μεταβίβαση των μεταλλείων στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ το 2003 πραγματοποιήθηκε έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Κοινώς δόθηκαν κοψοχρονιά.  Ακόμα και αυτό το συμβολικό ποσό όμως, δεν μπήκε ποτέ στα ταμεία του κράτους. Την ίδια ώρα ο προβλεπόμενος τζίρος υπολογίζεται στα 15,5 δις! Από αυτόν το ποσοστό του κέρδους για το δημόσιο είναι… 0%, καθώς σύμφωνα με τη σύμβαση μεταβίβασης και τον κυρωτικό νόμο δεν προβλέπονται ούτε μισθώματα, αλλά ούτε δικαιώματα για το δημόσιο. Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε κανένα πρόβλημα να… αγνοήσει και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που έκρινε πως “η χαμηλή τιμή πώλησης στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ χωρίς δημόσιο ανοικτό διαγωνισμό και χωρίς εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων από ανεξάρτητο εκτιμητή συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση” και αποφάσισε ότι “πρέπει τώρα να επιστρέψει  στο Ελληνικό Δημόσιο παράνομες επιδοτήσεις ύψους 15 εκατομμυρίων ευρώ“.

Αντιθέτως το κέρδος του ομίλου Μπόμπολα από την πώληση μετοχών στην ELDORADΟ υπολογίζεται στα 95,76 εκατομμύρια ευρώ…

Εντολή για ριζική καταστροφή από το ΥΠΕΚΑ
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος θέλησε να βάλει ένα χεράκι και να επισπεύσει τις διαδικασίας φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να… παρακάμψει όσα προβλέπονται βάσει νόμων.

Με επείγον έγγραφο στις 10/10/12 το Υπουργείο Περιβάλλοντος δίνει εντολή στο Δασαρχείο Αρναίας να υπογράψει “Πρωτόκολλο Εγκατάστασης και Υλοτόμησης” με την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για την υλοτόμηση όλων των εκτάσεων που περιλαμβάνονται στην απόφαση 7633/2012 παραχώρησης δάσους του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης. Η απόφαση αυτή αφορά 3.273 στρέμματα δάσους, αρχέγονου δάσους, στις Σκουριές και 857 στρέμματα στον Κοκκινόλακκα για την κατασκευή χώρου απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων. Τουτέστιν θα αφορά μια έκταση που θα είναι πέντε φορές μεγαλύτερη από την πρωτεύουσα του Δήμου, Ιερισσό!

Υπενθυμίζουμε ότι ο όρος 14 της εν λόγω Απόφασης προϋποθέτει την ύπαρξη Ειδικής Έγκρισης Επέμβασης του νόμου 998/79 (δασικού νόμου) και Έγκρισης Τεχνικής Μελέτης για όλα τα σχεδιαζόμενα υποέργα. Τίποτα από αυτά δεν υπάρχει. Η Έγκριση Τεχνικής Μελέτης για το “υποέργο Σκουριές” (Απόφαση Δ8-Α/Φ.7,49,13/2809/349/10. Φεβρ.2012) που έχει δοθεί από την αρμόδια Διεύθυνση Μεταλλευτικών Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΚΑ επιτρέπει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις κάτωθι εργασίες:

•    Διαμόρφωση της κύριας οδού πρόσβασης μεταλλείου Σκουριών (από το Χοντρό Δέντρο μέχρι τις Σκουριές).
•    Κατασκευή ράμπας και φρέατος υπόγειου μεταλλείου Σκουριές.

Καμία άλλη εργασία κατασκευής/εγκατάστασης/λειτουργίας δεν επιτρέπεται να γίνει στις Σκουριές. Επιπλέον για να εγκριθούν αυτές οι Τεχνικές Μελέτες προϋποτίθεται η ύπαρξη εγκεκριμένου Επενδυτικού Σχεδίου που επίσης δεν υπάρχει.

Xωρίς να έχουν δοθεί οι απαιτούμενες άδειες, οι εργασίες για την κατασκευή του μεταλλείου, του εργοστασίου χρυσού και των χώρων απόθεσης αποβλήτων, ξεκινούν.

317.000 στρέμματα σε κίνδυνο – ένα δακτυλίδι ίσο με 18 τόνους μεταλλεύματος
Η έκταση που θα χρησιμοποιηθεί στις Σκουριές αντιστοιχεί σε 4.100 στρέμματα. Ωστόσο, η συνολική έκταση που έχει δοθεί για μεταλλευτική δραστηριότητα φτάνει τα 317.000 στρέμματα, ή με άλλα λόγια είναι ίση με το 1/8 της Χαλκιδικής. Συνολικά 200.000.000 τόνοι πρόκειται να εξορυχτούν, αλλά μόλις 0,5-0,8 γραμμάρια χρυσού υπάρχουν σε κάθε τόνο μεταλλεύματος, που μεταφράζεται σε 1 δακτυλίδι για 18 τόνους!

Κάστρο πάνω σε… άμμο
Σαν διψασμένοι  σε έρημο, βλέπουν μονάχα μπροστά τους μια όαση. Δεν κοιτάζουν τίποτα άλλο στην Ελ. Χρυσός. Η Χαλκιδική έχει χρυσό τέλος. Η Χαλκιδική έχει όμως και ενεργά σεισμικά ρήγματα. Ακόμα κι αν οι πιθανότητες είναι λιγοστές για να… τριτώσει το κακό (στο παρελθόν έχουν γίνει δύο σεισμοί πάνω από 7R στην περιοχή, όπου θα κατασκευαστεί το μεταλλείο), το ενδεχόμενο του να γίνουν θρύψαλα οι εγκαταστάσεις και μαζί τους οτιδήποτε κινείται τριγύρω, είναι αρκετό για να μην παίξει κάποιος με τη φωτιά. Τι γίνεται όμως, αν εκτός από δίψα, υπάρχουν και πλάτες;

Υπό τις ευλογίες του Πάχτα
Ο Χρήστος Πάχτας είναι περισσότερο γνωστός για την εμπλοκή του στα σκάνδαλα με τα μεταλλεία παρά για την πολιτική του προσφορά. Εδώ που τα λέμε, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών μας, μπορεί πιο εύκολα να περηφανευτεί για το πως σκάρωνε απάτες, παρά για το πως βοήθησε τον τόπο. Οι ενέργειες του αποδείχτηκαν καταλυτικές για να ανοίξει ο δρόμος στην ΕΛ.ΧΡΥΣΟΣ. Με ένα μαγείρεμα των νομοθετικών ρυθμίσεων, κατάφερε ακόμα να εξασφαλίσει πως σε περίπτωση που προκληθούν ζημιές, να μη φέρουν καμία ευθύνη οι εταιρείες!

Απειλούνται τα μεγαλύτερα αποθέματα νερού της Χαλκιδικής
Η εταιρεία ΕΛ. ΧΡΥΣΟΣ προσπάθησε τάζοντας θέσεις εργασίας να συσπειρώσει ένα κομμάτι του κόσμου και να σταθεί στο πλευρό της. Εν μέρει τα κατάφερε. Απέναντι τους όμως βρήκαν χιλιάδες συγχωριανούς τους, αλλά και ανθρώπους από πολλές πόλεις και χωριά της Ελλάδας. Το χωριό της Ιερισσού πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις, όχι επειδή χαρακτηρίζεται από… οπισθοδρομικά σύνδρομα, αλλά επειδή μιλάμε για μία ριζική αναδιαμόρφωση της περιοχής, που θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές ακόμα κι αν δεν σημειωθούν καταστροφές, όμοιες με αυτή που είδαμε στη Φινλανδία.

Σύμφωνα με τις μελέτες ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων (Πρυτανικό Συμβούλιο Α.Π.Θ, Συμβούλιο Περιβάλλοντος Α.Π.Θ, Γεωπονική Σχολή Α.Π.Θ, ΤΕΕ – Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων) προκύπτει ότι:

*Η αποστράγγιση των ορεινών όγκων θα οδηγήσει στην πτώση της στάθμης του υπόγειου υδροφορέα κατά 600μ. και στην ερημοποίηση.

*Θα προκληθεί ρύπανση επιφανειακών και υπογείων νερών με θειϊκό οξύ και βαρέα μέταλλα.

*Υφαλμύριση του παράκτιου υδροφορέα από την βαθειά εξόρυξη στην Ολυμπιάδα

*Εκτεταμένη ρύπανση από βαρέα μέταλλα των υδάτων, του εδάφους, της χλωρίδας, της πανίδας και των καλλιεργειών ακόμα και σε μεγάλες αποστάσεις από τη μεταλλευτική δραστηριότητα

*Ρύπανση του αέρα με αιωρούμενα σωματίδια και βαρέα μέταλλα ιδιαίτερα αρσενικό. Η σκόνη, μόνο από το μεταλλείο των Σκουριών, θα ανέρχεται σε 3.116 τόνους/ώρα, μέγεθος συγκρίσιμο με τις εκπομπές από την εξόρυξη λιγνίτη στα μεγάλα ορυχεία της ΔΕΗ! Η επικίνδυνη αυτή σκόνη θα ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις σαν την κόκκινη σκόνη της Σαχάρας.

*H υλοτόμηση μεγάλων δασικών εκτάσεων, θα αποτελέσει μία πληγή που δεν θα επουλωθεί ποτέ. Αρχέγονα δάση, θα χαθούν οριστικά, ενώ συνολικά η βιοποικιλότητα θα δεχτεί ένα τεράστιο πλήγμα.

Άξια προσοχής…

*Η περιοχή αυτή έχει τη μεγαλύτερη δασοκάλυψη (92%) και τα μεγαλύτερα αποθέματα πόσιμου νερού σε όλη τη Χαλκιδική.

*15 εκατομμύρια κ.μ. νερού το χρόνο αντλούνται και χάνονται μόνο από τις σημερινές μεταλλευτικές δραστηριότητες στη Β. Χαλκιδική, ποσότητα που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες 275.000 κατοίκων.

Χάνουν και το μεροκάματο και την υγεία τους
Παρά τις υποσχέσεις περί νέων θέσεων εργασίας, η πραγματικότητα είναι ότι χάνονται πολλές περισσότερες με την μετατροπή της περιοχής από αγροτική-τουριστική σε περιοχή βαριάς βιομηχανίας.  Ο τουρισμός, η διάσωση του οποίου επικαλείται συχνά-πυκνά κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων και απεργιών, στην προκειμένη… ξεχάστηκε. Ποιος άνθρωπος όμως, θέλει να βλέπει αντί για δέντρα, σκαλισμένες πέτρες και βάλτους με απόβλητα;

Σημαντικά προβλήματα, ειδικά σε περίπτωση μόλυνσης, θα υπάρχουν και για επαγγέλματα σχετικά με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη δασοπονία, την μελισσοκομία και την αλιεία. Κι όλα αυτά σε μια χώρα που σπάει κάθε μήνα και νέο ρεκόρ ανεργίας.

Ακόμα χειρότερες είναι όμως οι συνέπειες για την υγεία των ανθρώπων. Από τη ρύπανση με βαρέα μέταλλα, όπως μόλυβδος, κάδμιο, υδράργυρος, αρσενικό και χαλκός, μέσω της διατροφικής αλυσίδας, θα προκύψουν σοβαρές ασθένειες, όπως επιδράσεις στο νευρικό σύστημα των παιδιών, αναιμία, νεφρικές βλάβες, γαστρεντερίτιδα, νεφρίτιδα, ηπατικές βλάβες, ηπατίτιδα, ηπατική κίρρωση, ίκτερος, καρκίνος κ.α

Άραγε, αξίζει για μερικούς τόνους χρυσού, να θυσιαστούν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και να προκληθεί μια τεράστια οικολογική καταστροφή;