Η έλευση τόσο της οικονομικής κρίσης στη χώρα, όσο και της “πειρατείας” στη μουσική αλλά και των περίφημων δωρεάν downloads μέσω ίντερνετ, οδήγησαν σε λουκέτο πολλά μεγάλα δισκοπωλεία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Τη στιγμή όμως, που οι μεγάλες αλυσίδες κλείνουν, τα μικρά και πιο ειδικευμένα μουσικά δισκοπωλεία στα στενά του κέντρου της Αθήνας καταφέρνουν να επιβιώσουν.
Η κατάρρευση του κολοσσού…
Η αρχή του τέλους ξεκίνησε με τα ιστορικά Metropolis. Από τη στιγμή που η αλυσίδα περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ανδρέα Κουρή, μετράμε ήδη δώδεκα κλειστά καταστήματα και δεκάδες απολυμένους υπαλλήλους. Παρά τις όποιες προσφορές αλλά και την αναπροσαρμογή των τιμών στα σύγχρονα δεδομένα, τα δισκοπωλεία Metropolis δεν άντεξαν τον άνισο ανταγωνισμό με το εύκολα προσβάσιμο και τις περισσότερες φορές, δωρεάν, διαδίκτυο. Βέβαια κάποιος μουσικόφιλος πάντα θα ανακαλύψει κάποιο τρόπο να αποκτήσει το άλμπουμ ή το βινύλιο που έχει βάλει στο μάτι. Και αυτός ο τρόπος συνήθως ακούει στο όνομα του αγαπημένου του μικρού δισκοπωλείου που είτε ανακάλυψε σε κάποιο στενό, είτε του σύστησε κάποιος μεγαλύτερος.
…και η αναγέννηση των μικρών
Τα τελευταία χρόνια παραπάνω από 2.000 μικρά και συνοικιακά δισκοπωλεία δεν άντεξαν την πίεση της οικονομικής κρίσης και τελικά έκλεισαν. Υπάρχουν όμως αρκετά, που επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που το κοινό τα προτιμάει έναντι των τεράστιων αλυσίδων; Τι το ιδιαίτερο μπορεί να ανακαλύψει κάποιος στα μικρά μουσικά δισκοπωλεία του κέντρου;
Ποικιλία και χαμηλές τιμές
Το να καταφέρει ένα μαγαζί να παραμείνει ανοιχτό για κάτι παραπάνω από 20 χρόνια μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Ο “Ζαχαρίας” αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά δισκάδικα του κέντρου. Όπως μας εξηγεί ο ιδιοκτήτης του, “οι πολύ χαμηλές τιμές των cd, αλλά και η τεράστια ποικιλία του είναι τα δύο σημαντικότερα στοιχεία που τον βοηθάνε να “επιβιώσει“. Η οικονομική κρίση σαφώς και έχει επηρεάσει το “Ζαχαρία”, αλλά όχι σε τόσο σημαντικό βαθμό όπως τα μεγάλα δισκοπωλεία. “Ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται και να αγοράζει δίσκους γιατί εδώ ένα cd μπορεί να κοστίσει και 5 φορές λιγότερο απ’ ότι σε ένα άλλο δισκοπωλείο”. Βέβαια η πειρατεία αποτέλεσε την αφετηρία των δυσκολιών και η οικονομική κρίση απλά τις κορύφωσε. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, που εκτιμούν την αξία των άλμπουμ και των βινυλίων“.
“Το σπάνιο υλικό είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίσουμε”
Τον Απρίλιο του 2010 στην Εμ. Μπενάκη στα Εξάρχεια δημιουργείται ένα καινούριο δισκάδικο. Πολλοί παραξενεύονται, είναι άραγε αυτή η κατάλληλη εποχή για ένα τόσο τολμηρό εγχείρημα; Ο ιδιοκτήτης του Fuzz Overdose Records, μας αποκαλύπτει ότι ονειρευόταν πολύ καιρό να ανοίξει ένα δικό του δισκοπωλείο. Το εγχείρημά του ήταν μεν πολύ τολμηρό αλλά ” χωρίς ρίσκο η ζωή μας θα ήταν βαρετή“, μας λέει χαμογελώντας. Το δισκοπωλείο μετράει ήδη τρία χρόνια ζωής. Βέβαια, τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία πτώση στον τζίρο του. “Τα μικρά δισκοπωλεία παραμένουν ακόμη ανοιχτά γιατί αρχικά υπάρχουν ακόμη πολλοί μουσικόφιλοι στην Ελλάδα και κατά δεύτερον εμείς προσφέρουμε πιο ειδικευμένα αλλά και πιο σπάνια προϊόντα που δύσκολα θα βρει κάποιος αλλού. Για παράδειγμα, εμείς ειδικευόμαστε στην Rock’n’Roll, κάποιο άλλο μαγαζί μπορεί να ειδικεύεται στην metal μουσική ή στην punk ή σε οποιοδήποτε άλλο είδος.”
“Οι συλλέκτες μας βοηθάνε να επιβιώσουμε”
Το ποντίκι των Εξαρχείων που αγαπάει τις Τέχνες( Art Rat Records), λειτουργεί από τότε που η οικονομική κρίση δεν υπήρχε ούτε στη φαντασία μας (1992). Ο λόγος όμως, που η κρίση δεν το έχει επηρεάσει σε τόσο μεγάλο βαθμό ακούει στο όνομα “συλλέκτες”. “Οι συλλέκτες έχουν βάλει στο μάτι κάτι συγκεκριμένο και δεν θα διστάσουν να δαπανήσουν ένα μεγάλο ποσό για να το αποκτήσουν. Ευτυχώς το δισκοπωλείο το γνωρίζουν και το επισκέπτονται αρκετοί, λόγω του σπάνιου υλικού που μπορεί να ανακαλύψει κάποιος. Βέβαια αι οι άνθρωποι που ξοδεύουν πολύ πιο μικρά ποσά είναι πολύ σημαντικοί για εμάς“. Το συγκεκριμένο δισκάδικο δεν είναι το μοναδικό που στα ράφια του κάποιος μπορεί να ανακαλύψει ένα σπάνιο βινύλιο ή άλμπουμ-διαμάντι. Οι συλλέκτες δίνουν μία βαθιά ανάσα στα μικρά δισκοπωλεία, που σίγουρα είναι κάτι παραπάνω από αναζωογονητική!
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και τα cd θεωρούνται είδος πολυτελείας. Τα τρία παραπάνω παραδείγματα όμως, αποδεικνύουν ότι αν υπάρχει μεράκι και επιμονή για τη δουλειά που έχεις αποφασίσει να ακολουθήσεις, ξεχωρίζεις και καταφέρνεις να εξασφαλίζεις τα προς το ζην. Η κρίση σε ολόκληρη τη βιομηχανία της μουσικής είναι κάτι παραπάνω από φανερή, αλλά ευτυχώς τα underground δισκάδικα βρίσκουν τρόπους να ξεφύγουν από αυτή και να επιβιώσουν!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.