Τα παιδιά με τα πρησμένα πρόσωπα που τους έλεγαν τρομοκράτες
Θαυμάζω έντονα τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού και των υπόλοιπων αλληλέγγυων απεργών πείνας, που διεκδικούν αυτονόητα πράγματα. Από την άλλη διακατέχομαι από έντονα συναισθήματα οργής, απελπισίας, αγωνίας και θλίψη...