Το θέμα των προσφύγων από τις χώρες της εμπόλεμης ζώνης της Μέσης Ανατολής έχει αρχίσει και μεταφέρεται στα ενδότερα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Τα βόρεια κράτη μάλιστα, προετοιμάζονται για την αντιμετώπισή του.
Όλοι μιλούν για αριθμούς και μονάδες χωρίς να βλέπουν τον Άνθρωπο. Στοιβαγμένοι άνθρωποι που θαλασσοπνίγονταν περιμένουν μια λύση και μία απάντηση. Αντί να δοθεί λύση όμως, δίνονται χαρακιές ορίων με μαχαίρι στα χώματα από μπάτσους, που δεν διστάζουν να χαστουκίσουν και να τραμπουκίσουν ανθρώπους που ζητάνε τα αυτονόητα. Όπως είδαμε να συμβαίνει στη Κω τις προάλλες.
Ο όρος πρόσφυγας σημαίνει: αυτός που αναγκάζεται ή εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του ή τον τόπο της μόνιμης κατοικίας του και να καταφύγει σε μια ξένη χώρα.
Αυτοί οι άνθρωποι ζουν μία Οδύσσεια. Η περιπέτειά τους δεν έχει τέλος. Συνήθισαν τις ασυνήθιστες καταστάσεις και μαζί τους κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε όλοι τις εικόνες εξαθλίωσης που βιώνουν, ως “καθημερινότητα”.
Βιώνουν τον πόλεμο στις χώρες τους, την απειλή του θανάτου, την καταστροφή των σπιτιών και την ισοπέδωση των ζωών τους. Μαζεύουν τα υπάρχοντά τους σε ένα σάκο. Άραγε, πόση από την ζωή τους μπορεί να χωρέσει ένα σακίδιο; Φεύγουν αγκαλιά με τα μωρά τους, αφού πληρώσουν ασύλληπτα ποσά σε λαθρέμπορους, για να περάσουν στην Ευρώπη και να γλιτώσουν τον βέβαιο θάνατο.
Στη συνέχεια κοιμούνται σε χαρτόκουτα περιμένοντας μία απάντηση για να ξαναζήσουν επιτέλους. Η απάντηση όμως, δυστυχώς, δεν έρχεται ποτέ.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως δείχνουν τα πράγματα, πάνε περίπατο.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στις μέρες μας βαφτίζονται στρατόπεδα υποδοχής. Μόνο υποδοχή δεν είναι όμως. Δεν παρέχονται ούτε τα απαραίτητα για την κάλυψη των βασικών αναγκών. Οι κάτοικοι των εκάστοτε περιοχών και οι συλλογικότητες προσφέρουν την αλληλεγγύη τους απλόχερα, για να διευκολύνουν την καθημερινότητα των κατατρεγμένων ανθρώπων.
Η απουσία των υποδομών και του κράτους πρόνοιας είναι ακατανόητη. Ειδικά από μία κυβέρνηση της “Αριστεράς”, όπως αυτοχαρακτηρίζεται και η ίδια, η οποία άλλοτε διέθετε την ευαισθησία για αντίστοιχα θέματα. Τώρα, που καλείται να βρει μία λύση όμως -έστω προσωρινή- μέχρι να δοθεί η μόνιμη, κωλυσιεργεί και απουσιάζει. Αυτό είναι εγκληματικό! Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Η τιμωρία της ασυδοσίας και η άμεση λύση του ζητήματος είναι επιτακτική. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ισότιμοι και έχουμε δικαίωμα σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Όλοι πρέπει να πάρουμε θέση, για να μπουν τα υπάρχοντα του σακιδίου στη θέση της νέας τους ζωής και όχι στον πάτο κάποιας θάλασσας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.