Πελαγώνω α

Λίνα Φούντογλου
Απεριορίστων διαδρομών
Ζέστη. Η γύρη φεύγει από την κλειδαριά. Η είσοδος γίνεται έξοδος. Οι άνθρωποι χαμογελούν. Με το ίδιο σχήμα ματιών που κλαίνε. Μερικές φορές κοιτούν. Μερικές βλέπουν. Δεν ξέρω τι προτιμάνε. Σήμερα με αφήνει αδιά...