Για σωστή κρίση των ταλέντων που έχουν καταγωγή την Ελλάδα ο λόγος. Για το άθλημα του μπάσκετ. Που σε μεγάλο μέρος νοσεί. Νοσεί γιατί είναι αδύναμη η ομοσπονδία να καθορίσει κανόνες για την διεξαγωγή του πρωταθλήματος, μοιράζοντας πιστοποιητικά συμμετοχής με παροιμιώδη προχειρότητα και ανευθυνότητα. Είναι βαριά άρρωστο γιατί ουδέποτε υπήρξε πρόνοια από τις διοικήσεις των ομάδων, τα περασμένα χρόνια που τα τηλεοπτικά συμβόλαια συμπληρώνονταν με μπόλικα μηδενικά να φτιάξουν υποδομές. Κλυδωνίζεται γιατί δεν υπάρχουν στο σήμερα ισχυρές διοικήσεις, παρά μόνο ισχυρές φανέλες με «όνομα βαρύ σαν ιστορία» που τιμής ένεκεν διατηρούνται στην Α1. Που οι άνθρωποι που τις αποτελούν λειτουργούν σαν απλοί διαχειριστές και δεν μπορούν να οιστρηλατήσουν τον κόσμο με νέα ιδανικά για την πρόοδο του αθλήματος. Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, ξεπηδάει σαν μια τελευταία ελπίδα, η αξιοποίηση – ελλείψει πόρων – των ταλέντων που προέρχονται από τις ακαδημίες είτε από μικρότερους συλλόγους – φυτώρια.
Αφορμή για αυτή μου τη σκέψη στάθηκε η καλή εμφάνιση του Νίκου Καλλέ (γεννηθείς το 1987), που ξεχώρισε από την ομάδα του ΠΑΟΚ, στον πρώτο ημιτελικό του ελληνικού πρωταθλήματος που ούτως ή άλλως δεν προσφερόταν για περαιτέρω αγωνιστικά συμπεράσματα. Ο ΠΑΟ νίκησε πάρα πολύ εύκολα τον «δικέφαλο του Βορρά» με 95 – 52 και σημείωσε το 1-0. Επιστρέφοντας στο θέμα συζήτησης, αυτό το ψηλό παλικάρι ο Καλλές έπαιζε με περίσσιο και καλώς εννούμενο θράσος απέναντι στους πρωταθλητές Ευρώπης παίκτες του Παναθηναϊκού. Κορυφαία του στιγμή στο ματς; Μία εντυπωσιακή τάπα στον Μάικ Μπατίστ!!
Άλλωστε στο φετινό πρωτάθλημα ξεχώρισαν αρκετοί νεαροί παίκτες. Από τους δύο κορυφαίους του πρωταθλήματος μας, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, από τον μεν Ολυμπιακό, ελλείψει και βασικού και αναντικατάστατου «3», ο Κώστας Παπανικολάου – βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας Νέων Ανδρών που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μπάσκετ το 2009 στη Ρόδο – πήρε συμπρωταγωνιστικό ρόλο στην κάλυψη της θέσης και τα καταφέρνει μια χαρά. Διαθέτει σημαντικά αθλητικά προσόντα, έχει έφεση στο αμυντικό κομμάτι και παίρνει ολόενα και περισσότερο πρωτοβουλίες στην πλευρά του γηπέδου που ο Ολυμπιακός επιτίθεται. Σημαντική παρουσία και δραστηριότητα εμφάνισε και ο Δημήτρης Κατσίβελης, ο νεαρός γκαρντ που ήρθε κατευθείαν από τον Μαντουλίδη και πήρε κάποια (αρκετά είναι η αλήθεια) λεπτά συμμετοχής. Παρουσίασε δε μια σημαντική ωριμότητα στη δημιουργία του παιχνιδιού και διαθέτει ως σημαντικό προσόν το καλό κοντρόλ της μπάλας. Στον Παναθηναϊκό φέτος αν και στην αρχή αμφισβητήθηκε πολύ, καθιερώθηκε σε αυτόν ο Νικ Καλάθης ο γοργοπόδαρος γκαρντ, με την έφεση στο transition game, με τα χαρακτηριστικά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, και με το όχι πολύ καλό σουτ (που θέλει δουλειά). Παράλληλα με τον Καλάθη, εμφανίστηκε εν είδει πυροτεχνήματος περισσότερο ένας νεαρός φόργουορντ ο Φώτης Ζούμπος που πήρε κάποια λεπτά συμμετοχής.
Χωρίς δεύτερη σκέψη με την αγωνιστική τους παρουσία προκαλούν την προσοχή μας, δύο παίκτες από την ομάδα του Άρη. Ο δανεικός από τον Ολυμπιακό αριστερόχειρας πλέι μέικερ Κώστας Σλούκας. Γεννημένος το 1990, ήταν μέλος της επιτυχημένης Εθνικής Νέων ανδρών (και εκ των επιφανών στελεχών). Ο έτερος πολλά υποσχόμενος της ομάδας της Θεσσαλονίκης, είναι ο Λίνος Χρυσικόπουλος, ένας «πλαστικός» φοργουόρντ, ένα σύγχρονο τριάρι, 19 χρονών, που ήδη τον γλυκοκοιτάζουν από Ισπανία μεριά.
Πηγαίνοντας παρακάτω συναντάμε άλλο έναν από την φουρνιά της «χρυσής» Νέων Ανδρών, τον Βαγγέλη Μάντζαρη που μετράει 28 συμμετοχές στην ομάδα του Περιστερίου. Βασικό στέλεχος αποτελεί λοιπόν για την ομάδα των δυτικών προαστίων, ο 21χρονος γκαρντ με τις αρκετές ασίστ στο ενεργητικό του.
Στον Πανιώνιο έχουμε μια τριάδα τουλάχιστον αξιόλογων νέων καλαθοσφαιριστών. Ο λόγος για τους Ζήση Σαρικόπουλο, Χάρη Γιαννόπουλο και Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς, που έχουν και αξιοσημείωτη παρουσία στο πρωτάθλημα φέτος. Κοινή συνισταμένη των τριών είναι η παρουσία τους και η καθοριστική κιόλας συμβολή τους στην κατάκτηση του χρυσού της Νέων Ανδρών. Ο 21χρονος Σαρικόπουλος αποτελεί έναν σέντερ στην κατηγορία «Τυραννόσαυρος Ρεξ», δηλαδή ενός ψηλού αργού στα πόδια και σχετικά δυσκίνητου, που παίζει όμως πολύ καλά με πλάτη στο καλάθι. Ο Γιάνκοβιτς είναι ήδη και εφόσον δουλέψει μπορεί κιόλας να εξελιχθεί σε έναν σκόρερ ολκής. Είναι ο κλασσικός scoring guard, υψηλόσωμος, επίσης στα 21 του χρόνια. Και τέλος βρίσκουμε τον δανεικό από τον Ολυμπιακό Χάρη Γιαννόπουλο άλλο ένα ψηλό παιδί 22 χρονών. Ένα δυαρό – τριάρι, όχι τόσο πλαστικό, αλλά έναν χαρακτήρα όπως έχει αναδειχθεί στις εθνικές ομάδες περισσότερο και λιγότερο στον Πανιώνιο, «refuse to lose» και ηγετικό. Επίσης σκοράρει καλά από μέση και μακρινή απόσταση.
Στον Κολοσσό Ρόδου την «μόνιμη έκπληξη» της Α1, δεσπόζει η παρουσία του Νίκου Παππά, ενός πιτσιρικά 21 Μαϊων που παρομοιάζεται στο στυλ με τον Βασίλη Σπανούλη, μόνο που σκοράρει περισσότερο. Είναι δηλαδή περισσότερο σκόρερ από ότι δημιουργός. Αγαπημένη συνήθεια επίσης είναι τα drive (εκεί κυρίως «κολλάει» και η σύγκριση με τον γκαρντ του Ολυμπιακού). Αποτελεί σταθερή αξία ήδη καθώς έχει αγωνιστεί και στην σπουδαία ισπανική λίγκα την ACB, με την φανέλα της Μπιλμπάο. Ήταν και από τα εξέχοντα μέλη της Εθνικής Νέων άνδρων.
Σε συνέχεια της φουρνιάς της Εθνικής Νέων ανδρών, κατευθυνόμαστε στον Ηλυσιακό στον οποίο έχει καθιερωθεί πλέον ως σημαντικό στέλεχος ο Λεωνίδας Κασελάκης. Τι εστί Κασελάκης; Ένας φόργουορντ 21 χρονών, ένα κοντό τεσσάρι ή ένα κανονικό (υψομετρικά πάντα) τριάρι. Έφεση στα ριμπάουντ είναι ένα ακόμα από τα χαρακτηριστικά του. Στην καλή του μέρα τέλος μπορεί να σκοράρει και σε ικανοποιητικό επίπεδο. Και θα κλείσουμε με δύο σχετικά άγνωστους στο ευρύ κοινό πιτσιρικάδες, ο ένας είναι συμπαίκτης του Κασελάκη στον Ηλυσιακό και ονομάζεται Μανώλης Κουκουλάς. Στην ηλικία των 20 χρόνων, πραγματοποίησε μια καλή σεζόν φέτος. Βασικό χαρακτηριστικό του νεαρού φόργουορντ είναι η συλλογή ριμπάουντ.
Ο τελευταίος μα όχι και καταϊδρωμένος είναι ο σέντερ της Καβάλας, Γιώργος Γεωργάκης,σέντερ ύψους 2.04 και 20 χρονών. Διαθέτει καλά ποσοστά στα δίποντα και καλή αμυντική συμπεριφορά. Διένυσε μια ικανοποιητική χρονιά στην ομάδα της Καβάλας φέτος και δικαιωματικά ανήκει σε στην κατηγορία των «υποσχόμενων».
Εν κατακλείδι θεωρώ πως υπάρχει ελπίδα, μία μικρή αλλά θαρραλέα αχτίδα φωτός στο ελληνικό μπάσκετ, που αν αξιοποιηθεί μπορεί να ανοίξει παντζούρια και πόρτες στο μέλλον του αθλητισμού.
Άρης Γάρος
(21/5/2011)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.