Η καλλιτεχνική έμπνευση πολλές φόρες προέρχεται από την πραγματικότητα και από προσωπικές εμπειρίες και άλλες από τη φαντασία και το εξωπραγματικό. Ο πόνος,η θλίψη,η απώλεια συνοδεύουν πολλές στιγμές της καθημερινότητας και αποτελούν την πιο δυνατή πηγή έμπνευση για τους καλλιτέχνες. Πολύ περισσότερο από τη χαρά και την ευτυχία. Όταν κάποιο κομμάτι κρύβει πίσω του μία θαμμένη, αλλά αληθινή ιστορία τότε γίνεται ακόμα πιο έντονο .Δύο τέτοιες ιστορίες θα αναπολήσουμε,μέσα από τα προσωπικά βιώματα δύο σπουδαίων καλλιτεχνών!
Pearl Jam-Alive
To Alive αποτελεί ιστορικό κομμάτι από πολλές πλευρές. Αφενός αποτελεί το πρώτο σινγκλ του ντεμπούτου άλμπουμ του συγκροτήματος εν ονόματι “Ten” και αφετέρου κρύβει μία πολύ προσωπική ιστορία του τραγουδιστή των Pearl Jam, Eddie Vedder.
Η μουσική για αυτό το κομμάτι γράφτηκε από τον κιθαρίστα Stone Gossard πριν καλά καλά η μπάντα αποκτήσει τραγουδιστή. Αποτελούσε το πρώτο από μία σειρά τριών ντέμο που είχαν ηχογραφήσει στην αναζήτηση για τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος(τραγουδιστή και ντράμερ).Τότε κάποιος πρότεινε τον Eddie vedder, ο οποίος έγραψε τους στίχους και έπειτα το ηχογράφησε στο σπίτι του στο Σιάτλ .Και κάπως έτσι οι Pearl Jam βρήκαν στο πρόσωπο του ,αυτό που έψαχναν. Η φωνή του εξάλλου είναι μία από τις καλύτερες που έχει αναδείξει όχι μόνο η grunge,αλλά εν γένει η ροκ σκηνή και οι στίχοι του μοιάζουν με ποιήματα.
Οι στίχοι του τραγουδιού φανερώνουν ένα αληθινό αλλά αρκετά δυσάρεστο βίωμα,συνδυασμένο με την φευαγαλέα φαντασία του Eddie Vebber. Το τραγούδι κάνει λόγο για ένα παιδί που ανακαλύπτει ότι ο πατέρας του δεν είναι ο αληθινός του πατέρας,αλλά απλά ο πατριός του.Ο βιολογικός του πατέρας έχει πεθάνει και δεν θα έχει ποτέ την ευκαιρία να τον δει ξανά. Σε αυτούς τους στίχους έγκειται και η αληθοφάνεια του τραγουδιού.
Η μητέρα του Eddie είχε χωρίσει όταν αυτός ήταν μόλις ενός έτους. Έτσι,τον ανέθρεψαν η μητέρα του με τον πατριό του,χωρίς αυτός να γνωρίζει την αλήθεια. Μάλιστα είχε συναντήσει τον αληθινό του πατέρα έχοντας άγνοια της σχέσης που τους συνέδεε. Μόλις ανακάλυψε την αλήθεια άλλαξε και το επώνυμο του,που μέχρι τότε ήταν Mueller,υιοθετώντας της μητέρας τους,δηλαδή Vedder.
Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ όμως. Ο στίχος “I am still alive”, είναι κάτι σαν κατάρα που τον καταδίωκε. Ήταν ακόμα ζωντανός και έπρεπε κάθε μέρα να αντιμετωπίζει την απώλεια του αληθινού του πατέρα,τα ψέμματα των τόσων χρόνων αλλά και την πολύ άσχημη και ψυχοφθόρα σχέση που διατηρούσε με τον πατριό του.
Ακόμα και ο στίχος αυτός φαίνεται να έχει αλλάξει ερμηνεία και όψη πλέον .O ίδιος ο Vedder αποκάλυψε ότι νιώθει ότι η κατάρα αυτή έχει πλέον εξορκιστεί. Βλέποντας το κοινό στις συναυλίες να χορεύει με όλη του τη ψυχή και να μεταμορφώνει το στίχο αυτό σε γιορτασμό της ζωής ένιωσε και ο ίδιος ότι η κατάρα αυτή έχει πάψει πλέον να τον βαραίνει. Ο στίχος αποπνέει τώρα μια θετική αύρα και εξυμνεί τη ίδια τη ζωή!
Παύλος Παυλίδης-Μόχα
Η δεύτερη ιστορία είναι πιο ποιητική και ονειροπόλα. Αφορά έναν από τους σπουδαιότερους “ποιητές” που έχει γεννήσει αυτός ο τόπος. Ο λόγος γίνεται για τον Παύλο Παυλίδη και την ιστορία του Μόχα.
Ταξιδεύοντας λοιπόν προς την άγονη γραμμή,την Αμοργό με αρκετά μποφόρ και φουρτούνα ,είχε μόλις τελειώσει το πρώτο κουπλέ ενός κομματιού του. Το τραγούδι θυμίζει αλμύρα και θάλασσα. Ήταν η πρώτη φορά που μιλούσε για ένα ήρωα που ήθελε να έχει όνομα .Στην καμπίνα δίπλα του βρέθηκε ένα βιβλίο «Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός»., του Τζελουν Ταχαρ Μπεν .Ο τίτλος του κίνησε το ενδιαφέρον επειδή δεν του θύμιζε τίποτα συνηθισμένο. Μόχα λοιπόν ονόμασε τον ήρωα του. Μόλις τελείωσε τους στίχους άνοιξε το βιβλίο και ρίχνοντας του μια ματιά ανακάλυψε ότι ο Μόχα είχε πεθάνει από βασανιστήρια σε μια φυλακή κατά τη διάρκεια ενός χουντικού καθεστώτος. Καταδικάστηκε επειδή έβγαινε στους δρόμους και φώναζε ό,τι είχε στο μυαλό του. Ήταν πολύ τολμηρός για την εποχή του.
Φτάνοντας στο νησί ο Παύλος αναζήτησε ένα φίλο του σε ένα καφενείο,τον Μάνο. Εκεί βρίσκονταν μόλις δύο άτομα. Ρωτώντας τον μπάρμαν αν έχει φανεί , δέχτηκε μία αγενή απάντηση από ένα περίεργο και μοναχικό άνθρωπο,τον Τζίμη,τον μοναδικό μέχρι εκείνη την ώρα πελάτη του μαγαζιού.Ο Τζίμης ήταν παλιός ναυτικός ,πληροφορία που κατάφερε να εκμαιεύσει μόνο όταν ήρθαν πιο κοντά. Καθόταν σε ένα τραπεζάκι στην άκρη του μαγαζιού βυθισμένος στις σκέψεις του και στο ποτό.
Ο Τζίμης τον ρωτάει λοιπόν: ποίος είσαι εσύ που τον ζητάς” και ο Παύλος απαντάει εκνευρισμένος από την αδικαιολόγητη αγένεια του πρώτου “εγώ αυτοπροσώπως”.Φαίνεται η απάντηση αυτή φάνηκε αρκετά έξυπνη στον ναυτικό και άφησε το τοίχος, που είχε υπερυψωμένο προς στους ανθρώπους να πέσει για λίγο.
Όταν έφτασε ο Μάνος έγιναν όλοι μια παρέα. Το ποτό έχει την ιδιότητα να φέρνει κοντά τους αθρώπους .Ο Τζίμης έμαθε ότι ο Παύλος είναι τραγουδοποιός και θέλησε να ακούσει ένα στίχο του. Στα χέρια του λοιπόν βρέθηκε ο φρεσκο-τελειωμένος Μόχα,αποτυπωμένος σε ένα χαρτί διπλωμένο στην τσέπη του Παύλου. Ο Τζίμης κρατούσε ένα θησαυρό παρ όλο που εκείνη τη στιγμή τον αγνοούσε. Με δάκρυα στα μάτια μετά από λίγες στιγμές τον αγκαλιάζει. Εκείνο το βράδυ ο Παύλος ήταν απλά ο “Αυτοπροσώπως”.
Δύο ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή,δύο τραγούδια τελείως διαφορετικά μεταξύ τους με μία σπάνια ιδιότητα να σε ταξιδεύουν πέρα από τη πραγματικότητα. Δύο σύγχρονοι “ποιητές”,που τους χωρίζουν χιλιόμετρα και μουσικά αλλά και κυριολεκτικά. Η μουσική τους αγγίζει τα βάθη της ψυχής μας, οι στίχοι τους μετουσιώνονται σε συναισθήματα , που βαθαίνουν ακόμα πιο πολλοί όταν μαθαίνουμε τι κρύβεται στα “παρασκήνια”.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.