Η αλλαγή πολιτικού σκηνικού έφερε χαμόγελα στον κόσμο των κινημάτων που βλέπει με τη νέα κυβέρνηση να διαφαίνεται η προοπτική της ικανοποίησης των αιτημάτων του. Οι αγωνιστές κάτοικοι στη Χαλκιδική που εναντιώνονται στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, δεν αποτέλεσαν εξαίρεση. Είδαν με ικανοποίηση το εκλογικό αποτέλεσμα, στο οποίο, όπως μας επισημαίνει ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Αριστοτέλη και μέλος της επιτροπής αγώνα, Γιώργος Ζουμπάς, οι διαρκείς αγώνες έχουν μερίδιο.
Από την άλλη οι κάτοικοι δεν επαναπαύονται, ούτε εφησυχάζουν από τις κυβερνητικές δεσμεύσεις. Την Κυριακή (15/2) πραγματοποίησαν νέα μαζική διαδήλωση στο βουνό, στέλνοντας μήνυμα ότι θα σταματήσουν, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, μόνο όταν εξασφαλιστεί η οριστική ματαίωση των έργων και αποκλειστεί οποιαδήποτε αντίστοιχη μελλοντική “επένδυση”.
Οι δύο βασικές διαφορές της τελευταίας διαδήλωσης εντοπίζονται στην αντιμετώπιση της αστυνομίας, που εμφανίστηκε περισσότερο συνεργάσιμη, ενώ δεν προχώρησε στα συνήθη κατασταλτικά μέτρα. Η άλλη διαφορά αφορούσε την αντι – συγκέντρωση που πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι της εταιρείας. “Η εταιρεία χρησιμοποιεί τους μεταλλωρύχους”, υποστηρίζει ο Γ. Ζουμπάς, που τονίζει πάντως ότι δεν είναι εύκολο να βρεθεί η λύση που θα ικανοποιεί τους πάντες.
Αυτό που αποδέχονται όλοι, είναι ότι πλέον μιλάμε για διαφορετικά δεδομένα στην υπόθεση. Υπάρχει αγωνία για τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης, αλλά και σαφής τάση συνέχισης των διεκδικήσεων. Ο Γ. Ζουμπάς κάνει αναδρομή στην ιστορία του κινήματος των κατοίκων στις Σκουριές και επεκτείνεται παράλληλα στα κρίσιμα ζητήματα που προκύπτουν από την πολιτική αλλαγή στη χώρα.
Ποιες θα ορίζατε ως τις σημαντικότερες του αγώνα σας;
Καταρχήν η ένταση των διώξεων το 2013 που ένωσε τον κόσμο και τον έκανε μια γροθιά. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο αφορά την προετοιμασία στις δημοτικές εκλογές, τις διαδικασίες που έγιναν, και την αλλαγή που ήρθε. Η συμβολή του κινήματος στην αλλαγή της κυβέρνησης, είναι επίσης σημαντική.
Ποιοι ήταν οι βασικοί παράγοντες που συνέβαλαν στη διατήρηση των μαζικών όρων του κινήματος;
Νομίζω ο τρόπος διάρθρωσης του κινήματος, μέσα από διαφορετικές επιτροπές, όπου συμμετέχει αρκετός κόσμος, χωρίς να έχουμε εκλεγμένα όργανα, στα οποία αναθέτουμε το οτιδήποτε. Συνέβαλε ακόμα το άνοιγμα προς τα έξω του κινήματος (όπως το καραβάνι αλληλεγγύης που ξεκίνησε από τις Σκουριές και πέρασε απ’ όλες τις μεγάλες πόλεις μέχρι να φτάσει στην Αθήνα), έτσι ώστε, να υπάρχει υποστήριξη από όλη την Ελλάδα, αλλά και να μας κρατάει δεμένους με την αίσθηση ευθύνης απέναντι σε αυτό που είχαμε δημιουργήσει. Το τρίτο σημαντικό στοιχείο είναι ότι φροντίσαμε από νωρίς να έχουμε επιστημονική τεκμηρίωση των επιχειρημάτων του κινήματος, η οποία έγινε όσο το δυνατόν κτήμα περισσότερων ανθρώπων. Κι αυτό βοήθησε να μπορούμε να απαντάμε στις αιτιάσεις της άλλης πλευράς.
Αισθάνεστε ότι δικαιώνεστε με την αλλαγή κυβέρνησης;
Νομίζουμε ναι. Αισθανόμαστε ότι δικαιωνόμαστε. Βέβαια ένας τέτοιος αγώνας δεν σταματάει ποτέ. Τα μεταλλεία είναι εδώ και μπορεί ο κίνδυνος να φύγει τώρα, αλλά να επανέλθει κάποια στιγμή. Σαν τελικό στόχο το κίνημα, θέλει να διαμορφωθεί στη συνείδηση του κόσμου ότι τα μεταλλεία δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στην περιοχή και στην Ελλάδα. Να σβήσει σαν προοπτική αυτό το οικονομικό μοντέλο.
Παράλληλα βλέπουμε ότι σχηματίζεται ένα κίνημα διεκδίκησης από την άλλη πλευρά. Ποια μπορεί να είναι η λύση που θα ικανοποιεί όλες τις πλευρές;
Δεν είναι εύκολο να βρεθεί μια άμεση λύση που να ικανοποιεί τους πάντες. Οι αντισυγκεντρώσεις κινητοποιήσεις εργαζομένων είναι υποκινούμενες από την εταιρεία. Είναι το τελευταίο της χαρτί αφού πρώτα χρησιμοποίησε το κράτος, τη Βουλή, το δήμο, το δικαστικό σώμα, την αστυνομία.
Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί κάτι. Από τους εργαζόμενους υπάρχουν πράγματι μεταλλωρύχοι που μετρούν πολλά μεροκάματα, αλλά και άνθρωποι που προσλήφθηκαν “χτες” και θα απολυθούν “αύριο”. Εργαζόμενοι που ήρθαν για μια συγκεκριμένη δουλειά, όπως για να κόψουν ξύλα. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι είναι 400-500. Οι 2.000 θέσεις εργασίας που επικαλείται η εταιρεία, ακυρώνονται από την ίδια τη μελέτη που αναφέρει ότι σε πλήρη ανάπτυξη θα υπάρχουν 1299 εργαζόμενοι. Η εταιρεία επίσης τάζει μόνιμες δουλειές, λέει στον κόσμο “ελάτε κάντε αιτήσεις” και δίνει την υπόσχεση ότι θα προσλάβει, αν ξεπεραστεί το “πρόβλημα”. Μιλάμε στην πραγματικότητα για εκβιασμό και κοροϊδία προς την τοπική κοινωνία.
Μέχρι πότε θα ανεβαίνετε στο βουνό;
Ο αγώνας μας, γίνεται παντού όχι μόνο στο βουνό. Δίνεται καθημερινά και σε όλα τα επίπεδα. Θέλουμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα, που βάζει η εταιρεία. Κι επειδή πατά στην ανάγκη για εργασία θα βρει υποστηρικτές σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εμείς έχουμε τις απαντήσεις, θέλουμε να τις ακούσει η κοινωνία και να δοθεί τέλος στην καταστροφή του τόπου μας.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Βασίλης Μαθιουδάκης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.