Τα παιδιά του Λίντιτσε

Απρίλιος του 1939. Η Τσεχοσλοβακία καταλαμβάνεται από τη Ναζιστική Γερμανία. Ανώτερος διοικητής και επίλεκτος του Χίτλερ, είναι ένας από τους εμπνευστές της «τελικής λύσης», ο Ράινχαρντ Όιγκεν Τρίσταν Χάιντριχ. Όπως όλοι οι διοικητές ναζί, η διακυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας ήταν γεμάτη με δολοφονίες και βασανισμούς. Στις 27 Μαίου του 1942, μια ομάδα αντιστασιακών Τσέχων και Σλοβάκων του στήνει ενέδρα και καταφέρνει να τον τραυματίσει βαριά. Λίγες μέρες αργότερα, πεθαίνει στο νοσοκομείο.

Ολόκληρη η χώρα πίστευε ότι γνώριζε τι θα επακολουθήσει. Κανένας όμως δεν μπορούσε να προβλέψει την φρίκη που τους ετοίμαζαν οι κατακτητές.

Η σφαγή του Λίντιτσε
Το πλήγμα για τους Ναζί ήταν μεγάλο. Έπρεπε λοιπόν αντίστοιχα να είναι και τα αντίποινα. Η αρχή έγινε με ολική απαγόρευση κυκλοφορίας στην Πράγα. Μια τεράστια επιχείρηση αναζήτησης των δραστών ακολούθησε χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την εβδομάδα μεταξύ τον τραυματισμό και τον θάνατο του Heydrich 157 άνθρωποι είχαν ήδη εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες.

Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε δώσει εντολή, να αφανιστούν όλοι όσοι είχαν συμμετοχή σε αυτή τη δολοφονία. Και όχι μόνο άνθρωποι. Να αφανιστούν τα πάντα που μπορεί να είχαν σχέση με τους δολοφόνους του φίλου του. Ακόμη και αν επρόκειτο για πόλεις ή χωριά. Πληροφορίες της Γκεστάπο, έλεγαν πως οι κάτοικοι μιας μικρής κωμόπολης είχαν βοηθήσει τους αντάρτες.

‘Ετσι, το Λίντιτσε περικυκλώθηκε από τις δυνάμεις κατοχής.

Ήταν 10 Ιουνίου 1942, όταν ένα εκτελεστικό απόσπασμα αρχίζει να εκτελεί όλους τους άνδρες άνω των 16 ετών. Όλοι οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε ένα αγρόκτημα στην άκρη του χωριού και εκτελέστηκαν, πρώτα σε ομάδες των πέντε.Όταν ο ηθικός αυτουργός αυτού του τρόμου, Horst Böhme, παραπονέθηκε ότι θα του έπαιρνε πάρα πολύ καιρό για να τους εκτελέσει όλους οι ομάδες έγιναν των δέκα. Μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας, 173 άνδρες είχαν εκτελεστεί.

203 γυναίκες και 105 παιδιά συγκεντρώθηκαν στο σχολείο του χωριού. Από εκεί οδηγήθηκαν σε άλλο σχολείο στην κοντινή πόλη Kladno. Τέσσερις από τις γυναίκες ήταν έγκυες. Οι έγκυες μεταφέρθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο όπου εξέπνευσε ο Χάιντριχ, για να τους αφαιρεθούν με βίαιο τρόπο τα βρέφη. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες γυναίκες οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück όπου έχασαν τη ζωή τους από μια σειρά από ασθένειες.
Το Λίντιτσε ισοπεδώνεται ολοσχερώς. Στο χώρο που άλλοτε υπήρχε μια κωμόπολη, οι Γερμανοί Ναζί, αφού διέλυσαν τα πάντα, με μπουλντόζες απομάκρυναν τα ερείπια, έσπειραν σιτάρι και εξέδωσαν νέους χάρτες στους οποίους δεν υπήρχε πια περιοχή με το όνομα Λίντιτσε.
Τα παιδιά του Λίντιτσε

Τα παιδιά του χωριού στην αρχή μεταφέρθηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στο Łódź όπου Γερμανοί Αξιωματούχοι έκαναν τον διαχωρισμό ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. Όσα δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν, παρά τις αρχικές διαφωνίες, αποφασίστηκε από τον Adolf Eichmann να θανατωθούν.
105 παιδιά του Λίντιτσε μεταφέρθηκαν στην Γκεστάπο. Τα 82 από αυτά, 40 αγόρια και 42 κορίτσια, στάλθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Γκνάιζενάου. Μερικές μέρες αργότερα δολοφονήθηκαν σε θαλάμους αερίων.

Από τα 105 παιδιά του Λίντιτσε, μόνο τα 17 παιδιά επέστρεψαν κάποια στιγμή στο χωριό τους. 

Το 2000, τα παιδιά επέστρεψαν σπίτι τους.  Το 1969, η καθηγήτρια Καλών Τεχνών και γλύπτρια Marie Uchytilov, θέλησε να αποτίσει φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά. Αποφάσισε να φιλοτεχνήσει 82 αγάλματα παιδιών σε φυσικό μέγεθος. Μέχρι το θάνατό της το 1989, κατάφερε να δημιουργήσει μόνο 3. Το έργο της ανέλαβε να συνεχίσει ο σύζυγός της. Το 1995, 30 αγάλματα είχαν τοποθετηθεί εκεί που κάποτε ήταν το Λίντιτσε. Μέχρι το 2000, τα 40 αγόρια και τα 42 κορίτσια επέστρεψαν στο σπίτι τους. Στέκουν πλάι πλάι με το βλέμμα τους να ατενίζει τους τάφους των οικογενειών τους.

Τα παιδιά του Λίντιτσε πλέον στέκονται εκεί. Αμίλητα και παγωμένα. Για να μας θυμίζουν πάντα. Για να μη ξεχάσουμε ποτέ. Για να μη κάνουμε τα ίδια λάθη…