Έτσι έζησα τη νύχτα της δολοφονίας
Οι περίοικοι ανήσυχοι. Γείτονες που μέχρι πρότινος δεν είχαν ανταλλάξει κουβέντα, άνοιγαν συζητήσεις επί συζητήσεων για τα παιδιά τους, για το αύριο που έρχεται. Οι πιτσιρικάδες κοιτούν αποχαυνωμένοι, χωρίς να κάνουν χαβαλέ. Οι ηλικιωμένοι, μονολογούν "συμφορά που μας βρήκε". Δεν είναι λίγο. Χάθηκαν δύο νέα παιδιά. Όπου κι αν ήταν, ό,τι κι αν πίστευαν άξιζαν την ευκαιρία να πάρουν τις επιλογές τους και να κριθούν πολιτικά γι' αυτές. Όχι όμως μαφιόζικα, όπως το χτύπημα που δέχτηκαν.