Του Γιάννη Μπουκάλα (Καθημερινή)
Δεν είναι όλοι ίδιοι οι «κολλημένοι με την μπάλα». Δεν πάσχουν όλοι με τον ίδιο τρόπο από την «αρρώστια». Πολλοί έχουν αντιφάρμακα: ό,τι άλλο κάνουν στη ζωή τους (οι «επαγγελματίες οπαδοί» δεν είναι οπαδοί, απλώς επαγγελματίες είναι), τις ιδέες τους για τα ανθρώπινα, τη φυσική αντιπαλότητά τους απέναντι στους καταχραστές της φανέλας, που φέρονται σαν ιδιοκτήτες της και τη μοστράρουν με… επενδυτικό πνεύμα, πολιτικό ή οικονομικό.
Οι περισσότεροι οπαδοί των «μεγάλων» πάντως δηλώνουν βέβαιοι ότι θα αδικηθούν από τη διαιτησία πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι, μετά δε το τέλος του εμφανίζονται απολύτως βέβαιοι ότι «σφαγιάστηκαν», ακόμα κι αν νίκησαν με πέτσινο πέναλτι. Τους το λένε η οπαδική εφημερίδα, οι παράγοντες, οι αρχηγοί της εξέδρας στις εκπομπές τους. Κάθε βδομάδα ξεκινάει με κόκκινους, κιτρινόμαυρους, ασπρόμαυρους και πράσινους να σφάζονται για το ποιος σφαγιάστηκε ειδεχθέστερα και για το ποιος αδικείται λόγω σκοτεινών πολιτικών συνωμοσιών. Δεν έχει γκολτζή ο Ολυμπιακός; Φταίει ο Τσίπρας. Εχει 13 δοκάρια μέχρι τώρα η ΑΕΚ; Δεν φταίει ο ύμνος της («σουτάρετε και σπάστε τα δοκάρια»), αλλά αόρατοι Ρώσοι πράκτορες που τα μετακινούν τηλεπαθητικά, κατ’ εντολήν του Σαββίδη. Τρώει τη μία τιμωρία μετά την άλλη ο ΠΑΟΚ, λόγω χρηστής συμπεριφοράς των οπαδών του; «Μας κατατρέχει το άθλιο κράτος των Αθηνών».
Ευτυχώς, οι οπαδοί των «μικρών» ομάδων δεν έχουν τέτοιες αγωνίες. Ούτε καν οι Λαρισινοί, κι ας προσπαθεί να τους χρησιμοποιήσει στο επικοινωνιακό του παίγνιο ο κ. Κούγιας, που έχει αλλάξει (σαν «ιδεολόγος» ιδιοκτήτης) πιο πολλές ομάδες και από τους γυρολόγους των γηπέδων. Οι «μικροί» ξέρουν ότι πάντα θα αδικούνται. Το έχουν πάρει απόφαση. Μπορούν έτσι να ασχολούνται και με τα εξωγηπεδικά. Οπως οι «Basso Rango Ultras», οι φίλοι του Απόλλωνα Σμύρνης. Η ομάδα τους έπαιζε πόλο με τον Υδραϊκό. Οσο κι αν τους ένοιαζε το παιχνίδι, με το πανό τους έδειξαν ότι άλλα πρωτεύουν: «Οχι σημαίνει όχι. Ανοχή τέλος. Ελένη καλό ταξίδι». Αυτό έγραψαν, αποχαιρετώντας την Ελένη Τοπαλούδη, που δολοφονήθηκε επειδή τόλμησε να πει όχι σε αληταντράκια σαν αυτά που παράγει κατά μυριάδες η κοινωνία μας. Στο φέισμπουκ ήταν αναλυτικότεροι: «Δε φταίει το αλκοόλ ούτε το ντύσιμο. Φταίει ο βιαστής και ο δολοφόνος. Ανοχή τέλος. Καμία άλλη Ελένη. Το όχι σημαίνει όχι. Καιρός να σταματήσουμε να μεταφράζουμε τα πράγματα όπως συμφέρουν τον καθένα».
Δεν ξέρω πόσο τέλειωσε το ματς. Ξέρω ποιοι νίκησαν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.