«Η μετακίνηση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασική ανάγκη. Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους!» Κάπου στην Πατησίων, ένα πρόταγμα για πόλεις χωρίς εισιτήρια....
Άμα το γκρί ήταν δρόμος θα 'χε το όνομά της. Πατησίων.
Η αγαπημένη της Κατερίνας.
Ένα ρημαδιό στο κέντρο της πόλης. Θυμίζει ξεχασμένη αριστοκράτισσα κυρία που γέρασε και την άφησαν μόνη, ο χρόνος και οι ά...
Την λεωφόρο Almirante Reis δεν την «αγάπησα» μόνο επειδή εκεί έκανα το πρώτο μου περίπατο σαν τουρίστας ή επειδή αναγκάζομαι να τη διασχίσω πολλές φορές καθημερινά, αλλά γιατί κάθε φορά που την περπατάω νιώθω σαν να βρίσκομαι πάλι πίσω στην Αθήνα και στην πολύβουη Πατησίων.
Περίπου εκατό άτομα, σε πηγαδάκια να φωνάζουν, να μιλούν, να αγωνιούν, να στέκονται. Απόρησα αν γινόταν κάποια συναυλία…αλλά η Σολωμού, τόσο χαμηλά, δεν έχει μουσικές σκηνές. Έχει σκηνές ωμής αλήθειας. Σκηνές όπου η εξάρτηση προκαλεί ασφυξία στο εγώ που χάνεται και το μόνο που μένει είναι η μάσκα της επιβίωσης.