Θαυμάζω έντονα τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού και των υπόλοιπων αλληλέγγυων απεργών πείνας, που διεκδικούν αυτονόητα πράγματα. Από την άλλη διακατέχομαι από έντονα συναισθήματα οργής, απελπισίας, αγωνίας και θλίψης. Οργίζομαι για τα σχόλια που διαβάζω και μιλάνε για «επαναστάτες βορείων προαστίων που καλά θα κάνουν να ψοφήσουν. Θέλουν και άδειες να παρακολουθούν στο Πανεπιστήμιο. Φυλακή είναι εκεί να σαπίσουν». Οργίζομαι όσο και αν προσπαθώ να αποφύγω την εμπλοκή μου σε αυτά τα σχόλια, οργίζομαι γιατί αυτά τα παιδιά προσπαθούν να «πολεμήσουν» αυτό το σάπιο σύστημα του σταρχιδισμού, του τσουβαλιάσματος και των προβάτων. Οργίζομαι γιατί η πλειοψηφία δεν ακούει και δεν άκουσε αυτά τα παιδιά. Αντίθετα αναμασάει τα λόγια των ΜΜΕ που μιλούν για επικίνδυνους τρομοκράτες. Κανείς δεν είδε μέσα από τα μάτια το όραμα που κυνηγούν. Κανείς δεν κατάλαβε ότι η κίνησή τους ήταν η απάντηση για αυτό που δημιουργήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια.
Ευθύνεστε για τον κόσμο που μας παραδώσατε και αντί να μας ενθαρρύνετε να τον αλλάξουμε, μας κατηγορείτε γι’ αυτό. Δειλοί άνθρωποι που κατάπιατε αμάσητα τα όνειρά σας στο όνομα της εξουσίας, του αφεντικού και του αμέρικαν ντριμ. Αν, από την άλλη, ο Ρωμανός ήταν ιδιοκτήτης τράπεζας, υπουργός ή μέτοχος σε ποδοσφαιρική ομάδα, θα τον υμνούσατε και θα τρέχατε από πίσω του. Αυτό θέλετε· ανθρώπους που σας εκμεταλλεύονται και σας πετάνε ψίχουλα γιατί είστε ανθρωπάκια. Μίζεροι και φυλακισμένοι στις ανιαρές ζωές χωρίς καμία διάθεση για αλλαγή. «Τί να κάνουμε; Καλά είμαστε. Υπάρχουν και χειρότερα». Μέσα σε αυτή την σαπίλα, μάλλον υποχρεωτικά, χρειαζόμαστε κάποιους να φωτίζουν το δρόμο σε εμάς τους δειλούς και να μας πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα «θυσιάζοντας» την βολική ζωή στο όνομα του οράματος, που πολλοί επικαλούμαστε, αλλά λίγοι έχουμε τα αρχίδια να προχωρήσουμε στην αυτοθυσία. Το δικαστικό σύστημα της Ελλάδας είναι γνωστό πλέον ότι λειτουργεί με βάση τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από οποιαδήποτε απόφαση. Ξέρουμε ότι είναι σάπιο και ξέρουμε ότι είναι στο πλευρό της κυβέρνησης και της ελίτ. Όλα τα ξέρουμε και ας προσπαθείτε να τα κρύψετε με επιδέξια ατσαλιά.
Η συνέχεια λοιπόν είναι στα χέρια μας. Εμείς θα πρέπει να ανοίξουμε το δρόμο για την υλοποίηση αιτημάτων και δικαιωμάτων που καταπατιούνται καθημερινά. Εμείς που μπορούμε και αισθανόμαστε αυτές τις εποχές, εμείς που έχουμε ένα κοινό μεταξύ μας. Την μαγική λέξη: «Όραμα». Το όραμα για ένα διαφορετικό κόσμο που θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση. Δεν θέλω να αφήσουμε τον Νίκο Ρωμανό να πεθάνει. Δεν θέλω άλλα θύματα. Αν ο Νίκος και οποιοσδήποτε απεργός πείνας πάθει το παραμικρό, θα είναι πλήγμα. Πέθανε ήδη κάποιος στα χέρια του Νίκου το 2008 και κανείς τότε δεν του είπε «συγνώμη γι΄ αυτό το σάπιο κόσμο που σου σερβίρουμε σκοτώνοντας ψυχές και σώματα δεκαπεντάχρονων». Τον είπαν τρομοκράτη όμως, τόσο απλά. Αν από την άλλη η κυβέρνηση επιδιώκει να εξυπηρετήσει συμφέροντα με το θέμα του Ρωμανού, μη παίρνοντας θέση ακόμη, τότε πραγματικά μιλάμε για το χειρότερο σκηνικό μεταπολιτευτικά. Ξέρουμε το ρόλο του συστήματος και των κυβερνήσεων, ξέρουμε τι σκατά είναι. Ο Νίκος όμως αγγίζει ψυχές γράφοντας, αφήνει ιστορία με την κίνησή του κάθε μέρα. Εσείς τί αφήνετε; Τίποτα δεν αφήνετε. Καλά είπε ο Νίκος, «προκαταβολικά στα τσακίδια».
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς και αλληλεγγύη στον Ρωμανό, Μιχαηλίδη, Μπουρζούκο και Πολίτη.
Ψάχνουμε ανάσες ελευθερίας ρε γαμώτο αλλά όπως και να έχει πονάει όταν βλέπεις κάποιον συνομήλικο να παλεύει με τα θηρία και εσύ απλά γράφεις από την ασφάλεια του σπιτιού σου.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.