Πώς θα αισθανόταν ένας φανατικός χριστιανός αν έπρεπε να συμβιώσει -έστω για λίγες μέρες- με έναν μουσουλμάνο; Ή ένας ρατσιστής αν έπρεπε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με έναν “κατώτερό” του, άλλου χρώματος; Ή ακόμα καλύτερα ένας ομοφοβικός πρόεδρος αν έπρεπε να φιλοξενήσει στη χώρα του ομοφυλόφιλους;
Μπορεί τα δύο πρώτα να μην αφορούν το παρόν κείμενο, το τρίτο όμως είναι απλά θέμα χρόνου.
Η θέση της Ρωσίας σχετικά με τον θέμα των ομοφυλοφίλων είναι ξεκάθαρη μέσα από τους ομοφοβικούς νόμους της, οι οποίοι απαγορεύουν την “προπαγάνδα υπέρ των μη παραδοσιακών σεξουαλικών σχέσεων” στους ανήλικους. Η ασάφεια στη διατύπωση αφήνει περιθώρια για τιμωρία ακόμη και σε όποιον πει σε ανήλικο πως υπάρχουν γκέι, λένε οι επικριτές του Κρεμλίνου. Οι παραβάτες αντιμετωπίζουν πρόστιμα μέχρι και 30.000 δολαρίων, ενώ οι ξένοι υπήκοοι μπορεί να τιμωρηθούν ακόμη και με απέλαση.
Το μεγάλο ερώτημα που δημιουργείται, είναι το κατά πόσον θα επιβληθεί ο νόμος και κατά τη διάρκεια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι, τον Φεβρουάριο του νέου έτους. Παρότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει δηλώσει πως η χώρα του θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε “οι αθλητές, οι θεατές, οι επισκέπτες να αισθανθούν καλά, οποιεσδήποτε κι αν είναι οι εθνικότητές τους ή οι σεξουαλικές τους επιλογές”, η ελαστικότητα των νόμων, αλλά και τα μέχρι τώρα παραδείγματα εφαρμογής τους μέσα στην ίδια τη χώρα, δημιουργούν έντονες αμφιβολίες.
Αργά ή γρήγορα λοιπόν, ηγέτες και φορείς σε παγκόσμιο επίπεδο αρχίζουν να δείχνουν τις διαθέσεις τους σχετικά με το αν έχουν σκοπό να παρευρεθούν στους Ολυμπιακούς -νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την απόκλιση από τις αρχές του ολυμπιακού ιδεώδους- ή αν σκοπεύουν να μποϋκοτάρουν τους αγώνες και κατ’επέκταση τις ομοφοβικές πολιτικές της κυβέρνησης Πούτιν.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι ηγέτες Γερμανίας και Βρετανίας, Μέρκελ και Κάμερον, οι οποίοι επεσήμαναν πως με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων μπορεί να τεθεί καλύτερα το θέμα “πάνω στη σκηνή”, όπως και ο πρώην πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Ζακ Ρογκ.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος της Γερμανίας, Γιοάχιμ Γκάουκ, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας κι η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επίτροπος Δικαιοσύνης, Βίβιαν Ρέντινγκ. Άπαντες έχουν εκφράσει -άμεσα ή έμμεσα- την αντίθεσή τους στην ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας που επιχειρεί η κυβέρνηση Πούτιν και για αυτό δεν θα παραστούν στο χειμερινό θέρετρο.
Υπάρχει όμως και μία τρίτη κατηγορία, η οποία όπως αποδεικνύεται, είναι και η πιο έξυπνη. Όπως ανακοινώθηκε την Τετάρτη, οι ΗΠΑ δεν έχουν σκοπό να μποϋκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ούτε να προβούν σε δηλώσεις κατά του καθεστώτος που έχει επιβληθεί στους ομοφυλόφιλους. Απλώς, στέλνουν επικεφαλείς της αμερικανικής αποστολής, δύο ανοιχτά ομοφυλόφιλες γυναίκες.
Ό,τι χειρότερο δηλαδή για τον ομοφοβικό Βλαντιμίρ Πούτιν. Μπορεί το μποϋκοτάζ να έχει συμβολική σημασία, λίγες φορές ωστόσο στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων έχει καταφέρει να αλλάξει την εφαρμοζόμενη πολιτική της εκάστοτε χώρας. Εν προκειμένω, οι απόψεις των συντηρητικών Ρώσων κυβερνώντων δεν πρόκειται να αλλάξουν. Μπορεί να υπάρξει μια σχετική “χαλάρωση” κατά τη διάρκεια των αγώνων, ωστόσο με τα παρόντα δεδομένα στη Ρωσία, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης, πόσω μάλλον όταν αυτή “επιβάλλεται” από έξω.
Τί πιο “βασανιστικό” λοιπόν για έναν ομοφοβικό, από το να συναναστρέφεται ομοφυλόφιλους. Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα μάλιστα και άλλα κράτη να ακολουθήσουν το παράδειγμα των ΗΠΑ. Στο Σότσι λοιπόν “αδερφές” μου, στο Σότσι.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.