Στα ντραφτ χαμηλά, στα παρκέ ψηλά!

Την προηγούμενη εβδομάδα γράψαμε για τους παίκτες που επιλέχθηκαν ψηλά στα draft και δεν απέδωσαν ή αποδίδουν -αφού ο Μπένετ αγωνίζεται ακόμα- τα αναμενόμενα. Ας πάμε λοιπόν στην άλλη πλευρά. Δηλαδή στους παίκτες που επιλέχθηκαν, την τελευταία 20ετία, στα draft χαμηλά και έκαναν ή συνεχίζουν να κάνουν, πολύ αξιόλογες πορείες. Το αφιέρωμα χωρίζεται σε δύο μέρη.

Μαρκ Γκασόλ
Ο ισπανός σέντερ επιλέγεται νούμερο 48 στα draft του 2007 από τους Λέικερς. Δεν κάνει όμως αμέσως το μεγάλο βήμα, μένοντας ακόμη ένα χρόνο στην Τζιρόνα, με τη φανέλα της οποίας πήρε το βραβείο του MVP της ACB το 2008. Στις αρχές του 2008 οι Λέικερς, που είχαν τα δικαιώματά του, τον ανταλλάσουν μαζί με τον Κουάμε Μπράουν, τον Άαρον Μακί, τον Τζάβαρις Κρίντεντον, και τις επιλογές του πρώτου γύρου των draft του 2008 και του 2010, για τον Πάου Γκασόλ, τον αδερφό του, από τους Μέμφις Γκρίζλις.

Ο Μαρκ πήρε φανέλα βασικού από την rookie του χρονιά. Πλέον μετά από 6 χρόνια στο ΝΒΑ σκοράρει 13.4 πόντους, μαζεύει 8 ριμπάουντ και μοιράζει 2.8 ασίστ στην κανονική διάρκεια της σεζόν, με τα στατιστικά του να είναι ακόμη καλύτερα στα πλέι-οφ. Σίγουρα ένας δυνατός σέντερ, ο οποίος δεν έμεινε στη σκιά του αδερφού του.

Μάριο Τσάλμερς
Προερχόμενος από τέσσερις χρονιές στο κολλεγιακό πρωτάθλημα αγωνιζόμενος για τους Κάνσας, επιλέγεται στα draft 2008 από τους Τίμπεργουλφς, ως νούμερο 34. Οι Μαϊάμι Χιτ προχωρούν αμέσως στο deal με την ομάδα της Μινεσότα και δικαιώνονται για αυτήν τους την κίνηση.

Ο Τσάλμερς δεν είναι ο σούπερ σταρ των Χιτ. Και πώς είναι δυνατόν άλλωστε σε μια ομάδα που έχει το Λεμπρόν Τζέιμς, το Ντουέιν Ουέιντ και τον Κρις Μπος. Είναι όμως ο βασικός πόιντ γκαρντ της ομάδας από την πρώτη στιγμή που πήγε εκεί (τις σεζόν 2009-10 και 2010-11, αντιμετώπισε κάποια προβλήματα τραυματισμών, οπότε έχασε αρκετά παιχνίδια) και έχει συνεισφέρει πολλά τις δύο τελευταίες χρονιές, όπου οι Χιτ κατέκτησαν το πρωτάθλημα (ξεκίνησε βασικός σε όλα τα παιχνίδια και τις 2 χρονιές).

Μανού Τζινόμπιλι
Ο Aργεντίνος σούτινγκ γκαρντ, επιλέγεται ως νούμερο 57(!) στα draft του 1999, από τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Όπως και ο Μαρκ Γκασόλ, έτσι και ο Μανού δεν πηγαίνει κατευθείαν στο ΝΒΑ. Κάθεται μέχρι το 2002 στην Ιταλία, στην οποία αγωνίζεται με τις φανέλες των Βιόλα Ρέτζιο Καλάμπρια και Κίντερ Μπολόνια. Με τη δεύτερη κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Ιταλίας, δύο κύπελλα Ιταλίας και έναν τίτλο στην Ευρωλίγκα. Το 2002 παίρνει το δρόμο για την Αμερική. Οι χρονιές που ακολουθούν είναι φανταστικές.

Παρότι επιλέχθηκε προτελευταίος στα draft (58 επιλογές εκείνη τη χρονιά), η προσφορά του ήταν δυσανάλογα πληθωρική. Από τα πρώτα παιχνίδια έδειξε ότι μπορεί να εξελιχθεί σε ένα σούπερ σταρ. Μετά από 12 χρόνια μετράει δύο συμμετοχές σε All-Star, τρία πρωταθλήματα και πολλές άλλες διακρίσεις. Προφανώς ένας μεγάλος παίκτης, τον οποίο όταν πάτησε το πόδι του για πρώτη φορά στο ΝΒΑ, κανείς δεν ήξερε. Πλέον θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες «κλεψιές» στην ιστορία των draft.

Τόνυ Πάρκερ
Σε μια ακόμη επιλογή τους οι Σπερς, διάλεξαν διαμάντι. Ήταν Ιούνιος του 2001 όταν η ομάδα του Τέξας επέλεγε στο νούμερο 28 έναν αστέρα, που μέχρι εκείνο το σημείο ούτε η ίδια δεν ήξερε. Ο γάλλος άσσος έγινε σχεδόν αμέσως ο βασικός πόιντ γκαρντ της ομάδας και μαζί με τον Μανού Τζινόμπιλι και τον Τιμ Ντάνκαν, αποτελούν (αν και στη δύση της καριέρας τους οι δύο τελευταίοι) μέχρι σήμερα, την Αγία Τριάδα των Σπερς. Τα στατιστικά μιλούν από μόνα τους, 17.1 πόντοι, 6 ασίστ, 3 ριμπάουντ ανά αγώνα. Μετράει έξι συμμετοχές σε All Star, τρία δαχτυλίδια και μέσα στις πολλές διακρίσεις του, έχει πάρει και τον τίτλο του ΜVP των τελικών του 2007.

Σίγουρα ένας παίκτης, που θα ήθελαν να επιλέξουν περισσότερο από όλους, οι Ντιτρόιτ Πίστονς που εκείνη τη χρονιά είχαν την πρώτη επιλογή των draft, και επέλεξαν τον Κουάμε Μπράουν.

Κάρλος Μπούζερ
Ο αμερικάνος πάουερ φόργουορντ αποτελεί την επιλογή των Κλίβελαντ Καβαλίερς στο νούμερο 35 στα draft του 2002, όπου το μεγάλο όνομα έλειπε. Από τη rookie του χρονιά, αποδεικνύει ότι κακώς ήταν τόσο χαμηλά στα draft. Μακράν καλύτερος από την πρώτη επιλογή των Καβαλίερς (Νταγουάν Γουάνγκερ ως νούμερο 6 στα draft της ίδιας χρονιάς) κάνει δύο πολύ καλές χρονιές στο Κλίβελαντ. Έπειτα αγωνίστηκε με τους Γιούτα Τζαζ, με την πορεία του να είναι ανοδική και από το Μάιο του 2010 φοράει τη φανέλα των Σικάγο Μπουλς.

Ο 32χρονος πλέον, Μπούζερ σημειώνει στη μέχρι στιγμής καριέρα του στο ΝΒΑ, 17 πόντους και μαζεύει 10 ριμπάουντ ανά αγώνα. Σίγουρα καλύτερος από το 4άρι που επιλέχθηκε υψηλότερα εκείνη τη χρονιά, Ντρού Γκούντεν, από τους Μέμφις Γκρίζλις.

Αζάϊα Τόμας
Ο ύψους 1.75m point guard έπειτα από τρεις πολύ καλές χρονιές με τους Ουάσιγκτον στο κολλεγιακό πρωτάθλημα, λαμβάνει μέρος στα draft του 2011. Αποτελεί την τελευταία επιλογή των draft, που άνηκε στους Σακραμέντο Κινγκ.

Μετά από δύο χρόνια στέκεται καλά στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου με 12.8 πόντους και 4 ασίστ ανά αγώνα. Το 2012 επιλέχθηκε στη δεύτερη rookie πεντάδα, και το 2013 έδωσε το παρόν στο NBA Rising Star, κάνοντας double-double. Δεν είναι  αστέρας, αλλά σίγουρα δεν ήταν και για τελευταία επιλογή.

Μο Γουίλιαμς
Την ώρα που στο νούμερο 1 οι Μαϊάμι επέλεγαν τον Λεμπρόν Τζέιμς στα draft του 2003, στο νούμερο 47 οι Τζαζ επιλέγουν τον Μο Γουίλιαμς. Δε βρίσκει ρόλο στην ομάδα της Γιούτα και περιορίζεται στα 13.5’ ανά αγώνα. Όπως είναι λογικό οι Τζαζ δεν τον υπολόγιζαν. Μένει ελεύθερος και οι Μιλγουόκι Μπακς, με τη φανέλα των οποίων αγωνίστηκε τρεις σεζόν. Από τότε έγινε ένας αξιόλογος παίκτης, που βρέθηκε να σκοράρει ακόμη και με 17.5 πόντους μ.ο. για τρεις χρονιές.

Πλέον αγωνίζεται στους Τρέιλ Μπλέιζερς, έχοντας περάσει από Κλίβελαντ, Κλίπερς και ξανά Τζαζ. Το 2009 επιλέχθηκε για το All Star Game, στο οποίο έβαλε 12 πόντους και μοίρασε 5 ασίστ.

Κώστας Καράμπελας