Tagged Απεριορίστων (δια)δρομων

Οι πόρτες των δωματίων άρχισαν να χτυπάνε Το φως έσβηνε σε κάθε κλείσιμο των ματιών Είμαι σίγουρη, ήμουν κάτι γρύλιζε πίσω μου Αδημονούσε νά 'ρθει η κατάλληλη στιγμή Τρίζαν τα έπιπλα και το κεφάλι πίεζε Ή...

Κάθε μέρα Συναναστρέφομαι μελλοθάνατους Εξουσιάζομαι από μελλοθάνατους Γοητεύω μελλοθάνατους Αγαπάω μελλοθάνατους Που θα θαφτούν στο ίδιο χώμα Ενός μελλοθάνατου σώματος Που ονόμασαν 'γη' ...

Εδώ Απ’ τα δεξιά Και κάθετα στο στρώμα Έχει μία λακούβα ο δρόμος Μία λακούβα να με ήχο Που κάθε νύχτα γίνεται σπηλιά Και ξέρω πως πεθαίνει κόσμος Στην αρχή ακούω ένα βρνν Και τ’ αυτοκίνητο γκαζώνει Πιθ...

Πιστεύω Αν ήταν το κεφάλι χαμηλά -όχι το βλέμμα μα το κρανίο όλο- Αν ήτανε βαλμένο κάπου στα πόδια στα πέλματα κοντά -ίσα μη σέρνεται Πιστεύω Θα ήμαστε καλύτεροι Αυτή η απόσταση απ’ το χώμα αυτή η δειλή...

Α, ήξερες που έμπλεκες Εγώ γαργαλάω τα χείλη μου κι έπειτα ξύνομαι ώσπου να βγάλουν αίμα Είμαι κάτι σαν Μέριλιν εγώ πηγαία η θλίψη, κατάβαθη -κακή περίοδος να πιάσω τα λεφτά μου- Όταν πονούσα ...

Κολλημένα στις ρόδες υπολείμματα ψώφιων ζώων Και στο παρμπρίζ εξαερωμένα πτώματα μαμουνιών Δεν τη μπορώ αυτή τη νέκρα Χειρότερο μόνο Η χρυσόμυγα μ’ ένα φτερό Το κουνούπι με την κομμένη μύτη Μο...