Τέσσερις λόγοι για να το ρίξεις ΣΥΡΙΖΑ
1) Χιλιοειπωμένο και ίσως βαρέθηκες να το ακούς. Να φύγει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αν, μετά τα ανελέητα μαστιγώματα που μας εξαπέλυσαν τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια, ξαναβγούν, ε, θα είναι σαν να επιβεβαιώνεται η γνωστή παροιμία «τα θέλει ο κώλος σας».
2) Υπάρχουν ισχυρές φωνές από κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως ένα κομμάτι της πλειοψηφίας του κόμματος γύρω από τον Πρόεδρο) που μιλούν για μια συμμαχία με τμήματα που δεν έχουν καμιά σχέση με την Αριστερά και τη λογική της υπεράσπισης των εργαζομένων, της νεολαίας κτλ.
Τέτοια είναι, είτε οι εθνικιστές της ΑΝΕΛ (εξ ου και η καταπληκτική διαφήμιση με τον Καμμένο και το παιδάκι Αλέξη) που ήταν, ας πούμε, πρωταγωνιστές στο να μην δοθεί ιθαγένεια σε όσα παιδιά μεταναστών γεννήθηκαν εδώ, σε απαλλαγές εφοπλιστών και άλλα τέτοια ωραία, είτε οι λεγόμενοι πρώην μνημονιακοί όπως οι ΔΗΜΑΡ και ανεξάρτητοι βουλευτές (κάποιοι από αυτούς ήδη πέρασαν στα ψηφοδέλτια, δυστυχώς). Είναι αρκετά εύκολο να καταλάβει κανείς πως η συμμαχία με τέτοιες δυνάμεις θα οδηγήσει σε πολλαπλούς συμβιβασμούς. Ας πούμε, πώς θα δώσουμε ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά μεταναστών σε συμμαχία με τους φανατικούς εχθρούς της ιθαγένειας; Ή πώς θα συγκρουστούμε με τη λιτότητα με αυτούς που το 2012-2013 την προσκυνούσαν;
Η λογική της συμμαχίας με αυτά τα κομμάτια δεν είναι ουρανοκατέβατη. Εδώ και δυο χρόνια, μα ιδιαίτερα μετά το καλοκαίρι, γίνεται μια προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει με τις «ευλογίες» μέρους του συστήματος. Το πρόγραμμα “στρογγυλεύτηκε”, η παρέμβαση στο κίνημα και η προσπάθεια οργάνωσης αγώνων ελαχιστοποιήθηκαν (έτσι χάθηκε και η δυνατότητα κινηματικής συνεργασίας της Αριστεράς που είναι η βάση της εκλογικής συμμαχίας στην συνέχεια) και καλλιεργήθηκε στον κόσμο μια λογική ανάθεσης και αναμονής (να περιμένει δηλαδή την κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο φρούτο).
Η εσωτερική δημοκρατία στο κόμμα σε πολλές περιπτώσεις (όπως π.χ. στην περίπτωση του «διαρκούς συνεδρίου») πήγε περίπατο και άλλα πολλά.
Εάν μετά τις εκλογές σχηματιστεί κυβέρνηση με τα κομμάτια που προαναφέρθηκαν, τότε η λογική του συμβιβασμού θα έχει σχεδόν πετύχει και τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ θα μας αποχαιρετήσουν λίγο μετά.
Αυτά τα πρόσωπα-κόμματα θα παίξουν τον ρόλο του εγγυητή της νομιμοφροσύνης και της καλής διαγωγής απέναντι στους ντόπιους και διεθνείς ολιγάρχες του πλούτου. Αυτή η νομιμοφροσύνη θα οδηγήσει στην Δημαροπασοκοποίηση και την συνέχιση της λιτότητας με άρωμα φιλολαϊκό, αφού τις τελευταίες δεκαετίες της νεοφιλελεύθερης εφόδου, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική θέληση για συμβιβασμούς και νέα κοινωνικά συμβόλαια (στιλ ΠΑΣΟΚ 1980 κτλ.) από τους καλομαθημένους καπιταλιστές…
Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει την ευκαιρία σε κομμάτια της αριστερής πλατφόρμας, της πλειοψηφίας και της νεολαίας του κόμματος μαζί με κομμάτια της βάσης, να δώσουν, ίσως την τελευταία μεγάλη μάχη για το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα έχουν αντιπολιτευτεί πολύ διστακτικά (πχ δεν κατέβηκε η τροπολογία για αντιμνημονιακό φίλτρο στην τελευταία κεντρική επιτροπή) αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει ώθηση σε έναν τέτοιο αγώνα (που βέβαια και να μην υπάρχει αυτοδυναμία πρέπει να δοθεί).
3) Η κοινοβουλευτική ομάδα που θα διαμορφωθεί, θα έχει μεγάλη σημασία. Άνθρωποι με αγωνιστική παράδοση και συνεπή στάση τα τελευταία χρόνια θα μπορέσουν, εάν εκλεγούν, να δώσουν μάχες στη Βουλή και να ασκήσουν πιέσεις ενάντια σε συμβιβαστικές λογικές.
4) Μπορεί κανείς να φοβάται πως, επειδή έχει ακολουθηθεί μια αρκετά συμβιβαστική πορεία από το ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δύο χρόνια, η ψήφος του μπορεί να την επιβραβεύσει. Κάτι τέτοιο, αν και έχει μια λογική βάση, μπορεί να αποφευχθεί με ένα τρόπο.
Ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ για να βελτιωθεί το έδαφος που δίνουμε τους αγώνες μας ενάντια στα αφεντικά, στους φασίστες, στον αυταρχισμό και τον ρατσισμό. Αν βοηθήσει σε αυτόν τον αγώνα, μαζί του. Εάν όμως επικρατήσει μια λογική συμβιβασμού α λα Δημαροπασόκ, τότε δεν μένει παρά, τόσο αυτοί που ψήφισαν αυτό το κόμμα όσο και αυτοί που συμμετέχουμε σε αυτό, να συγκρουστούμε μαζί του χωρίς δισταγμό.
Άλλωστε σε μια μάχη, αν τμήμα του στρατού μας περάσει στην απέναντι μεριά, μπορούμε και πρέπει, αν και σε πιο δύσκολες συνθήκες, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε…
Βαγγέλης Γαβριηλίδης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.