Πριν λίγες εβδομάδες, σαν κάθε καλός άνεργος, ημί- ή υποαπασχολούμενος, σκότωνα την ώρα μου στο Facebook. Το μάτι μου έπεσε σε ένα βίντεο με τίτλο: “Λιάνα Κανέλλη – Οργή για το Κόμμα Παιδόφιλων Ολλανδίας“. Κόμμα Παιδόφιλων; Τι, ποιος, που, πότε, γιατί; Κάνω κλικ αμέσως και βλέπω την κ. Κανέλλη καλεσμένη σε πρωινή εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης να καταγγέλλει, κλαίγοντας σχεδόν, ότι το τοπικό δικαστήριο της Χάγης νομιμοποίησε κόμμα παιδεραστών- για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι “δεν μπορείς να μιλάς για μέλλον στην Ευρώπη”.
Η βουλευτής του ΚΚΕ είχε διαβάσει τη στήλη του Κοσμά Βίδου στο Βήμα της 18ης Μαΐου, όπου αναφερόταν η σχετική είδηση. Εκεί, ο κ. Βίδος ισχυρίζεται ότι “διάβασε στον τύπο” τη συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη, αναφερόμενος πιθανότατα στην πρώτη δημοσίευση που είχε γίνει στην ιστοσελίδα του “Πρώτου Θέματος” δύο ημέρες νωρίτερα.
Το βίντεο έκανε σε λίγες ώρες το γύρο των κοινωνικών δικτύων μαζί με την είδηση, που αναδημοσιεύτηκε σε δεκάδες blogs με τους απαραίτητους υστερικούς τίτλους (“ΣΟΚ!!!”, “ΑΙΣΧΟΣ!!!”, “ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ!!!” – οι άγραφοι κανόνες της ελληνικής διαδικτυακής “δημοσιογραφίας” επιβάλλουν κεφαλαία και τουλάχιστον τρία θαυμαστικά). Οι “axortagoi” και οι “tromaktikoi” είχαν πιάσει κι άλλο λαυράκι.
Δυστυχώς για αυτούς, επρόκειτο για άλλον έναν αστικό μύθο. Πράγματι, μία ομάδα Ολλανδών παιδόφιλων είχε αιτηθεί άδεια να κατέλθει στις εκλογές, η οποία όμως απορρίφθηκε. Μία μικρή “λεπτομέρεια”: η όλη ιστορία είχε γίνει το… 2006, ενώ το “κόμμα” διαλύθηκε το 2010.
Τι κι αν το “Χαμόγελο του Παιδιού” προέβη σε άμεση διάψευση της είδησης, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους; Τι κι αν ο Άρης Δημοκίδης παρουσίασε μέσα σε λίγες ώρες όλο το ιστορικό της “μούφας” στα εξαιρετικά “Μικροπράγματα” της Lifo; Η ζημιά είχε γίνει, και το Google έδινε πλέον χιλιάδες αποτελέσματα που “επιβεβαίωναν” την αισχρή εξέλιξη.
Το ανησυχητικό είναι ότι η πρώτη πηγή ήταν ένα -υποτίθεται- έγκυρο μέσο (protothema.gr), ακολούθησε αναδημοσίευση σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας (Το Βήμα), οπότε το αγαπημένο copy-paste των νεαρών φυντανιών της δημοσιογραφίας σε αυτή την περίπτωση βασιζόταν σε “πραγματικές πηγές”. Σωστά; Λάθος.
Ίσως να ήμουν πιο τυχερός από άλλους, αλλά οι δάσκαλοί μου μού έμαθαν να έχω όσο το δυνατόν περισσότερες, ανεξάρτητες πηγές. Για παράδειγμα, ο κ. Βίδος που αναφέρεται στο δημοσίευμα του “Πρώτου Θέματος” δεν είναι πηγή. Η κ. Κανέλλη που διάβασε τον κ. Βίδο δεν είναι πηγή. Η ανακοίνωση του Χαμόγελου του Παιδιού πάλι, είναι πηγή, και μάλιστα πρωτογενής. Όπως είναι και το επίσημο site του“κόμματος” PNVD, (δεύτερου αποτελέσματος στο σχετικό search στο Google μετά τη Wikipedia), όπου αναφέρεται με σαφήνεια και στα Αγγλικά ότι το κόμμα έχει διαλυθεί. Ψιλά γράμματα για τους σκανδαλοθήρες των πηχυαίων τίτλων.
Λίγες ημέρες μετά διαπίστωσα ότι για πολλοστή φορά μεταδίδεται δια ανελέητου sharing στο Facebook μία από τις πιο γελοίες θεωρίες συνωμοσίας:η περιβόητη δήλωση Kissinger για τους Έλληνες, η οποία είχε δημοσιευτεί στις πιο “αξιόπιστες” εφημερίδες στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Ο “Ιός” της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίαςείχε αποκαλύψει την αλήθεια από το 2001, ενώ ο μύθος έχει ξεκοκαλιστεί με εξαντλητική λεπτομέρεια και από πολλούς ακόμη ερευνητές. Δεν έχουν σημασία όλα αυτά για τα “τέρατα της ενημέρωσης”: η δήλωση είναι αληθινή, αφού πρώτη πηγή αποτελεί το περιοδικό “Νέμεσις” της… Λιάνας Κανέλλη (τι σύμπτωση!).
Είναι γνωστό το γνωμικό: κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει. Για εμάς τους Έλληνες ισχύει σίγουρα ότι έχουμε και τα μέσα ενημέρωσης που μας αξίζουν.
ΥΓ. Δεν επέλεξα τυχαία το θέμα του πρώτου μου κειμένου εδώ. Ξεκίνησα να γράφω στο φιλόξενο 3pointmagazine.gr γιατί πιστεύω στην αληθινή δημοσιογραφία, στις φρέσκιες απόψεις, στις ωραίες “πένες”. Ενάντια στην κακογουστιά, στις υστερίες, τα δήθεν σκάνδαλα και τις “ηχηρές αποκαλύψεις”, ας προτάξουμε την κοινή λογική, το σεβασμό στη δεοντολογία και τα εμπεριστατωμένα σχόλια. Κι ίσως έτσι καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι στον βούρκο των ελληνικών διαδικτυακών ΜΜΕ.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.