Παρά τρίχα τη γλύτωσε η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Αν δεν είχε σπεύσει να κατηγορήσει τη «μονταζιέρα» για παραποίηση των δηλώσεών της περί ΣΥΡΙΖΑ και «58», θα ανήκε ήδη στη γνωστή μαύρη λίστα των αντεπαναστατών καλλιτεχνών. Βέβαια τώρα ανήκει στο «καλλιτεχνικό κατεστημένο της Αριστεράς».
Για όσους έχασαν το μικρό σήριαλ που εκτυλίχθηκε στα socialmediaτο περασμένο Σαββατοκύριακο (1-2/2), όλα ξεκίνησαν από μία συνέντευξη της Ελένης Τσαλιγοπούλου στο aixmi.gr. Η ερμηνεύτρια φέρεται να είπε ότι «εάν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα» και να απάντησε «λέμε ναι σε οτιδήποτε βοηθήσει την Αριστερά να ανασυσταθεί» όταν ρωτήθηκε για την «Πρωτοβουλία των 58».
Ποιος είδε τους αγανακτισμένους χρήστες του Twitterκαι δεν τους φοβήθηκε. Τα σχόλια ξεκινούσαν από την ειρωνεία και έφταναν στην ευθεία προσβολή.
Εν μία νυκτί, η Ελένη Τσαλιγοπούλου είχε γίνει «άφωνη», «φάλτσα» και «ηλίθια» επειδή -σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα του aixmi.gr– έβλεπε θετικά τους «58» και δεν θεωρούσε ότι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει και ο παράδεισος επί της γης.
Ωστόσο, μετά από λίγες ώρες η γνωστή τραγουδίστρια εξέδωσε ανακοίνωση στο Facebook, όπου υποστήριζε ότι είχαν παραποιηθεί οι δηλώσεις της. Μάλιστα, κατέληγε τονίζοντας: «Εγώ θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ».
Στην ίδια «μπάντα» του Twitterόπου η Ελένη Τσαλιγοπούλου είχε καταδικαστεί με συνοπτικές διαδικασίες ως εχθρός του λαού αλλά και ατάλαντη, ξέσπασαν πανηγυρισμοί: σε ανύποπτο χρόνο η ερμηνεύτρια μετατράπηκε σε θύμα της «μονταζιέρας» και των προπαγανδιστών.
Η άλλη πλευρά, βέβαια, που παρεμπιπτόντως προηγουμένως πανηγύριζε για τη διαφοροποίηση μιας «έντεχνης» από τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα έκανε λόγο για κωλοτούμπες και αριστερούς «πελάτες».
Μέσα σε αυτόν τον παραλογισμό, ελάχιστοι βρέθηκαν να πουν τα αυτονόητα.
Πρώτον, είναι εξωφρενικό να εξαρτάται η γνώμη μας για τις φωνητικές ικανότητες, τα τραγούδια, ακόμη και την ευφυΐα ενός ανθρώπου, από μία πολιτική εκτίμηση που έκανε ή δεν έκανε. Είναι ακατανόητο γιατί πρέπει ο κάθε καλλιτέχνης να επιδεικνύει πιστοποιητικά φρονημάτων (δεν είναι η πρώτη φορά που τα λέμε αυτά…). Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν κάποιος είναι τόσο κολλημένος ώστε να “μποϊκοτάρει” την κάθε Τσαλιγοπούλου επειδή δεν είναι αρκετά αριστερή ή δεξιά για τα γούστα του, δεν δικαιούται να την προσβάλλει.
Δεύτερον, πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει αυτή η μάχη της πιο γρήγορης και «έξυπνης» ατάκας για οποιοδήποτε θέμα προκύπτει. Όπως επίσης και η αντίληψη ότι ένα δημοσίευμα σε site(ή μια ανακοίνωση στο Facebook) αποτελεί επαρκή «απόδειξη» για να πετάξουμε την εν λόγω ατάκα σα να κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια. Παρεμπιπτόντως, η δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη επιμένει ότι δεν έχει παραποιήσει ούτε λέξη από όσα είπε η κ. Τσαλιγοπούλου – κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ποια είναι η απόλυτη αλήθεια (ναι, ακόμη και αν λάβουμε υπόψη ότι το aixmi.gr δεν έχει και το καλύτερο παρελθόν δημοσιογραφικά).
Τρίτον, έχουμε πολύ πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθούμε από τις απόψεις των τραγουδιστών για την πολιτική, είτε είναι οι φιλοχουντικές βλακείες του Νότη Σφακιανάκη, είτε η θέση της Ελένης Τσαλιγοπούλου για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρω: οι δημοσιογράφοι φταίνε, που έχουν μετατρέψει τους καλλιτέχνες σε πολιτικούς σχολιαστές, και τα site που ψάχνουν προκλητικά τσιτάτα για τίτλους. Αλλά ποιος κλικάρει, διαβάζει, σχολιάζει, αναδημοσιεύει;
ΥΓ. Το καλύτερο -κατά τη γνώμη μου- tweetγια το θέμα ήταν αυτό:
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.