Δεν μας αρέσει –πιστεύω-, αλλά μας καλύπτει, μας ικανοποιεί που οι σχολές τη Δευτέρα ίσως και να ανοίξουν. Θα ανοίξουν με ΜΑΤ το πιθανότερο. Αυτό μας φοβίζει, ακόμη κι όσους τις θέλουμε κλειστές. Όχι για να χάσουμε μάθημα φυσικά. Αλλά για να κάνουμε επιτέλους μάθημα.
Ήταν πολύ ωραία στο Ελλάντα. Είχε πολύ ήλιο και έκανε καύσωνα... 23 βαθμούς! Όλα μου φαίνονταν υπέροχα, ο καιρός, οι άνθρωποι, η πόλη, ο μουζάκας και η γκρικ σάλαντ. Εκεί, όμως, που βγάζαμε φωτογραφίες στα Προπύλαια δίπλα από τα παιδιά που είχαν αναρτήσει ένα πανό, έρχονται κάτι πράσινα ανθρωπάκια οπλισμένα σαν αστακοί -πολύ αντιπαθητικοί και αγενείς- και μας κύκλωσαν.
Οι Χανιώτες έδειξαν ότι δεν ξεχνάνε τις μάχες που δώσανε οι πρόγονοί τους ενάντια στους Ναζιστές και τις λεηλασίες και τις σφαγές που δεχτήκανε ολόκληρα χωριά από τους Ναζιστές. Όσο υπάρχει η μνήμη, μπορεί η Χρυσή Αυγή να φοβάται το λαό. Αλλά όσο αυτή γίνεται λήθη τότε ο εκφασισμός της κοινωνίας μας τόσο επιταχύνεται.
Η παρουσία του ΣΥΡΙΖA στη πορεία των ενστόλων, φαίνεται πως ενόχλησε κάποιους. Kυρίως από το χώρο της Δεξιάς. Χαρακτηρίστηκε μάλιστα από το BHMA ως μια ψηφοθηρική κίνηση, αλλά και ως μια ανατροπή των όσων υποστήριζε η παράταξη πριν τις εκλογές.
Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. Αυτή την λογική φαίνεται πως ασπάζεται η τρικομματική κυβέρνηση και αυτή εφαρμόζει. αντιμετωπίζοντας το εκάστοτε ζήτημα, με την καταστολή. Φέτος λοιπόν, εκτός από τις περιοδείες καλλιτεχνών, είχαμε και περιοδείες ΜΑΤ…
Όταν ένας άνθρωπος δέχεται να αναλάβει χρέη ανδρείκελου, τότε δύο ερμηνευτικές εκδοχές υπάρχουν.΄Η μία είναι αυτή που τον θέλει να μην μπορεί να καταλάβει και η άλλη του να μπορεί, αλλά να θέλει να πιστεύει σε αρχές που του παρέχουν μεν οφέλη, αλλά προσωπικής φύσεως.